Dankbetuiging en uitdagingen

 

 

Dankbetuiging en uitdaging

Dit blog wordt nu geschreven, omdat ik nu bijna zeker weet nooit een eerlijke kans te krijgen voor eerherstel en gezuiverd zal worden van alle blaam, maar ook dat ik zal komen te overlijden zonder een kans te krijgen mij te verdedigen.  Zou hier ook al  een heel rake opmerking kunnen plaatsen.

Maar ook om, voor iedereen die dit lezen, dat ze eens gaan na  denken hoe je op een makkelijke manier een aantal jaren van iemands leven kapot kan maken en hem onnodig, een trauma zou kunnen bezorgen.

Gerrit en Gerda Keuper-Rosegaar bedankt dat jullie in ééndrachtige samenwerking met mijn broers 15 jaar van mijn leven kapot gemaakt hebben. Mijn broers wisten en weten dat ze ook fout zijn geweest.

 Wees maar trots op je zelf en blijf maar denken dat jullie belangrijk zijn. Echter niemand is belangrijk in het leven, daar zijn geen uitzonderingen op. Wanneer  jullie graag openbare functies wilt vervullen, bedenk dan goed dat je dan een voorbeeld functie hebt en dat ook moet uitstralen, hebben jullie dat naar mij toe ook gedaan? En zeker niet inlaten met dubieuze/ twijfelachtige praktijken, zoals je naar mij toe gedaan hebt.

Kan hier weer, en doe het nu ook, een scherpe opmerking plaatsen: wanneer het morgen voor jullie over en uit is, zal niemand, buiten je kinderen en kleinkinderen om, een traan laten, want de tijd vliegt voort, het gaat vlugger dan menigeen lief is. Al wens ik je het bovenstaande beslist niet toe., doch kan zo maar gebeuren.

Bedankt voor jullie beschuldigingen (valse)- chantage - leugens  -  minachting tonen - misbruik maken van – vernederingen en zwartmakerij.

Niemand zal kunnen begrijpen dat jullie op grond van de Normen en Waarden van jullie eigen partij, het C D A ten tijde van J.P. Balkende, die daar zo op hamerde. Het voor jullie – Acceptabel – Christelijk en Normaal was bewust en moedwillig misbruik te maken van iemands omstandigheden. Zelfs nog gelogen  tegen je eigen collega Rudi Wossink, voormalig fractieleider C D A Dinxperlo.   Onbegrijpelijk dat je zoiets doen, bedenk goed dat er voldoende bewijsmateriaal aanwezig is. Jullie hebben je op een zeer domme wijze verlaagd tot het laagste van het laagste.

Kan alleen maar zeggen dat jullie “zogenaamde vriend” Gerhard Veerbeek, jullie beiden er op een verschrikkelijk manier heeft ingeluisd en een oor heeft aangenaaid, dom, dom.

Daarom daag ik jullie nu ook uit tot het volgende:

Wanneer Jullie met het bovenstaande niet mee eens zijn, dan hebben jullie nog niet eens het Fatsoen, Lef en Moed om mij dit persoonlijk te vertellen, onder toeziend oog van,  in je functie als kerkraadslid, degene die jij nu ondersteuning geeft, dat ik als eerste de fout in zou zijn gegaan, maar dan moet het ook zwart op wit aangetoond worden door jullie.

 

Laat iedereen goed bedenken, gelijk willen krijgen is makkelijker dan aantonen van  je gelijkwaardigheid, dat laatste  dat heb ik aan den lijve ondervonden, daarom ook onderstaande opmerking.

                                                 

Tegenwoordig hebben ze het uitgebreid over pesten op scholen en via sociale media door jongeren onderling. Wat ze mij allemaal hebben geflikt, is eigenlijk precies het zelfde, maar dan door volwassenen met een gezond verstand, die donders goed wisten en weten dat je zoiets niet doet. Om deze reden plaats ik ook onderstaande teksten en dat is de harde waarheid.
  

                 

   

 

Gelezen op de Achterhoekse spreukenkalender, en mooi gezegd.

 

   

Heurnerbosch1832-1913 

10 mei 2016

 

 

   

 

 

 

 

 

 

 

HENDRIK WILLEM BEERNINK 1842 - 1925

De geschiedenis van Hendrik Willem Beernink 1842-1925 en Herminia Bernhardina Heideman 1842-1932 en en een aantal interessante voorvallen is op geschreven door Grace D.E. Vander Berg, zoals verteld door haar Tante L.J. Siemen-Beernink.

In A D W uitgave augustus 2015 staat een zeer vrije vertaling van diverse wetenswaardigheden, met aanvullingen, geschreven door Theo Boland.

De Engelse versie is via Ron & Sandi Beernink woonachtig in Omaha in ons bezit gekomen en is heel interessant om te lezen. Het was in die tijd niet  allemaal rozegeur en maneschijn.

In 1992 hebben wij tijdens ons 1ste U S A bezoek, de schrijfster van de historie in Sioux city op de Beernink Farm ontmoet,  Grace Henrietta ( 8 jan 1901 ) zij was toen al  bijna 92jr. 

                                    Op deze foto zit rechts de schrijfster Grace van den Berg-Beernink

                          Hier onder de trouwaktie van H.W. Beernink en H.B. Heideman

 

omstreeks 1895-96

                                 Hier onder zie je de inschrijving in de staat Wisconsin

 

 

 

 

 

 

 

Op deze foto zit Meyke Beernink - Derk Beernink - zit Hanne - zit Johannes en staat Hendrik Jan Beernink

Rechts staat met de wandelstok  Hendrik Willem Beernink, die zijn ouderlijk huis heeft bezocht. Hij vertrekt weer naar Amerika.  



 

Hendrik Jan 1873-1916 was mijn grootvader, die wij nooit gekend hebben.

 

 

In het verslag staat dat zoon Gerrit een dodelijk ongeluk heeft gehad, doch deze naam komt echter in 1992 weer terug. Toen is er een zoon geboren in Omaha Nebraska bij Ron & Sandi Beernink,  nazaten van Hendrik Willem, die naar hem  ( Gerrit ) vernoemd is.

 

 

 In Amerika mag bij een boerderij waar meer 100 jaar één en de zelfde familienaam  voorkomt/woont, er een naambord worden geplaatst.

 

23.06.1992 Bij de Beerninkfarm met Roy - Anneke - Ben en Donna - Vernon Beernink



 

Orange City

Hier zagen we toen nog de oude nederlandse bouwstijl van vroeger.

Deze plaats hebben wij op 23 juni 1992 bezocht toen we van Beernink's Farm weer ter gingen naar Omaha, waar we hebben overnacht bij Don & June Beernink.

 

Hier onder de inschrijving in de staat IOWA

 

 

 

omstreeks 1915

 

                                        staand: Simon - Hendrik Jan - Hendrik - Ruben

            Zittend: Ella Hendrik Willem - Johanna - Wilhelmina - Hendrina ( Hattie)



 

 

 

Memoriam 1925 in een Plaatselijke krant, nog in het nederlands.

 

 

 

Hier het familiegraf van de Beernink in Sioux Center

 

Rechts de steen Mother 1842 - 1932 dan Father 1842 - 1925

 

Hier onder enkele geschreven wetenswaardigheden, helaas in het Engels

 

 

 

 

 

Hier boven zie onze lijn t.o.v. Hendrik Willem 1842 - 1925, onze stamvader is Severijn Beernink 1808 - 1869

 

bron: Mr. Roy Beernink Milwaukee juni 1992

 

Of op dit moment nog een Beernink op de "Beerninks Farm" woont is mij niet bekend, omdat de contacten met Omaha zijn verwaterd. Helaas het is niet anders.

 

Heurnerboscch1832-1913

 

Dinxperlo  26 maart 2016

                  

                                                                         AANVULLINGEN

 

                                                                  The Sioux Center Newspaper

 

 

 

 

Dit krantenknipsel heb ik jullie 1992 0ntvangen van Mr. Roy Beernink.

 

                                                        De Beernink Farm

 

                                                            23 juni 1992

 

 De oudste zoon Simon  heeft de boerderij, waarmee zijn vader Hendrik Willem is begonnen voort gezet. Simon is in 1954 overleden op 87 jarige leeftijd.

 

Zijn zoon, William Samuel 1906 - 1981, is daarna op de boerderij gebleven en is er mee verder gegaan.

