donderdag 9 juli 2015

10 jaar Jeugdherinneringen Kamperen in Neuenrade



Zal proberen  de belevenissen die wij hebben meegemaakt Neuenrade op papier te zetten, al zit daar geen logische volg orde van de jaren in.

Ik weet dat het C.J.V. ook gekampeerd heeft in Herscheid en Drieberhausen, ooit eens gehoord van de heer Karel Klein. Wanneer is mij niet bekend, inmiddels is dank zij Theo Boland bekend dat ze  in 1956 voor eerste keer in Neuenrade geweest zijn.

                                    met dank aan Theo Boland van Beesterni'j huus

En daarna een keer in Drieberhausen en Herscheid ( 1957 - 1958?), dat was nog in de tijd van Jan Leeuwenstein en Karel Klein en een enkele keer ook Bernard Zweerink!

Iedereen in Neuenrade keek er van op dat wij er zonder problemen, zo maar konden kamperen op "Gut Berentrop". Omdat de eigenaar Heimann Sr. een zeer conservatieve (duistere achtergrond)! Duitser was, echt van de oude stempel. Niemand in Neuenrade kon het begrijpen dat wij daar welkom waren, verbaasden ze wel.

Weet wel dat men er de eerste jaren wel voor zorgde dat alles weer in goede staat werd terug gebracht.  Dat heeft blijkbaar wel indruk op hem gemaakt, heb hem een paar keer gezien ( 1959-1960) en hij maakte dan een praatje met Jan Leeuwenstein en Karel Klein.

Zijn zoon was heel anders en ging met de tijd mee.  En voor ons was ook van belang de kosten voor het kamperen. En deze plek was wel zeer gunstig voor ons. Eigenlijk hebben wij nooit daarvoor hoeven te betalen, voor zover ik me kan herinneren.

In 1959 ben ik zelf voor het eerst mee geweest naar Neuenrade en daarna praktisch elk jaar met uitzondering van 1961, toen Beegden in Limburg en 1965 in Heiligenhaus, waarom we deze 2 jaren niet in het Sauerland gekampeerd hebben heeft te maken gehad met kinderverlamming dat toen daar wel voorkwam, zeker was dat het geval in 1961. meen me te herinneren dat ook 1965  iets te maken met zeer slechte weersomstandigheden in het Sauerland.  




Mooie luchtfoto van Neuenrade, van wanneer deze is, is mij helaas onbekend. Gezien op weekkalender "Schönes Sauerland"
                                               ===========


Het huidige Neuenrade is niet meer te vergelijken met de 60 er jaren toen daar door C.J.V. Dinxperlo gekampeerd werd. Heb op Google Maps gekeken, de weg er naar toe - Landwehr - is er nog altijd. De plek waar onze tenten stonden kan ik duidelijk terug vinden, er liep  ook een beekje langs, waarvan het
water altijd ijskoud was - deze beek wordt nu aangeduid als "Brunnenbach" Doch langs de weg Landwehr is flink gebouwd, tot halverwege "Gut Berentrop". Eigenlijk zijn Neuenrade en Küntrop inmiddels aan elkaar gegroeid. Er is veel veranderd, doch "Im Kohl" en "Kaisergarten" zijn er nog altijd, volgens mij is er ook nog steeds de Baeckerei und kaffeestübchen, nu naam Tillmann, er nog steeds aan de Hoofdstraat, ook wel aangeduid als Erster Strasse, volgens Google. Of  "Burgerkeller" er ook is nog is weet ik niet zeker.

Hoofdstraat van Neuenrade richting Werdohl-Lüdenscheid
Hoofdstraat van Neuenrade richting Balve - Arnsberg
Bovenstaande foto's zijn genomen van vanaf het zelfde punt, ons kaffeelstübchen, omstreeks 1966

Goede vrienden vertelden ons in die tijd dat de Hoofdstraat altijd druk was omdat deze weg - de N 229 - van Arnsberg naar Lüdenscheid door Neuenrade liep.