 

Hij had  1 dochter en 2 zonen,  Gladys Muriel 1927 - Donald William 1929 en Vernon James 1938.

 

Vernon was gehuwd met Donna Harskamp (1941), zij hadden 3 zonen en een dochter.

Zoon James Alan (1960 overleden 1971)

 

Toen wij daar waren er plannen de boerderij over te dragen aan hun beide zonen, Bradley (1959 en Mark (1965)  Ze bewerkten toen ongeveer 800 ha landbouw grond, veel was gepachte grond. Zij hadden geen melkvee meer, wel  een flink aantal voor de vlees produktie.

 

 Wij hebben daar Vernon en Dona Beernink ontmoet en ook Grace van den Berg-Beernink.

 

Donald William (1929) was gehuwd met June Hanenburg (1933). toen we in Omaha zijn geweest hebben wij bij hun overnacht, en zijn met hun naar de "Beerninkfarm" gereden.

 

Ronald Dean (Ron), zijn zoon hebben wij voor het eerst ontmoet in februari 1986 toen zij bij Oom Bruur ( Johan ) Beernink op bezoek waren.

 

februari 1986

 

 

Dit is laatste schrijven wat wij begin 2013 van Ron & Sandi Beernink-Ships hebben ontvangen.

 

 

 

 

 

Wij hadden de indruk dat altijd de grote motivator was hoe de H.W. Beernink geschiedenis in elkaar stak, waar het begin lag in Nederland.

 

We denken dat dit komt omdat Ron na zijn diploma Duits 1985, een jaar stage heeft gelopen aan een school in Den Haag. 

 

Dinxperlo 31 maart 2016

 

Heurnerbosch1832-1913

 

Historie van Hendrik Willem Beernink afkomstig uit De Heurne

Beernink, Hendrik W. & Wilhelmina Heideman 

BEERNINK, HEIDEMAN, NIJLAND

Posted By: Wilma J. Vande Berg - volunteer (email)
Date: 2/2/2021 at 08:27:14

Beernink, Hendrik W. & Wilhelmina B. Heideman

This Beernink Biography was taken from the 1991 Sioux Center Centennial Book page 227 submitted by Donna Beernink. Transcribed for Bios by Wilma J. Van de Berg.

Mr. and Mrs. H. W. Beernink were among the first settlers in the Sioux Center area.Hendrik Willem Beernink was born in Wisch, Gelderland, The Netherlands, on October 17, 1842, the son of Sevrien and Hendrijna (Nijland) Beernink. In 1856, the family moved to De Heurne, Dinxperlo, into a home called ‘Harmenhuis”. Hendrik and his brother Hendrik Jan left Dinxperlo for the United States in May of 1866 and then returned to The Netherlands together.

Hermina Bernhardina (or Berendiena), later called Wilhelmina, was born December 19, 1842 to Theodor Johann (also known as Derk Jan) and Adelheid (also known as Aaltjen) Tieltjes Heideman in Suderwick, Germany. In 1862, Wilhelmina or the entire family moved to Dinxperlo, directly across the border. Wilhelmina worked as a governess in The Netherlands before her marriage.

Hendrik W. and Wilhemina B. were married in Dinxperlo on May 28, 1868 and emigrated to the United States in June of 1868, settling in Alto. Wisconsin. It was there that their two eldest children were born Simon on September 11, 1868, and Johan (John) on April 22, 1871. Hendrik had been a tailor in The Netherlands and continued this trade in Alton sometime going to homes to sew and often working for .30 cents a day.

Hearing about homestead land available in Iowa, the Beernink family traveled by train to Alton, Iowa in the late 1871 or early 1872 and settled on a farm in section 8 of West Branch township, 1 mile south and ¾ mile west of ‘Old Town’ Sioux Center. It was on this homestead that 6 more children were born; Ella on November 4, 1873; Hendrik (Henry) Jan on September 4, 1875; Rubert (Rueben) on January 3, 1878; Hendrika (Hattie) on Dec 26, 1879; Gerrit on Dec 8, 1881; and Johanna on February 18, 1885, 4 year old Gerrit died on March 13, 1886 after falling from a hay loft doorway onto the ground below.

The Beernink’s first home was a sod dugout which Hendrik built while Wilhelmina and the two boys boarded at the Van Wechel home in Orange City. Hendrik crossed the prairie with a team of oxen to the Rock River, a distance of about 13 miles, to cut trees for the thatched roof of the dugout, which was then covered with sod. Fuel was also brought from the Rock River, the men starting out at midnight with a team of oxen pulling a wagon and then returning the next night with trees, some quite green so they would burn longer. Buffalo ‘chips’ and prairie hay ‘twists’ were also used for fuel.

One wintry day the thatched roof of the sod hut caught fire and the hut burned down, leaving the family homeless. They were offered refuge with the Johan D. Wandscheer family (their neighbor ½ mile away until their home was repaired the following spring. The family was fortunate to have stored a supply of potatoes and a butchered hog in their root cellar; these were shared with the Wandscheers.

The second home was built on the line between the homestead and an 80 acre ‘Tree Claim’ adjoining the homestead, Not having the money for the required tree plantings and other improvements, the Beerninks sold the claim to a neighbor for $1. Per acre and a cow. Later a frame house was built of cottonwood, but when the wood dried, it shrank so badly that great cracks were left in the walls and ceilings. Snowdrifts would cover the floors and beds at times, causing the family to long for their warm sod hut. The two feather beds Wilhelmina had brought with her from the Netherlands were, she said, what kept them from freezing to death!

The decade of the 1870’s brought the ‘grass hopper plague’. Swarms of grasshoppers darkened the sky and settled to devour everything in sight. Three years of this plague left the settlers with scant fare, but a good crop the fourth year brought 100 bushels of wheat which was sold for a $1 a bushel. That year the Beerninks, having gone by ‘sun time’ since their arrival in the States, bought their first clock, a real luxury to them.

Some years later the Beerninks built a new house on the farm where they lived until retiring to a new house in Sioux Center in 1899, at which time their son Simon and his wife Jessie moved to the homestead. ( The farm home burned down in September of 1979, 10 months after Simon’s son William and his wife Johanna had moved out of it into an apartment at the New Homestead).

The Beernink Family were members of the Frist Reformed Church in Sioux Center, but before that church was organized and built they walked to mid- week services held in a rural school house 2 miles east of Sioux Center. Those services were led by Rev. S. Bolks of Orange City. Later the family transferred their membership to Central Reformed church in Sioux Center.

The Beerninks always had a large garden, raising almost every kind of vegetable as well as watermelon, muskmelon, and citron. They also had gooseberry and currant bushes and beautiful rose bushes. Vegetables such as sauerkraut, cut beans, and cucumbers were all salted down and stored in 3-20 gallon stone crocks. Pork was also salted down or fried, covered with lard, and stored in crocks. Potatoes were stored in bins, in cellar or cave, as were cabbages, which hung from rafters, heads down. Carrots were stored in soil in crocks, No garden seeds were available in stores, so the family selected and dried the choicest ears of corn and all kinds of vegetable seeds for the next year’s plantings. Eggs were often stored in oats for the winter in air tight pails which were gently tuned upside down from time to time to keep the egg yolks centered. Later on when times were better, three or four barrels of apples were bought in the fall and stored in the cellar, and every evening each one in the family enjoyed an apple.

One of the highlights of this time was the laying of the railroad track and the coming of the train, ca. 1889. The working crew, who spoke a different language, lived in tents along the road, east of the Beernink home. The youngest daughter Johanna, finally got up enough nerve to get acquainted with the worker’s children and enjoyed playing with them. Sometimes they would gather milkweed pods, which their mothers would use tor stuffing pillows.

Hendrik loved to travel. In 1900 he took a trip to the Netherlands and later traveled through almost every state in the Union. He attended several World Fairs, and spent several winters in Mexico, Florida and other warm climates. Denver and other large cities were also visited by him.

Hendrik died Jun 8, 1925 at the age of 82 years. Wilhelmina died on September 22, 1932 at the age of 89 years. Both are buried in Memory Gardens Cemetery in Sioux Center.

Simon married Johanna Jacoba (Jessie) Van Berkum (May 15, 1879 – January 8, 1958), on June 24, 1898. They had 5 children Mabel Mrs.John G. Vande Berg; Grace Mrs. Douwe Vander Berg; Esther Mrs. G. Neal Schoep, William S., and Ella Mrs. Gerrit J. Vande Berg, Simon died April 2, 1956. The story of this family appears separately In the Sioux Center Centennial book.

John married Jennie Roos (July2, 1877 – May 16, 1945) on June 16, 1892. They had 6 children Helen Mrs. Gerrit W. Hulstein, Alice, Andrew, Harold, Dorothy Mrs. Joseph McCormick, and Gilmore. John died July 19, 1940. The story of this family also appears separately in the Sioux Center Centennial book.

Ella married Henry De Mots (Feb 20, 1869 – August 1, 1911) on August 25, 1892. They had 5 children. Maude born February 25, 1893, married Eugene Edwards (December 6, 1886-February 16,1971) on April 20, 1923, and died December 28, 1969 in Downey California. William E., born October 6, 1896, married Marie Mettendorf (November 5, 1896-Sept 25, 1986) in May 1921 and died November 14, 1962 in Long Beach California. Gilbert born March 11. 1900, died in 1903. Lawrence Aaron Bob, born February 24, 1902 married Gladys Ijhorst August 8, 1904 in July 1929. Bob lives in a rest home in Redding, California and Gladys lives in Tacoma, Washington. Leona Johanna, born May 30, 1905 married Benjamin Nicholson (April 28, 1898 – March 16, 1965). Her second marriage was to Austin V. Davis (September 8, 1903 – January 30, 19075) on December 23, 1950. Leona lives in Burbank Califonia. Ella Beernink De mots died May 10, 1948.

Henry remained single. As a young man he worked in the livery barn owned by his brother in law Henry De Mots and also lived in the home of Henry and Ella for many years. When his father died, Henry went to live with his mother, and when she became ill, Henry’s sister and husband, George and Johanna Siemen, moved in with Henry and his mother. Henry remained with the Siemans until his death on July 10, 1963.

Reuben married Katherine De Gooyer (March 19, 1885-January 4, 1944) on March 10, 1904. They had 2 children. Harold W. born April 28, 1910 married Marie Mouw born November 25, 1910, in December 1936, and died Dec 6, 1978. Marie lives in Woodland, California. William R. born November 22, 1918, married Esther De Boer (February 2, 1920 – Dec 7, 1968) on September 18, 1944, and died on April 25, 1987. Reuben died December 19, 1951.

Hattie Married Gerrit Ellerbroek (November 16, 1881-October 18, 1950) on June 29, 1904. They had 2 children: Vernon and Willmer. Hattie died April 29, 1959. The story of this family appears separately in the Sioux Center Centennial book.

Johanna married George D. Siemen (November 10 1881 – Jul 2, 1971) on December 31, 1907. They had 2 children. Vivian, born July 9, 1911, married Andrew George of Waterloo, Iowa on July 9, 1938 and died October 3, 1983. Myron ‘Mike’ , born September 3, 1913, married Marion Holden of White, South Dakota on Jan 3, 1937, and died February 17. 1981. Marian lives in Sun City AZ Johanna Beernink Siemen died November 20, 1968.

 

Sioux Biographies maintained by Linda Ziemann.
WebBBS 4.33 Genealogy Modification Package by WebJourneymen

[ Return to Index ] [ Read Prev Msg ] [ Read Next Msg ]

Beernink, Hendrik W. & Wilhelmina B. Heideman 

Deze biografie van Beernink is afkomstig uit het Sioux Center Centennial Book uit 1991, pagina 227, ingediend door Donna Beernink. Getranscribeerd voor Bios door Wilma J. Vande Berg.

 