Hier onder een kaart, waarop men kan zien waar men Neuenrade zoeken moet. En ook duidelijk te zien de N 229. Op Google maps, heel duidelijk aangegeven.



Hieronder zie je een foto waar je richting "Gut Berentrop" kijkt. Op Google Maps kun je precies de kampeerplaats zien.


Op onderstaande foto zie je de weg naar het centrum van Neuenrade, en dat was vanf de kampplaats naar schatting ca. 4-6 km lopen, en dat werd meerdere keren dagelijks gedaan. 


Eigenlijk was het kamperen in Neuenrade een heel georganiseer. Vlees werd in geweckt door diverse ouders, groenten en alles wat er bij hoorde werd bij elkaar gebracht en brood tot woensdagmorgen. 's Woensdags kwamen er personen uit Dinxperlo die weer brood brachten. Gelukkig hadden we een natuurlijk koelkast achter de keukentent, het water in het beekje was zeer koud, men ging niet even pootje baden voor je plezier. Natuurlijk werd er ook de nodige koffie en kaas meegenomen om daar te verkopen en met de winst leuke dingen van te doen. Misschien ook al wel vanaf het begin.

De herinneringen van 1959 - 1964



 Hier boven een mooie foto van de Familie Zwienink uit De Heurne, waar ook Gerard Salemink op staat, denk dat deze omstreeks 1963 gemaakt is.

Over Gerard weet ik nog een triest verhaal, waar eigenlijk geen woorden, Hij was zondags gekomen en mocht een week blijven, zo te zien was het de hele week warm weer en hij had veel plezier. Maar het trieste was dat hij vrijdag 's avonds al werd opgehaald, omdat hij zaterdags niet gemist kon worden in de winkel, eerste vorm van zelfbediening. Hij huilde tranen met tuiten, kon nog niet eens een hele week met vakantie.

  


Henk Schorfhaar? en Gert Apenhorst stemmen hun gitaren in de keukentent.
Menigeen zal ook nog wel dat er 's avonds veel werd gezongen, van vrolijke liederen tot geestelijke liederen, de omschakeling ging eigenlijk vanzelf. Wanneer het dan 's avonds windstil was dan klonk dat geweldig, omdat we aan 3 kanten omgeven door bergen met naaldbomen.

Er werd probleemloos overgeschakeld van b.v  Die gitarre und das Meer, naar Het ruw houten kruis, Welke vriend is onze Jezus. Dan waren het niet maar 2 geestelijke liederen, maar meerdere.

Dat zijn herinneren die je altijd in je leven bijblijven, omdat het allemaal spontaan ging.


mij bekend, Gerard S - Gerard Zw - Harry D? - Dick ten Br.  - B. Bus

 Hier boven nog een mooie foto van een week in 1962-1963? toen Gerard Salemink er ook was,.



Karel Klein en Jan Leeuwenstein, grote namen in het jongerenwerk van het C.J.V.




Op bovenstaande is Bernard Zweerink eten aan het uitdelen, hij kon wel behoorlijk koken, maar wat hij allemaal smerig maakte was niet te overzien.


Midden in de week op woensdag werd er weer brood gebracht vanuit Dinxperlo, omdat in die tijd het Duits nogal zurige smaak had, werden er bij vertrek een flink aantal broden meegenomen, 's maandags en dinsdags werd het werd even vers gemaakt door bakkerij annex koffie zaak in de hoofd straat, wanneer hij zijn broden gebakken had, omdat dan de oven nog warm, het brood was alsof het pas gebakken was.

Iedereen zal zich afvragen, waarom weet je dat nog, omdat op de foto Herman Neevel, staat, die a.d. Dr. van der Meerstraat woonde, zat in de kerkeraad  en ook het jongerenwerk volgde. 


 Van Bernard Zweerink is nog een mooi verhaal te vertellen, hij had spier witte benen en zijn korte broek kon na een aantal dagen wel staan van vuilligheid. En dat hij eens een verschrikkelijk ruzie heeft gehad met wespen. Wanneer het warm was, ook wel eens bloed heet en er waren veel wespen, dan hadden ze het op hem voorzien. Hij wist niet hoe hard hij weg rennen moest, wanner  ze zaten hem lastig te vallen tijdens het eten,  maar vlogen hem achterna.


Op deze foto zit volgens mij links Gerard Doornink, Jan Leeuwenstein en Inge Smits en nog 2 personen, die ik me niet meer herinneren kan.


Op de achtergrond staan twee auto's dan tussen verborgen in het gras een heel oude boomstronk, die aan het vergaan was, daar zal ik later  nog een mooi verhaal over vertellen.


Wij allemaal met Jan Leeuwenstein op deze foto staan weet ik niet

Aan de middagpot, zo te zien is het wel behoorlijk zonnig en zeer warm



De familie Zwierink uit De Heurne heeft ook vaak gekampeerd in Neuenrade, als wij er ook waren en dat was altijd wel gezellig met hun.

Aardappels schillen hoorde er ook bij, er waren er nogal wat nodig, wanneer een zonne5tje schijnt dan was het met een stel wel een leuke bezigheid, ach ja veel handen maken licht werk.



Dick ten Brinke met trainer  Ben Schlutter uit Gaanderen en ???

Wie hier opstaan weet ik niet meer


Even ontspannen in Kaisergarten


Hier staan een aantal kennissen/vrienden op uit Neuenrade, die wel wilden zien hoe wij daar kampeerden.

Deze foto is van een afscheid avond (vrijdags) begin 60 er jaren bij een klein kampvuurtje, kon alleen maar als het te droog was geweest.
  

Allemaal gezellig aan de babbel met Duitse vrienden

Deze is waarschijnlijk gemaakt op een van de laatste avonden van de kampweek in Kaisergarten.

In 1961 zijn we ook niet naar  Neuenrade geweest, maar naar Beegden in Limburg, waarom we toen niet naar het Sauerland zijn weet ik eigenlijk niet precies meer, wegens de kinderverlamming, die toen daar heerste?

Daarom enkele opnamen van die week, die we daar hebben doorgebracht.

 Op de afscheidsavond zingen met Jan Leeuwenstein
 De keuken prinsessen waren Johanna Bruggink en Joke te Hennepe
's Morgens, de keukentent wordt geopend om het ontbijt klaar te maken

 Een lunch pauze ergens onderweg in Belgie

Herman Neevel fotografeert een stuw in de Maas in de omgeving van Beegden

Dit was een kleine indruk van de week in Beegden Limburg,  een foto reportage staat op mijn fotosite www. flickr.com/photos/oelengoor/


Echter in 1965 was het ook nat, koud en zeer regenachtig in  Heiligenhaus, maar de pret was er niet minder om 

Hiervan is een 8 mm film gemaakt, die waarschijnlijk nog niemand gezien heeft, door Rudi Ruesink v.d. Bakker (Breedenbroek). Deze is inmiddels gedigitaliseerd en op een DVD gezet en het is na 50 jaar nog iets geworden. Heeft 50 jaar in de doos op zolder gelegen in een archiefdoos.

Deze film heb ik inmiddels op facebook gezet en kan iedereen zien wie er interesse in heeft.






Dit krantenknipsel heeft G. Rijks op facebook gezet, is helaas niet goed leesbaar, had dit zelf ook, is echter bij de verhuizing in 2012 zoek geraakt. jammer. Maar het klopt wel, echter het was in mijn herinnering ook de hele week on aangenaam weer

  Nu gaat het hoofdzakelijk over de periode 1966 - 1969/70


Door de jaren heen waren we wel handige smokkelaars, koffie en echte boter, geworden en van de opbrengst hebben we een aantal keren een bustocht gemaakt van een halve dag met Michels Tour uit Affeln.