De heer en mevrouw H.W. Beernink behoorden tot de eerste kolonisten in het Sioux Center-gebied. Hendrik Willem Beernink werd op 17 oktober 1842 geboren in Wisch, Gelderland, Nederland, als zoon van Sevrien en Hendrijnna (Nijland) Beernink. In 1856 verhuisde het gezin naar De Heurne, Dinxperlo, naar een huis genaamd 'Harmenhuis'. Hendrik en zijn broer Hendrik Jan vertrokken in mei 1866 vanuit Dinxperlo naar de Verenigde Staten en keerden vervolgens samen terug naar Nederland. Hermina Bernhardina (of Berendiena), later Wilhelmina genoemd, werd op 19 december 1842 geboren als dochter van Theodor Johann (ook bekend als Derk Jan) en Adelheid (ook bekend als Aaltjen) Tieltjes Heideman in Suderwick, Duitsland. In 1862 verhuisde Wilhelmina, of het hele gezin, naar Dinxperlo, direct over de grens. Wilhelmina werkte vóór haar huwelijk als gouvernante in Nederland. Hendrik W. en Wilhemina B. trouwden op 28 mei 1868 in Dinxperlo en emigreerden in juni 1868 naar de Verenigde Staten, waar ze zich vestigden in Alto, Wisconsin. Daar werden hun twee oudste kinderen geboren, Simon, op 11 september 1868. 1868, en Johan (John) op 22 april 1871. Hendrik was kleermaker in Nederland en zette dit beroep voort in Alton, waar hij soms bij mensen thuis ging naaien en vaak voor 0,30 cent per dag werkte. Toen de familie Beernink hoorde over de beschikbare landbouwgrond in Iowa, reisde ze eind 1871 of begin 1872 per trein naar Alton, Iowa, waar ze zich vestigden op een boerderij in sectie 8 van West Branch Township, 1 mijl ten zuiden en ¾ mijl ten westen van 'Old Town' Sioux Center. Op deze boerderij werden nog 6 kinderen geboren: Ella op 4 november 1873; Hendrik (Henry) Jan op 4 september 1875; Rubert (Rueben) op 3 januari 1878; Hendrika (Hattie) op 26 december 1879; Gerrit op 8 december 1881; en Johanna op 18 februari 1885, de 4-jarige Gerrit overleed op 13 maart 1886 nadat hij uit de deuropening van een hooizolder op de grond was gevallen. Het eerste huis van de Beerninks was een zodenhut die Hendrik bouwde terwijl Wilhelmina en de twee jongens inwoonden bij de familie Van Wechel in Orange City. Hendrik stak de prairie over met een span ossen naar de Rock River, een afstand van ongeveer 20 kilometer, om bomen te kappen voor het rieten dak van de hut, dat vervolgens werd bedekt met zoden. Brandstof werd ook aangevoerd vanuit de Rock River; de mannen vertrokken om middernacht met een span ossen die een wagen trokken en keerden de volgende nacht terug met bomen, waarvan sommige behoorlijk groen waren zodat ze langer zouden branden. Buffalo 'chips' en prairie hooi 'twists' werden ook gebruikt als brandstof. Op een winterdag vatte het rieten dak van de zodenhut vlam en brandde de hut af, waardoor het gezin dakloos werd. Ze kregen onderdak aangeboden bij de familie Johan D. Wandscheer (hun buurman op een halve mijl afstand) totdat hun huis het volgende voorjaar was gerepareerd.Het gezin had het geluk een voorraad aardappelen en een geslacht varken in hun kelder te hebben opgeslagen; deze werden gedeeld met de Wandscheers. Het tweede huis werd gebouwd op de grens tussen de hoeve en een aangrenzende 'Tree Claim' van 80 acre. Omdat ze geen geld hadden voor de benodigde aanplant van bomen en andere verbeteringen, verkochten de Beerninks de claim aan een buurman voor $1 per acre en een koe. Later werd er een houten huis van populierenhout gebouwd, maar toen het hout droogde, kromp het zo erg dat er grote scheuren in de muren en plafonds ontstonden. Sneeuwduinen bedekten soms de vloeren en bedden, waardoor het gezin verlangde naar hun warme plaggenhut. De twee veren bedden die Wilhelmina uit Nederland had meegenomen, waren, zei ze, wat hen voor de dood had behoed! In de jaren 1870 kwam de 'sprinkhaanplaag' opzetten. Zwermen sprinkhanen verduisterden de lucht en streken neer om alles wat ze tegenkwam op te eten. Drie jaar van deze plaag lieten de kolonisten met weinig voedsel achter, maar een goede oogst in het vierde jaar bracht 100 bushels tarwe, die voor $1 per bushels verkocht werd. Dat jaar kochten de Beerninks, die sinds hun aankomst in de Verenigde Staten 'zonnetijd' hadden aangehouden, hun eerste klok, een ware luxe voor hen. Enkele jaren later bouwden de Beerninks een nieuw huis op de boerderij waar ze woonden tot ze in 1899 met pensioen gingen in een nieuw huis in Sioux Center. Toen verhuisden hun zoon Simon en zijn vrouw Jessie naar de boerderij. (De boerderij brandde af in september 1979, tien maanden nadat Simons zoon William en zijn vrouw Johanna waren verhuisd naar een appartement in de New Homestead.) De familie Beernink was lid van de Frist Reformed Church in Sioux Center, maar voordat die kerk werd opgericht en gebouwd, liepen ze naar de diensten halverwege de week, die werden gehouden in een schoolgebouw op het platteland, drie kilometer ten oosten van Sioux Center. Deze diensten werden geleid door dominee S. Bolks uit Orange City. Later werd het gezin lid van de Central Reformed Church in Sioux Center. De Beerninks hadden altijd een grote tuin en verbouwden bijna alle soorten groenten, waaronder watermeloen, muskusmeloen en citroen. Ze hadden ook kruisbessen- en aalbessenstruiken en prachtige rozenstruiken. Groenten zoals zuurkool, snijbonen en komkommers werden allemaal gezouten en bewaard in stenen vaten van 11 tot 75 liter. Varkensvlees werd ook gezouten of gebakken, bedekt met reuzel en in vaten bewaard. Aardappelen werden in bakken bewaard, in kelders of grotten, net als kool, die met de kop naar beneden aan de spanten hing. Wortels werden in aarde in vaten bewaard. Er waren geen tuinzaden verkrijgbaar in de winkels, dus selecteerde en droogde de familie de beste maïskolven en allerlei soorten groentezaden voor de aanplant van het volgende jaar. Eieren werden vaak in haver bewaard voor de winter in luchtdichte emmers die van tijd tot tijd voorzichtig werden omgekeerd om de eidooiers in het midden te houden. Later, toen de tijden beter waren, werden er in de herfst drie of vier vaten appels gekocht en in de kelder opgeslagen. Iedere avond genoot ieder gezinslid van een appel.Een van de hoogtepunten van deze tijd was de aanleg van de spoorlijn en de komst van de trein, rond 1889. De werkploeg, die een andere taal sprak, woonde in tenten langs de weg, ten oosten van het huis van Beernink. De jongste dochter Johanna had eindelijk genoeg lef om kennis te maken met de kinderen van de arbeiders en speelde graag met hen. Soms verzamelden ze peulen van zijdeplant, die hun moeders gebruikten als vulling voor kussens. Hendrik hield van reizen. In 1900 maakte hij een reis naar Nederland en reisde later door bijna alle staten van de Unie. Hij bezocht verschillende wereldtentoonstellingen en bracht verschillende winters door in Mexico, Florida en andere warme klimaten. Ook Denver en andere grote steden werden door hem bezocht. Hendrik overleed op 8 juni 1925 op 82-jarige leeftijd. Wilhelmina overleed op 22 september 1932 op 89-jarige leeftijd. Beiden zijn begraven op de Memory Gardens Cemetery in Sioux Center. Simon trouwde met Johanna Jacoba (Jessie) Van Berkum (15 mei 1879 - 8 januari 1958), op 24 juni 1898. Ze kregen 5 kinderen Mabel Mrs.John G. Vande Berg; Grace Mrs. Douwe Vander Berg; Esther Mrs. G. Neal Schoep, William S., en Ella Mrs. Gerrit J. Vande Berg, Simon stierf op 2 april 1956. Het verhaal van dit gezin verschijnt apart in het Sioux Center Centennial boek. John trouwde met Jennie Roos (2 juli 1877 - 16 mei 1945) op 16 juni 1892. Ze kregen 6 kinderen Helen Mrs. Gerrit W. Hulstein, Alice, Andrew, Harold, Dorothy Mrs. Joseph McCormick en Gilmore. John stierf op 19 juli 1940. Het verhaal van dit gezin verschijnt ook apart in het Sioux Center Centennial boek. Ella trouwde op 25 augustus 1892 met Henry De Mots (20 februari 1869 - 1 augustus 1911). Ze kregen vijf kinderen. Maude werd geboren op 25 februari 1893, trouwde op 20 april 1923 met Eugene Edwards (6 december 1886 - 16 februari 1971) en overleed op 28 december 1969 in Downey, Californië. William E., geboren op 6 oktober 1896, trouwde in mei 1921 met Marie Mettendorf (5 november 1896 - 25 september 1986) en overleed op 14 november 1962 in Long Beach, Californië. Gilbert geboren 11 maart 1900, overleden in 1903. Lawrence Aaron Bob, geboren 24 februari 1902 trouwde Gladys Ijhorst 8 augustus 1904 in juli 1929. Bob woont in een bejaardentehuis in Redding, Californië en Gladys woont in Tacoma, Washington. Leona Johanna, geboren 30 mei 1905 trouwde met Benjamin Nicholson (28 april 1898 - 16 maart 1965). Haar tweede huwelijk was met Austin V. Davis (8 september 1903 - 30 januari 19075) op 23 december 1950. Leona woont in Burbank, Californië. Ella Beernink De Mots stierf op 10 mei 1948. Henry bleef alleenstaand. Als jongeman werkte hij in de pensionstal van zijn zwager Henry De Mots en woonde ook vele jaren in het huis van Henry en Ella. Toen zijn vader overleed, ging Henry bij zijn moeder wonen, en toen zij ziek werd, trokken Henry's zus en echtgenoot, George en Johanna Siemen, bij Henry en zijn moeder in. Henry bleef bij de Siemans tot zijn dood op 10 juli 1963. Reuben trouwde op 10 maart 1904 met Katherine De Gooyer (19 maart 1885-4 januari 1944).Ze kregen twee kinderen. Harold W., geboren op 28 april 1910, trouwde met Marie Mouw, geboren op 25 november 1910, in december 1936 en overleed op 6 december 1978. Marie woont in Woodland, Californië. William R., geboren op 22 november 1918, trouwde met Esther De Boer (2 februari 1920 - 7 december 1968) op 18 september 1944 en overleed op 25 april 1987. Reuben overleed op 19 december 1951. Hattie trouwde met Gerrit Ellerbroek (16 november 1881 - 18 oktober 1950) op 29 juni 1904. Ze kregen twee kinderen: Vernon en Willmer. Hattie overleed op 29 april 1959. 

Het verhaal van dit gezin staat apart vermeld in het Sioux Center Centennial-boek. Johanna trouwde op 31 december 1907 met George D. Siemen (10 november 1881 - 2 juli 1971). Ze kregen twee kinderen. Vivian, geboren op 9 juli 1911, trouwde op 9 juli 1938 met Andrew George uit Waterloo, Iowa en overleed op 3 oktober 1983. Myron 'Mike', geboren op 3 september 1913, trouwde op 3 januari 1937 met Marion Holden uit White, South Dakota en overleed op 17 februari 1981. Marian woont in Sun City, Arizona. Johanna Beernink Siemen overleed op 20 november 1968.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



De weblogs 2016 van Heurnerbosch1832-1913

Dit jaar start ik met mijn weblogs met een memoriam over Annekes broer Henk Themmen, hij was test piloot voor Fokker en heeft o.a. de F 16 getest voordat dit vliegtuig in gebruik werd genomen door de Nederlandse luchtmacht.

             met dank aan Mevr. Henny Themmen van Rosmalen

Bovenstaand gedicht/vers dat op Facebook stond heb ik nu ook geplaatst omdat er personen zijn die menen te moeten oordelen over iets, dat door mij geplaatst is, maar niet weten hoe dat komt,  ofwel niet begrijpen dat op zo'n moment je gevoelens ook een rol spelen of mee gaan spelen.

Niemand kan begrijpen wat dat voor invloed heeft op je leven, wanneer je het gevoel hebt gehad dat je 2 1/2 maand nutteloos in  Revalidatiecentrum "Antiona" hebt gezeten, om maar niet te zeggen voor noppes, daar raak je verschrikkelijk afgestompt van. En je ziet dat je echtgenote oververmoeid  ofwel overspannen is geraakt, waar ze niets aan kon doen. Dit was voor mij de reden om de laatste maand steeds naar De Heurne te komen, in de hoop dat ze een beetje tot rust kwam.