Hier komt het verhaal van de verborgen boomstronk tussen de 2 auto's op de achtergrond. De eigenaar van Michels Tour wou wel eens zien waar wij dan kampeerden in Neuenrade, hij begreep er ook niets van dat wij dat maar zo konden kamperen bij de  "Alte"zoals hij wel genoemd werd, wegens zijn duistere verleden.

Heer Michels kwam aanrijden met zijn grote en knalde boven op de boomstronk en deed alsof er niets was gebeurd, het was een geweldige knal, hij zat er boven op, of dat goed afgelopen is hebben we nooit gehoord. We hebben verscheidene middagen een toertochtje gemaakt door het Sauerland.

In de 60 er was ook populair liedje van Oh Donna Clara - ich hab dich tanzen gesehn. ( Een Tango )

In Neuenrade was ook een leuk cafe "Im Kohl" waar we ook vaak kwamen met een stel jongeren.  En dan zongen de jongens uit volle borst bovenstaand liedje, omdat het veel gedraaid werd waarschijnlijk, dat denk ik tenminste. Op een gegeven ogenblik werd de echtgenote van de "Inhaber " of eigenaar pachter zo verschrikkelijk kwaad  op de jongeren dat ze ons eruit wilden zetten. Ze meende dat ze steeds over haar zongen, maar dat was niet zo, alleen maar omdat dit liedje toen erg populair was.

Het heeft de leiding veel moeite en praten gekost om haar te overtuigen, dat het helemaal niet om haar ging, maar dat het toevallig een erg populair liedje in die tijd was. Toen ze begreep dat het toevalliger wijs ontstaan waren welkome gasten in zo'n kampweek als we er weer waren.

Hier onder volgen de woorden van  " Oh Donna Clara. "

Oh Donna Clara - ich hab dich tanzen gesehn
und deine schönheit, hat mich toll gemacht!
Ich hab im Traum dich dann im Ganzen gesehn,
das hat das Mass der Liebe vollgemacht,
Bei jedem Schritte und Tritte,
biegt sich deinen Körper in der Mitte,
undf herrlich gefährlich sind deine Füsse du Süsse, zu sehn.

Refrein:

Oh Donna Clara - ich hab dich tanzen gesehn
 "       "          "     - du bist so wunderschön

Wanneer bovenstaand zich  precies heeft afgespeeld, weet ik niet meer, kan zijn begin 60 er jaren of later.


      Onderstaand heeft zich afgespeeld in de periode vanaf 1966

                               we hadden al schuimmatrassen ( platen ) dankzij Fa. Leeuwenstein


 Meteen na de aankomst werd er begonnen met het opzetten van de tenten, dat was nogal een hele klus, omdat het allemaal een beetje omhoog liep en eigenlijk moest er ook meteen een geul om de tent gegraven worden voor het geval dat....... Als het mooi weer was wanneer we aankwamen werd dat nog wel eens vergeten, het gevolg was dan, wanneer het 's avonds op eens geweldig begon re regenen, er in stromende regen een geultje gegraven moest worden en dat viel dan niet mee.


Hier een overzicht van de tenten die er stonden door de jaren heen


De meeste bagage was al weer op orde gebracht in de tenten bij de slaapplaatsen, zo te zien was het hier al behoorlijk warm, waren ook aan 3 kanten doore begroeide bergen omgeven.
Achter langs de keukentent liep een stromend beekje, het water was ijskoud, dus we hadden een gratis koelkast. Via Google heb ik gezien dat deze er nog steeds loopt en "Brunnenbach" heet.

 Hier boven een beschrijving van de geschiedenis over de "Sorpesee"

 een boottochtje in de 60 er jaren
Hier boven links zie je de "Sorpedam"

Deze dam is in  de W O II 2x gebombadeerd door de Geallieerden, maar het is hun niet gelukt deze stuk te krijgen (zie beschrijving)

De hoofdstraat was al in de 60 er een drukke doorgaande weg ( 229) van Arnsberg  naar Lüdenscheid


Zondags gingen we naar deze Kerk toe, van Pastor Schlick, hier hebben we eens een geintje uitgehaald met een jonge organist.

Hij heeft tijdens een lied, tussen door elke één regel gespeeld van de schlager:

"Mit siebsehn hat man noch träume"


De  families te Grotenhuis zijn ook vaak een week ons geweest door de jaren heen 


Voor het vermaak werden er allerlei leuke fratsen uitgehaald, zoals de vlag hijsen, Theo blaast op zijn hoorn en Jan gaat vendel zwaaien.

Vaak was het ook even een bakje koffie halen en bij kletsen met de gasten, door de jaren heen de families te Grotenhuis en Zwierink


Nu eerst even een serieus verhaal, dat  ook werkelijk gebeurd is. Op een avond gingen enkele jongens achter de tenten van de families, die ook tegen een bosrand stonden, de berg op en na een poosje kwamen ze terug. Er ligt een kerel te slapen in het bos in een uniform, Arie Westendorp  met Bernard Boland en enkele jongens er heen, ze hadden maar de voorhamer meegenomen. Ze hebben hem wakker gemaakt, hij totaal dronken, koffie gegeven en toen hij weer een beetje bij positieven hebben ze hem naar huis, hij wist nog waar hij woonde. Zijn vrouw was stom verbaasd, dat ze hem thuis brachten. Wat bleek, hij politie agent in Neuenrade, toen de enige, en was naar het schützenfest in Dahle geweest dat aan de andere van de berg lag. Je kon door het bos naar Dahle lopen. Maar ja hij had te diep in het glaasje gekeken en was op de terugweg in slaap gevallen.

Zonnen en doen alsof, het ging van je durft toch, dus wel



Het was blijkbaar weer eens bloed heet en dan werden er water gevechten gehouden, hoe hardere men tegen sputterde, des te vaker werd je te grazen genomen, het gebeurd altijd op tijd dat he zo weer droog, heb ook wel eens een nat shirt gehad, geen probleem droogde zo weer.

Hier sputterde blijkbaar iemand erg tegen, dus hij kreeg ladingen water over zich heen en dat water kwam uit de beek achter de keukentent en was erg koud. Zo zie je maar weer,  mee doen en dan heb je het er minste last van. 

Nog mooier verhaal is dat Joop Heideman doodsbang was om nat te worden en dus de berg achter de keukentent opholde om te ontkomen, dat lukte hem wel, maar zwaaide dan wel met een lange distel in het rond, hij heeft er wel zeker 1 1/2 à 2 gestaan, hij durfde niet naar beneden te komen.


De gasten Zwierink en vrienden aan de middaghap.

De Families te Grotenhuis Jan en Theo en Fam. Zwierink zijn ook vaak in Neuenrade geweest, door de jaren heen, wanneer wij er ook waren. Dat was altijd wel gezellig even een bakkie troost halen.



Hier onder sta ik met Daf voor de "Bäckerei en Kaffeestube" aan de Hoofdstraat, voor hun was de week wanneer wij er waren 's morgen  erg druk, bijna iedereen ging er heen voor  "Kaffee mit Kuchen" 



Toen ik hier voor het eerst kwam werd dit gedaan door een Moeder met Dochter, hoe het toen heette weet ik eigenlijk meer. Later is het overgnomen door Heer, toen werd ook deze naam gebruikt.

Heb dit jaar via Google maps gezien dat het nog steeds bestaat en heet nu "Feinbäckerei Tillmann". Net zo als "Im Kohl" dat ook nog steeds bestaat.


Elke woensdag kwamen er gasten uit Dinxperlo, die ons weer vers brood brachten.