Dan komt ook nog een verhuizing op je af, heb nog amper een maand in mijn geboortehuis kunnen wonen, hadden ook 3/4 maanden kunnen zijn, en je moet omgaan met een lieve echtgenote die heel erg overspannen was, zoiets is heel moeilijk wanneer je het niet eerder hebt meegemaakt. ( ik hebt het 2x eerder meegemaakt met mijn vader in 1960 en 1968/69) En ik moest ook wennen in mijn nieuwe omgeving. Dat zijn allemaal zaken die toen ook meespeelden, daarom herhaal nogmaals wat  mijn ouders mij geleerd hebben.

"Nooit commentaar geven op iets, omdat je niet weet hoe de   vork in de steel zit".

Doe zoiets niet achter hun rug om, want dat is heel smerig, daar kun je iemand met kwetsen en dat is in mijn geval helaas gebeurd, zoiets vergeet je niet, om maar niet te zeggen, nooit.

Deze gebeurtenissen moest ik nu echt van me afschrijven.

                                                                        6 januari 2016

Op deze dag zijn we voor controle geweest bij Dr. Hollanders voor de beenbreuk die ik op 15 augustus 2015 heb opgelopen. Hij liet de foto zien die op 9 december 2015 gemaakt was, waar redelijk bot aangroei te zien was. We hoeven niet meer terug te komen en hopen dat dit langzaam doorzet, we gaan inzake de tijd weer de goede kant op zei hij nog en dat werkt vaak positief op alles. Mocht er nog wat zijn dat ik niet vertrouw, dan kan ik altijd weer een afspraak maken.

Tussen deze fixatie pennen heeft de breuk gezeten, 2x 6 weken hiermee rusten is geen pretje, en daarna nog weer 4 weken in het elastisch verband ( gips) dat met een half uur hard wordt.

Echter dit betekent voor mij wel weer, net als eind 2012,  weer voorzichtig aan de vooruit gang werken.
                                                         
                                                               13 januari 2016

 Zondag 10 januari heb ik naar aanleiding van een leuk krantenartikel in de Gelderlander van 7 januari j.l. een aantal grensstenen op de foto gezet, omdat nu niet meer kunnen verzakken en  men kan nu duidelijk een exacte grenslijn trekken.

Een zeer oude grenssteen uit 1776 met de Hollandse Leeuw

ook nog de oude nummering

Hier onder een mooi krantenartikel ui de Gelderlander van 7 januari 2015, het is de moeite waard om te lezen, en ook om deel te nemen aan de wandelroute(s).



 Hier zie je 2 huizen, staan ze beide in Duitsland? Zou zo maar kunnen dat er één net in NL staat, de meest linkse?.

Zoals je zie allen hebben een nummer en je kunt precies de grenslijn zien. Het is wel interessant om onder leiding van een gids van de V V V Dinxperlo eens een grenswandeling te maken.

Promoting van een passende naam "Dinxperwick"

  

Weer in Nederland

 

 Op 27 januari j.l. hebben we een gezellige ouderenmiddag gehad met liedjes en verhaaltjes door Hennie Ostendorp-Plucker en Thea Veerbeek en natuurlijk nog bij de k0ffie of thee een heerlijke oliebol. het was weer eewn geslaagde middag voor iedereen.

                                                       
                                                          1 februari 2015

Hier onder komt een recept over uienstampot, eens gekregen van een collega, die ook gewerkt heeft bij de "M D ". Het is een heerlijke stampot, maar het geeft wel vol gevoel.

                                                           

Wij wensen iedereen, die deze eens maakt alvast een smakelijke maaltijd toe.

Heb me vandaag ook weer bezig gehouden met kamperen in Neuenrade  van 1959 tot 1969, hier een mooie foto op een van de laatste avonden in Kaisergarten.

4 februari 2016

Gisteren heb ik voor het eerst weer even gestaan, met de hulp van de fysiotherapeute Everdien, en het ging na enkele keren heel even, er is weer een begin, maar heb waarschijnlijk weer moeten inleveren, hoop dat ik het beperkt kan houden tot even staan met het linker indien het nodig is.

Je verliest in een half jaar heel veel spierkracht en ben ook weer veel stijver geworden in de rug.
  
                                                                  14 februari 2016

          Op deze  dag zijn we met ons allen naar "Op de Brusse" geweest voor een High tea.

Hier boven een klein overzicht waar we geweest zijn, een oud boerderijtje van omstreeks 1876.

De High was keurig verzorgd  met allerlei thee soorten, zal er maar een paar noemen:

bloemen thee van "Bruur en Driksken" en een eigengemaakte thee van  "vlierbloesem en duizendblad"

Het zag er allemaal keurig verzorgd uit.

Een fraai overzicht van alle zoete lekkernijen

Voor iedereen waren er 4 verschillende zoete hapjes, de thee kon men zelf kiezen, welke soort je voorkeur had, of elke keer een half kopje thee, om diverse smaken te proeven.

Hier boven zie je een 4 tal hartige hapjes, die waren ook allemaal zeer smakelijk.

Ze varieerden van Groente- mosselen (gefrituurd) tot wildzwijn ham.

Gezellig natafelen onder het genot van een drankje.

Het was weer een geslaagde middag met de dochters hun vrienden en kleinzoon Jona en zoiets dergelijks is voor een herhaling vatbaar op een mooie zomerdag. 

Helaas wonen onze dochters met aanhang niet in de buurt en dat is wel jammer. Ze hebben allemaal hun eigen vriendenkring in Arnhem - Amersfoort/Achterhoek.


                                                                   19 februari 2016

Zomaar een recept eens gelezen in het blad Fructus, uitgave stichting "Het Olde Ras" in Doesburg. Oorspronkelijke stond het in "Haagse Kookboek" uitgave 1895.

Een schoenlapperstaart, die werd vroeger veel gemaakt in gezinnen die niet te besteden hadden.

Bovenstaande  schoenlapperstaart hebben Anneke gemaakt tijdens een radio uitzending van Omroep Gelderland op 8 februari 2011

Een heel mooie tekst, kan zomaar de harde werkelijkheid worden, een mensenleven is vol met verrassingen

                                                                22 februari 2016

Van heb ik een foto reportage over "Op de Brusse" op mijn fotosite gezet en eigenlijk een beetje aan promotie voor De Heurne en Dinxperlo.
.

 Daarom vermeld ik hier een opmerking van een advocaat geboren in Dinxperlo, naar aanleiding van de trieste affaire, waar in principe alleen maar verliezers zijn.

 Het hoort niet  en het mag niet, Je zult nooit een eerlijke kans krijgen.

Je kunt ze dagvaarden dat is de enige mogelijkheid, die nog te betalen is, maar dan is het:

1 Ze komen niet opdagen. 2 Komen ze wel, dan zwijgen ze.

Terwijl ze donders goed weten wat ze gedaan hebben, ze weten het "zogenaamd" niet meer.

Het bovenstaande gaat zelfs nu nog steeds op, maar dan wordt het met een duur woord "externaliseren" genoemd.

Naar aanleiding van het bovenstaande gebruik is nu de wel bekende uitdrukking.

Brutale mensen behoren de halve wereld toe en denken dat ze veel, zo niet alles kunnen veroorloven. Daarom hier onder een na denker.

Hieronder volgt een na denker

                                   Iedereen wil dat je eerlijk bent……..

Maar ze hebben er altijd problemen mee als je de waarheid vertelt.

Faceboek - Instasuperheld

Kan rustig zeggen dat ik bovenstaande aan den lijve heb ondervonden. Kan het opbergen in een kast met een deur een deze op slot doen. Maar een gevoel van onbehagen blijft altijd. Denk dat ook van invloed is omdat door de Rare vorm van B.D.E. in oktober 1997 een gevoelspersoon ben geworden.

                                                                 27 februari 2016    

                                  Anneke staat voor de ingang van Roy Beerninks appartementen complex
                                                                    "Clemont Manor"



De koffers worden weer ingeladen en Roy Beernink (87 jr ) zal ons weer naar Chicago "O'Hare" brengen

Over ons hele reisverslag heb ik een weblog geschreven met meerdere foto's en heb nu ook op mijn facebook pagina een serie foto's gezet.

                                                                            7 maart 2016

                                              Ni’j jaor winnen in mien jeugdtied

Wat ik me nog kan herinneren over het tradionele “Ni’jjoar winnen” zijn eigenlijk enkele bijzonderheden in de naoberschap van mijn ouders. Dan neem ik nu alleen maar de “Bosnaobers”.