Helaas komt aan alles een eind en zaterdags was het weer inpakken, de vrachtwagen weer laden en alles opruimen. Dan kon men weer terug kijken op een geslaagde week met veel regen of veel zon van warm tot bloedheet.


 Wat blijft er over na een week kamperen, heel veel voetstappen. Menig Dinxperlose of Heurnse jongeren hebben hier een mooie tijd gehad.


Het is de ingang van de weide, waarin wij boven aan tegen de bossen hebben gekampeerd door de jaren heen.

Deze foto heb ik in 1979 gemaakt bij "Gut Berentrop" toen  we enkele dagen in Neuenrade hebben doorgebracht en Fam. Mike en Renate Neal-Tiffe, oude bekenden van ons  hebben bezocht.

       Een vergezicht op Neuenrade in de tweede helft van de 60 er jaren
Onderstaand vergezicht is genomen een voorbij het huis op deze foto.



Tot slot nog een mooie luchtfoto van Neuenrade, wanneer dezde gemaakt is weet ik, denk aan het begin van de 21ste eeuw, met een leuke beschrijving over het ontstaan van deze plaats.




Uit deze geschiedenis blijkt dat "Berentrop"een klooster is geweest. Toen wij er kwamen stond er een gebouw, waar toen jongemannen verbleven die in die tijd een beroep leerden of stage liepen bij bedrijven in Neuenrade, daarvoor was het een instelling voor jongeren met een moeilijk karakter, die waarschijnlijk uit huis geplaatst waren.


Dit was dan  +/-  10 jaren kamperen in Neuenrade door
C.J.V Dinxperlo



Heurnerbosch1832-1913

 6 februari 2016

                                                     Aanvulling

Omdat ik inmiddels afhankelijk ben geworden van rolstoel vervoer. was het moeilijk om nog éénmaal naar Neuenrade te gaan. Dankzij vrienden Arie, Bernard en Gerrit, en Frank te Grotenhuis is het gelukt en op 21 augustus 2018.

Hieronder een kort verslag over het waarom in Dinxpers Nieuws van 6 november j.l.




maandag 4 mei 2015

Achterhoeks streekmerk BRUUR & DRIKSKEN


                                                               STREEKMERK 
 
 

 
Onder deze streekmerk worden een aantal kruidenthee en exclusieve thee melanges op de markt gebracht en om de Achterhoek met deze bijzondere soorten te promoten.
 
Zij waren in De Heurne - Dinxperlo en omgeving bekende personen dankzij hun levensmiddelenbedrijf, waarmee hun moeder B.W. Beernink - Westendorp in 1918 is begonnen. Zij hebben in hun tijd deze winkel uitgebreid en deze aangehouden tot 1981. De laatste 3 jaar deed Oom Bruur het alleen, nadat Tante Hendriksken in 1978 was overleden.
 
Hier onder een mooie foto uit de 40 er jaren van de vorige eeuw, zoals het uitzag tot in de 50 er jaren.


 
 
Dit hekwerk stond er nog tot in de 2e helft van de50 er jaren en verdween nadat de Keizerweg een asfaltweg was geworden en werd  het raam links ook aanzienlijk groter.
 
Het is bekend dat Oma Beernink ook pension gasten verzorgde, want na het overlijden in 1916 van  H.J. Beernink moest er brood op de plank komen. En tot het huwelijk van zoon Bertus in 1933 had ze ook nog een boerderij erbij.
 
 
Hier onder Oma Beernink met haar kinderen in de 30 er jaren.
 
Staand: Bertus - Marie - Hanna - Johan (Bruur)
Zittend: Willem - Oma Beernink en Hendrika ( Driksken)
 
 
Zo zag de winkel eruit na een grondige verbouwing eind 50 er jaren tot aan de sluiting in 1981
 
Begin 60 er jaren hebben ze af en toe een uitstapje gedaan met hun klanten, hier onder een foto die gemaakt is op de Holterberg
 
 
In 1968 hebben ze met de klanten hun 50 jarig bestaan gevierd met een optreden van de Heikneuters uit Aalten
 
 
 

Hier boven een 4 tal thee melanges
 

 Er zijn veel thee melanges mogelijk, kijk daarvoor op www.kruidenmagazijn.nl. Hier doen aan Achterhoek promoties, een eerlijke producten, waar iedereen zien kan wat er al allemaal in zit.
 
 
  De samenstelling is hier goed leesbaar



Speciaal thee die verkocht wordt bij "Môlder Heinen"

Misschien een idee voor Landwinkel "Smits" ?
 
 Afgelopen zijn alle neven bijeen gekomen in Dinxperlo voor een proeverij en oude en leuke verhalen opgehaald over hun beiden en de foto boeken bekeken van hun 50 jarig bestaan, die nog weinig neven & nichten hebben gezien.


Het wordt hier aandachtig bekeken


Hier onder een foto waar Oom Bruur zit met zijn neven en nichten om hem heen begin 50 er jaren in de boomgaard naast hun huis. Wat waren ze hier nog jong.

 
De neven en nichten nu bijna allemaal ruim in de 70.
 
 Hier een aantal foto's van de proeverij van afgelopen zaterdag 1 mei in Dinxperlo, waar bijna alle neven en nichten aanwezig waren en gezellig met elkaar hebben zitten kletsen.
 
 
 
Alles wordt aandachtig bekeken
 
 

 
Het was een zeer succesvolle middag met  de aanwezige neven en nichten, we geloven dat Oom Bruur & Tante Driksken tevreden vanaf boven hebben toe gekeken. Ze zullen het vast wel leuk vinden dat hun naam blijft voort bestaan.
 


 
Wij wensen Maarten heel succes met deze produkten lijn van thee melanges en kruiden, iedereen kan zien dat het eerlijke toevoegingen zijn 
 
 
Heurnerbosch 1832-1913
 
4 mei 2015

 

 


 


woensdag 25 maart 2015

NORMEN EN WAARDEN

Waarom deze blog over Normen en Waarden? Deze schrijf ik omdat in de negentiger jaren v.d. vorige eeuw diverse instantie het er veel over hebben gehad,  normen, waarden respect en integriteit. Zoals b.v. C.D.A. ten tijde van Balkenende en liep er mee voorop en W.B.E. Gendringen-Bergh, jagers regels die niet omschreven waren, maar wel van zelf sprekend zijn. Kan nu alleen maar zeggen dat het van hun kant Grote - Dure en Loze woorden waren. Ik heb hen er op aangesproken wanneer personen die een openbare functie vervulden zoals raadslid en/of fractieleider, jager, of voorzitter over die schreef gingen. Maar dan gaven ze niet thuis, dan was het van  "Ja Maar", ofwel ze gingen het buiten zichzelf leggen, d.w.z. het er niet over willen hebben, eigenlijk hun min of meer een hand boven het hoofd houden. Om tot hun door te dringen zou je eigenlijk grof moeten tegen hun, misschien dat het dan tot door dringt en zich  kunnen inleven, wat zoiets betekent in je leven, wanneer zij zoiets meegemaakt zouden hebben.

Aan al degenen die mijn levensverhaal ( autobiografie ) lezen, of hebben gelezen:
 
Als uitgangspunt heb ik genomen wat mijn ouders me hebben bijgebracht en dat was:

Eerlijkheid - Fatsoensnorm – gelijkwaardigheid en respect voor de mede mens, echter ook wederkerig.

Maar nog belangrijker was ook:

Nooit bemoeien met andermans zaken, want dan klopt er iets niet.

Nooit commentaar geven, er zijn zitten altijd 2 kanten aan een verhaal.

Je nooit laten sturen, want dan spannen ze je voor hun karretje.

Doe je dat toch, dan verlaag je jezelf tot een zeer bedenkelijk niveau.