Ik begon bij Herman uut de Bos ( Fam H. Rensink ) Dan naar de  “Küper” waar Mina Rensink met zijn zoon Derk woonde heeft me ooit eens hun  kleine foxhondje zijn tandafdruk in mijn rechterbeen gezet net boven de hoge schoen die ik toen al moest dragen, toen ik daar weg fietste naar de volgende. “Huls van het Villekken” ofwel voor ons Tante Huls (Dina) en Willem.

Daar is het voor zover ik me kan herinneren is het niemand gelukt om Willem het ni’jjoar af te winnen, als je daar via de ééndeur naar binnen ging was het net alsof hij naar de zolder moest om b.v. wat hooi of stro naar benden te gooien, hij deed er om.

Kwam je bij Tante Huls in de bij keuken ( echterkôkken ) zo werd dat hier genoemd, en haar het ni’jjaor afgewonnen had, wat je kreeg legde ze allemaal voor je op de tafel. B.v. Appel – 2 schuimklompjes – Sinasappel! – enkele likkoekjes – handje vol gedreugd ( gedroogde appelstukjes) en nog een paar snoepjes en wat opzetters, dat was het dan. Je moest daar altijd een papieren zak bij je hebben. Dat kon er blijkbaar niet af, want ze was zünig. Ook opvallend was dat ze om de tafel jute zakken had gelegd, want de vloer mocht eens smerig worden. Dit was mij ontschoten, maar onze buurman Gerrit Rensink, wist dit ook nog uit zijn jeugdtijd, en hij hoopt in mei 92  jaar te worden

 Dan naar Dieker en de Welsker, in mijn herinneringen was Ida Bolwerk nog thuis, een zuster van Bennie. Weet nog dat er ook een kerstboom op een tafel stond in een voor kamer.

Dan nog bij Derk uut de Bos ( Fam. D. Veerbeek ) en Aorntjan van Grievink ( Arend Jan Krajenbrink )

                                               Het oude Villekken begin 50 er jaren (facebook)

   

Heurnerbosch1832-1913

7 maart

                                                  11 maart 2016

                                                      De voetstoof

                             Tradionele naober ni’jjaorsvisite in de Bos in 50 er jaren 

In begin 50 er jaren waren er nog de gebruikelijke nieuwjaarsvisites, omdat het toen een gebruik was, waar mijn moeder later eigenlijk een hekel aan kreeg.

Ze was er niet rouwig dat het in de helft 50 er jaren ongemerkt stopte. Zeker wanneer ze naar Tante Huls moesten, daar zat ze op een ouderwetse stoel met een zeer rechte rugleuning, daar had ze erge last van, zat niet prettig. Voor haar begon een vervelende verplichting te worden en eigenlijk was er niemand rouwig om dat het niet meer moest. Zo is dat ook weer verdwenen, af en toe bij elkaar komen vond ze veel gezelliger.

Eigenlijk was het Tante Huls, die altijd het initiatief nam hiervoor en het was vaak ook nog over en weer. Wanneer Tante Huls kwam met Willem dan moest ze altijd een voetstoof hebben omdat ze de voeten koud had, ze hadden meestal gelopen naar ons  toe en er lag in die vaker sneeuw  in januari en februari dan tegenwoordig, er zijn nu  wel uitzonderlijke jaren geweest, b.v. 2010.

Hier onder zie de voetstoof die mijn moeder, die mijn moeder daarvoor gebruikt heeft.

Je kunt nog duidelijk zien tot hoe ver de as heeft gezeten, deze is de laatste keer met de as erin op zolder gezet 2^e helft 50 er jaren, en heeft daar gestaan tot medio 1985, toen heb ik deze weer in eer hersteld, met de as die er toen nog in zat.
 

Jammer dat bij onze verhuizing eind 2012 de as er uit gedaan is, was niet mijn bedoeling.

Kan me ook nog goed herinneren dat Oma Beernink-Westendorp ook een voetstoof had waar je waar je heet water in kon doen, in een ovale vorm, wanneer ze bij ons op bezoek kwam  begin 50 er jaren.

                                             DINXPERS  VOLKSLIED

                           

                                 

         Mooie spreuk, gelezen op Facebook, moet iets mee gedaan worden

Dit vers heb ik door gestuurd naar Duo Alles Andès, om het op te nemen in hun dialect optredens

                                                              23 maart 2016

Op zaterdag 19 maart j.l. hebben vrijwillgers van de "Taveerne" wafels gebakken in het kader van de open dag in de week van "Zorg en Welzijn". Het was een gezellige middag voor ons beiden waar we ook nog goede waren en hebben een aangename tijd  gehad on der het genot van heerlijk gebakken wafel met alles d'r op en dran.

                                                                Een gezellige drukte en kletsen

Wafels met warme kersen - ijs en sahne

                           De vrijwillgers kunnen terug kijken op een zeer geslaagde middag

                                              Herinneringen aan Bennie v.d. Welsker

Ben daar in 2009 nog een keer daar binnen geweest, omdat Gerrit en Dora Rensink 55 jaar getrouwd waren en een kleine visite gaven bij Bruggink, of hij mee wou doen met de andere Naobers, heb toen nog wel een half uur, misschien wel drie kwartier, zitten te praten met hem. Maar kreeg wel de indruk dat hij niet meer zo bij de tijd was en hij is ook eind juli 2009 overleden. Hij heeft een triest leven gehad, zijn beide ouders waren al overleden toen hij 12 jaar was. Maar maakte het zich zelf ook moeilijk.

                                                    De welsker in december 2009

                            Meiboom zetten bij Dieker eind 80 er begin 90 er jaren?

 Hier nog een leuke herinnering met “Bennie v.d. Welsker” inzake meiboom zetten bij Dieker. Zo iets moet uitgaan v.d. naoste Naober, misschien heeft hij dat wel gedaan, maar wel Han Keuper ( Voornekamp) gevraagd heeft om voor de spullen te zorgen, meen me te herinneren dat Han gezegd heeft wil ik wel doen dan bij de “Welsker” op de deel  mooi maken - versieren, dat heeft heel wat voeten i.d. aarde gehad, maar hij (Bennie) heeft het wel gedaan.

Het werd daar tijdens het mooi maken en gezellige boel en op een gegeven ogenblik begon iemand, of hij zelf!?, het komt ook wel eens voor om eieren te gaan bakken, na veel vijven en zessen hebben we hem ( Bennie ) zo ver gekregen dat het mocht gebeuren, hij was waarschijnlijk bang dat we hem daarna met de afwas zouden laten zitten, doch dat is niet gebeurd.

Wat voor veel aanwezigen nog interessanter was om eens het voor huis te mogen zien, daar waren veel van de aanwezigen nog nooit geweest. We hebben wel een 2 tal mooie oude kasten gezien.

Slot opmerking:

 Voor het verteren van de meibomen die er waren gezet hebben we heerlijk dun gesneden ham gegeten van een varken dat aan het spit was gebraden.

                                                   Mijn eerste meiboom zetten

De eerste keer dat ik mee mocht met het meiboom zetten was die keer toen er bij “Huls van ’t Villeken” er één gezet zou worden bij het nieuwe voorhuis dat ze toen daar aan het bouwen waren. Denk dat in de vroege voorjaar van 1957? Is geweest, precies kan ik het me niet meer herinneren.

De fam. Huls had al enkele jaren een nieuw achterhuis ( boerderij gedeelte ) laten bouwen. Nu moest er ook maar een nieuw voorhuis komen.

Toen de meiboom werd gezet, nadat deze mooi gemaakt / versierd was, voor het huis, het was een zeer regenachtige en winderige avond. Dit zetten werd gedaan door de jonge buren (naobers). Dat het deze keer mij  o bijgebleven is omdat het mijn eerste was, maar ook  omdatTante Huls zo jammerde over haar dahlia’s die vernield zouden worden, ze had altijd prachtig grootbloemige dahlia’s in de tuin, doch door de verbouwing waren ze al wel erg in de verdrukking gekomen. Op een gegeven ogenblik jammerde ze van Willem, Willem  kom er uit en kom eens kijken hoe ze mijn dahlia’s vernielen, doch hij bleef er heel kalm onder. Ik zat op een hoop stenen en hield het gedicht vast, dat er natuurlijk ook bij hoorde wanneer je een meiboom zette. Ze liep vlak langs me heen, maar heeft me niet zien zitten. Op een gegeven ogenblik stond Wim Dieker op het steiger en plantte op de schoorsteen in aanbouw, een grote dahlia pol met wortel en al.