En als belangrijkste voor hun:

Mochten er personen zijn die iets tegen ons hebben, prima, dan ons wel rechtstreeks aanspreken, maar niet via derden. 

 
1- Vanaf 1986 kon door enkele personen een aantal jaren niet normaal tegen mij
     gepraat worden.

 Echt met een  houding van: “Door je handicap ben je niet volwaardig, maar ook als  mens niet gelijkwaardig”.    

2 – Altijd een houding van minachting en vernedering

3 - Beschuldigingen die ze niet waar kunnen maken

4 - Leugens vertellen over mij door feiten achterwege te laten,
      wat zij gedaan hebben vertellen ze niet

5 - Scheldpartijen die nergens op sloegen,  alleen omdat ik NIET deed zoals zij,
      ook mijn broers, dat wilden.

6 - En 2 jaar mij  links laten liggen en dan opeens doen alsof er niets gebeurd is, door mijn broers
  
7 - Weten dat je nooit eerherstel zult krijgen (opmerking juridisch loket 1994/96)

 
Wanneer één van de betrokkenen zou vinden dat ik als eerste over de schreef zou zijn gegaan, dan moet je ook het Fatsoen, Lef en Moed hebben, hem dat persoonlijk te vertellen en er op aanspreken, maar niet via via. Doe je dat laatste wel, dan ben je verschrikkelijk laf en je verlaagt je zelf tot een zeer bedenkelijk niveau, ofwel het laagste van het laagste.

Mij hebben ze het gevoel gegeven, misschien zijn ze er ook nog wel trots op, dat het voor hun, acceptabel, christelijk en normaal is om leugens te vertellen en misbruik maken van zijn situatie, hem vernederen en zwart maken.

Waarom doen ze dit?, omdat ze zich belangrijk vinden en menen het daarom kunnen zoiets te kunnen  veroorloven, en hebben mij dit door de jaren heen nog duidelijk laten merken, zelfs nog in 2014.

Maar ja, wanneer je jezelf zo belangrijk vind en graag openbare functies wil vervullen, dan moet je niet inlaten dubieuze praktijken , geen chantage plegen, leugens vertellen over iemand en hem vernederen en zwart maken, zoals enkele genoemde personen gedaan hebben. Je hebt een voorbeeld functie, al helemaal wanneer je graag raadslid wilt worden en je bent al kandidaat-raadslid,  daarnaast ook al jaren lang voorzitter van een vereniging. 

Wanneer de betrokkenen, Fam G.J. Keuper en de  heren R.J. Wossink en H. Schreurs er op aan gesproken zou worden door een neutraal persoon. Is het normaal wat jullie allemaal gedaan hebben.  Dan geven ze niet thuis en is het "Ja Maar, we weten niet meer wat we gedaan hebben, terwijl dat donders goed wel weten". Ze leggen de verantwoording dan buiten zich zelf. ( hier is een speciaal woord voor) Externaliseren.

Zolang ze dit niet persoonlijk en rechtstreeks tegen mij durven te zeggen, zijn ze in mijn ogen geen knip voor de neus waard.

Mijn broer Karel moet goed bedenken hij zich ook verlaagd heeft tot een bedenkelijk niveau, en zich zelf eens een spiegel voorhouden.

Hier plaats ik nog een opmerking van: "Niemand is belangrijk en onmisbaar in het leven", wanneer je iets overkomt, neemt een ander het werk zo van je over. Hier zouden eens veel personen goed over  moeten nadenken.

Heb ooit eens van een collega van mijn vader, ze hebben samen op de zuivelfabriek in De Heurne gewerkt van 1956 -1972, gehoord, die zei, wanneer men het woord verschrikkelijk gebruikt, dan moet het wel heel erg zijn. (bron G.J. Koskamp via Oom Bruur 1911-1995)

 

Heurnerbosch1832-1913

 25 maart 2015