De boom die uitgezocht was, was zo zwaar en groot ( moet boven de nok uitsteken ) dat de jonge buren deze haast niet overeind konden krijgen. Of ze later nog de oudere buren er hebben bij gehaald weet ik niet meer, omdat het voor mij te laat werd en ook dat ik het koud had. Weet wel dat de boom er niet lang voor gestaan heeft. En ook belangrijk is om iets te vinden wat men er in kon hangen, het liefste iets dat men eigenlijk  nodig had, maar alles was goed verstopt. Blijkbaar vond iemand noch een oud veel gebruikt herennachthemd, waar enkele stukken ingezet waren en is toen maar in de boom gehangen.

Wanneer je de meiboom niet wilt hebben dan moet je deze voor een bepaalde tijd weer aan de weg leggen en kon  dan weer opgehaald worden. Echter, de boom was door Willem Huls weer aan de grond gelegd, maar niet aan de weg zoals het hoort, zodat deze weer opgehaald kan worden. De boom heeft hij gehouden om later te gebruiken als weideposten of het dikke gedeelte als hoekpost.Zoals bekend was, was Tante Huls züünig, zelfs een bedrag voor de jonge buren om deze te verteren kon er blijkbaar niet af.

Dinxper 28 maart 2016 

                                                   Pasen 2016

Eerste Paasdag een gezellige brunch met Martine- Wilbert en Jona, helaas waren Christien en Richard er niet bij omdat hij op zijn mountainbike onderuit was gegaan en zijn linker sleutelbeen gebroken had op 2 plaatsen, wel een pechvogel. Maaike had een dubbele lopen

                                              Jona ijverig aan het spelen op het balkon

                                                          leuk versierd door Jona

                                                       Een gezellige brunchtafel

                                                                        9 april

Onderstaande tekst één dezer dagen gekregen van buurvrouw Toos Berendsen, over schrijver Willem Wilmink. Hij was ook een echte voorstaander van het dialect.

Onderstaande titel zegge wi 'j opp z 'n Dinxpers net weer ietsje anders.

                                                                 

Helaas is hij veel te vroeg overleden, hij rookte veels te veel, en ook nog North States sigaret, één van de slechte soorten. Echt een voorbeeld zoals je het niet moet doen.

                                                                     13 april

Afgelopen zondag hebben we in Arnhem de verjaardag gevierd van onze dochter Christien. Het was een gezellige middag voor ons allen, hebben zelfs nog een tijdlang buiten gezeten in de zon op een beschutte plek.

                    Hier een mooi overzicht van de meeste aanwezigen, dank aan Martine.

                               We hebben weer gezellig kunnen bijkletsen met oms allen

                  

                                                                            `8 april

Op dit moment ben ik bezig om via een blog onze 2e U S A reis van 1995 te publiceren, waar we enkele interessante omgeving hebben bezocht, al was het meer weer de oude bekenden van 1992 opzoeken.

Vertrek uit De Heurne 8.9.1992

Op O'Hare internationale vlaggen, het is 2e grootste Airport van de U.S.A. na Atlanta.

De Sky line van Chicago, met de willis Tower.

Aangekomen op ons logeeradres in Champaign-Urbana

                                                                             24 april

Gistermiddag naar een ontspanningsmiddag geweest van het Rode Kruis, waar de Aladna's uit Aalten optraden, het was een gezellige middag met een hapje en een drankje. Het was een schitterend optreden van het. De liedjes waren mee te lezen via een Beamer. En er scheen een zonnetje.

Vandaag is heel ander weer, hieronder omstreeks 11.30 u, de kerktoren en de oranje vlaggetjes in een hevige sneeuwbui.

En dan een opnames van omstreeks 12.00 u, de toren schittert weer in een stralend zonnetje, zodat de vlaggetjes bijna niet te zien, maar nog wel even de sneeuw op het dak van de huizen.

En dat allemaal op 24 april 2016, nog net geen aprilletje zoet met een witte hoed.

Wij zijn rummy aan het leren, vanmiddag voor het eerst en spel gespeeld, we hadden aan het eind elk één getal over.

Een mooi spel,. lijkt op het vroegere jokeren wat wij deden samen met mijn vriend Gerrit Caspers en mijn moeder in 60 er jare n

Moet je eigenlijk met 3-4 personen spelen, nu duurde het wel erg lang, om te leren niet zo erg.

                                                                           27 april

Gisteren zijn we met de Zonnebloem een dagje uit geweest naar het Zandsculpturenfestival in Garderen.

Ben momenteel bezig met het uitzoeken van de vele die ik gemaakt heb voor mijn site, hier al een kleine indruk van de dag.

Hier komen er nog enkele van de 1ste verdieping, waar ook van alles te zien was, dit kon dankz9ij vrijwilliger Theo Heideman.

                                                 Mooi zicht op de begane grond

Dores op plee

Een hele serie staat op mijn foto site www.flickr.com/photos/oelengoor. Zou zeggen voor elk wat wils.

                                                                    
                                                                        11 mei

Gister morgen hebben we een gezellige brunch gehad met de bewoners van de Molenwieken, het was een ontspannen bijeenkomst waar 26 personen aanwezig waren.

een babbeltje hoort er ook bij

Iedereen kon het zelf nemen waar men zin in had

                                           een lekker broodje haring

Bewonerscommissie ‘de Molenwieken” die de belangen behartigd van hun leden,  die ook aangesloten zijn bij de H V D,  mag zich ook  met recreatieve activiteiten bezig houden. Zij hebben afgelopen dinsdag een brunch georganiseerd, waar heel wat bewoners aanwezig waren, het was een zeer geslaagd en gezellig samen zijn.

Zoiets dergelijks organiseren kan iedere buurt - straat of wooncomplex doen, voor hen die lid zijn van de H V D en een Bewonerscommissie hebben. Om  voor een geldelijke bijdrage in aanmerking te komen is een samenwerkingsovereenkomst nodig met de Huurdersvereniging.

geplaatst 14 mei 2016

 Afgelopen vrijdag kwam schoolvriend Gerrit Bussink weer even aanwippen voor een praatje en een kop thee, het was weer erg gezellig, was erg druk geweest, 2 verhuizingen achter de rug.
Kreeg van hem nog een her uitgave van een mooi boek over jongeren die verzet pleegden in W.O. II i8n hun vaderland.

Voor een verder beschrijving zie zijn weblog  "Gerrit Bussink 55 jaar school vriend"die ik al eerder over hem gepubliceerd heb.

20 mei 2016

Gelezen en gezien in de "Gelderlander "van 218 mei 2016 een mooi verhaal over een huis dat eens schuin tegenover het ouderlijk huis van schoolvriend G. Bussink stond. Ook al verdwenen, was een gevaarlijke bocht.

Hier een mooie foto, eens gezien op Facebook, van de Sander links en rechts een deel van het Achterhuis waar Gerrit Bussink gewoond heeft een waar ik ook vaak ben geweest. Deze scherpe bocht naar links is tijdens een renovatie van de weg "Den Dam" aanzienlijk gewijzigd, was een levens gevaarlijke bocht. Daarom het huis links ook afgebroken en veel later is ook het rechterhuis afgebroken.  

27 mei

Gistermiddag maar weer een scooterrundjen gemaakt over mooie fietspeedjes in de omgeving, Het was overal heerlijk rustig, weer de benodigde vitaminen op gedaan voor het verdere herstel van het rechterbeen.

 Mooie ligging

Mooie en grote struik rodondendron

                                                               mooi fietspeedjen

mooie rand fluitekruid dat nog in bloei staat

 Dit kan en zal ook iedereen wel weten welk pad het is.

9 juni

Vandaag hebben we weer het gebruikelijke uitstapje gehad als seizoen afsluiting van de altijd gezellige oudermiddagen, deze keer ging het richting Postbank met een koffiestop in Laag Soeren bij rest. De Harmonie, hebben gezellig buiten kunnen zitten, hier onder een indruk en een foto van onderweg.

 Een brug over de Oude IJssel nabij Doetinchem

Gezellig aan de koffie met appeltaart en natuurlijk bijpraten

Tot slot was er een verzorgde broodmaaltijd met toetje bij Old Dutch, het was weer keurig verzorgd. Salade en Bavarois waren huis gemaakt en smaakten uitstekend.

Ben momenteel bezig een serie op mijn foto site  www.flickr.com/photos/oelengoor te zetten.

                                                                        10 juni

Deze middag hebben we samen met Christien een leuke fietstocht gemaakt en heb haar de paadje gewezen waar ik vaak met de scooter kom, nu in totaal 17 km, is door haar op mijn facebook pagina gezet. Het o.a. Haozenpad - Hondeklinke - Bleikertpad en toen via Hagtweg en Boesveldsedijk weer op Dinxperlo aan.

prachtige route van 17 km

 Zo maar ergens onderweg

Een mooie reportage gemaakt door Christien

23 juni 2016

Onderstaande opmerking kreeg ik in mijn mailbox, een heel mooie opmerking waar iedereen maar eens over moet nadenken voordat men wat zegt van anderen. Blijkbaar is Horen - zien en zwijgen ook heel moeilijk voor velen.

Het is gemakkelijk de fouten van anderen te zien, maar moeilijk de eigen fouten te erkennen. Boeddha

Momenteel ben ik bezig met een zeer oud gedicht te bewerken van Jan Willem uut Goor.

Hier ben ik al mee aan de gang geweest.

03 juli

Vorige week zondag heb ik een ritje Hoonhorstweg - Tulenbrug gedaan om te zien of land en weiden last hadden van water overlast, dat bleek wel het geval te zijn, hier onder een aantal opnames

De mais had behoorlijk last van te natte voeten



Veel weidens hadden last van water overlast en waren een paradijs voor eenden, ganzen en zwanen, dit kwam omdat de A Strang te snel stroomde.

Ze waren allemaal flink aan het badderen

 De weg beschenen door een fraai zonnetje en er stond een stevige bries

 De laatste opname

Hopelijk komt dit niet meer al te vaak voor in de zomer, omdat het slecht voor de land en weide is. De boeren vinden dit niet leuk.

11 juli

Nu ga ik een blog schrijven over de opmerking die ik gelezen heb op Facebook en wat een heel grote waarheid is.

Iedereen wil dat je

eerlijk bent…..

Maar ze hebben er altijd problemen mee

Als je de waarheid vertelt…

Iedereen die dit blog leest zal zich wel afvragen waarom schrijf ik deze, heb gemerkt dat velen  commentaar hebben achter mijn rug om en ook naar  mijn broer toe. Hierover ben ik kort en bondig: “Ik ken/kende mijn broers heel anders dan wie ook”, hoe anderen tegen hen aan kijken/keken, is een heel ander verhaal, daar kan men zich heel erg in vergissen.  Ik ben met hen opgegroeid en dan weet je precies wat hun mentaliteit is,

Achter iemands rug commentaar geven is heel erg laf, heb maar niet het woord verschrikkelijk gebruikt. En ook dat heb ik veel mee gemaakt in mijn leven en zeker na het overlijden van mijn ouders en meestal op een achterbakse manier.

Ik weet ook wel dat er voor mij nooit een eerlijke kans zal komen, omdat niemand een eerlijke confrontatie aan durft, onder toezicht van een neutraal persoon ( notaris ) en ook dat dan alles beschreven gaat worden.

Dan is van “Ja maar” en zo veel meer en vooral we hebben niets gedaan. Echter er wordt vergeten dat 4 personen 15 jaar van mijn leven kapot gemaakt hebben, zo moet ik denken, anders ga je er onderdoor en nooit zeggen dat moet je vergeten. Zaken waar bekenden aan meegewerkt hebben vergeet je nooit, al zullen ze ook wel eens na de achtergrond gaan, maar het blijft altijd in je geheugen opgeslagen.

Ik kreeg al de zwarte Piet toe gespeeld in 1995 omdat ik geen ja en amen zei, moest toen maar kapot gemaakt worden door schoonzus Bep en als je dan ook nog te maken met chantage, daar hebben mijn eigen broers ook aan meegewerkt. En hetzelfde is nu ook aan de gang, zoals altijd de beste stuurlui staan wal,  maar eerlijkheid duurt wel het langst.

 Daarom eindig  ik met de opmerking, het is makkelijker de fouten van anderen te zien, maar moeilijk de eigen fouten te erkennen.

 Afgelopen zondag hebben we de open dag van de bijenhouders, voor imkerij 't Beggelder bezocht, het was een zeer leuke middag waar we met meerdere personen tekst en uitleg kregen

over het houden van bijen en alles wat daar bij komt kijken.

 Diverse honingsoorten waren er te zien en kon men kopen

 Een honing  boek

Een 3 tal had een speciaal bijen pak aan. mevr. ter Horst-somsen - mevr. Ostendorp-Plucker en dhr. Hengeveld, ze kregen van dichtbij tekst en uitleg

  Zo zagen de bijen korven er vroeger uit, men  kon deze toen niet op een diervriendelijke manier oogsten.

Hier zie een slingerapparaat waarmee men de honing uit de raten slingert, door steeds rond te draaien.

                                                              weer tekst en uitleg

Het was een gezellige ontmoeting met \Edwin en Lucy, echte bijenhouders, die weten waar ze over praten.

 11 juli

Laat in de middag hebben we samen nog een fietstochtje gemaakt van bijna 12 km, bij een aangenaam temperatuurtje.

Onderstaand gedicht las ik afgelopen zaterdag 9 juli in De Telegraaf en is geschreven door een 90 jarige, nog zeer kwieke dame. 

30 juli

Vandaag hebben we met ons beiden een heerlijk pruimenkoek gemaakt, die goed gelukt is en ook zeer smakelijk was.

Dit was een lekker stukje bij de koffie

 

                             Eigen gemaakte watergruwel

        50 gram vluggort - 0.75 l. water -  0.50 l. bessensap

                                      Kan ook wel met                                   

Pitloze kersen op sap en rozijnen toevoegen

  Kersen is niet noodzakelijk, maar wel lekker.

         Een kaneelstokje mee laten trekken tijden s het koken.

        Op smaak brengen met suiker en (minimaal) binden met

       wat custardpoeder. Anders kan het te dik worden in de koelkast

       Dit laatste is voor iedereen verschillend

Zo maakte mijn moeder vroeger al de watergruwel, wanneer het warm weer was, in de 50 en 6o jaren.

2 augustus

Op 31 juli zijn we naar het verjaardagsfeestje geweest van vriend A. Westendorp, hem ken ik al sinds de 60 er jaren van de C.J.V. Kampen in Neuenrade en na die tijd is het contact blijven bestaan.

Het was een gezellige middag waar we weer veel oude bekenden terug zagen, die we jaarlijks tegenkomen op zijn verjaardag. Al was het nu wel een speciale dag voor hem  -75 jaar- 

Het werd afgesloten met een geweldig buffet.

Hier een leuk overzicht van het buffet dat uitstekend verzorgd  was door Café-rest. Bruggink in

De Heurne.

Alles was in eigen keuken bereid, zoals men kan zien veel is mogelijk, eigen inbreng zal ook wel mogelijk zijn of wel wat ik allemaal.

Bij Café - Zaal Bruggink konden ze al in de 60 er al goed een diner verzorgen, kan zeggen dat ik uit eigen ervaring spreek, 1973 en 1998.

9 augustus

Afgelopen zondag een aardige scooter tochtje gemaakt van ruim 16 km over 't Boesveld - Estiezer - Agter-Heurne - Midden-Heurne en geëindigd op de Brink.

 op 't Boesveld

fraaie ligging- waar?

Op N'estiezer

De Tönnismölle

Op weg naar Midden-Heurne

Mooie sloot in de Midden-Heurne

Mooie laan In de Midden-Heurne



Op de Brink aangekomen

Een stukje van de Aaldersbeek

19 augustus

Zomaar een aardigheidje voor mijn lieveling, onder het mom van:

Doe eens gek voor weinig  . . . .

Dit was gistermiddag zo maar een spontane aktie, en leuk om te doen.

 23 augustus

Gisteren in de namiddag nog een leuk tochtje met de Speedy gemaakt van ca. 10 km  en geprobeerd enkele aardige foto's van de omgeving te maken.

Waar zie je dit?

Een 4 tal bomen op een groot grasveld

Zo maar ergens onderweg gezien

Nog geen last van droogte

Is me zo maar opgevallen tijdens het Speedy-en.

Een Speedy is a.h.w. een halve scootmobiel, die aan mijn rolstoel kan aan haken, zodat ik plaatselijk geen vervoer nodig heb.

24 augustus

In 1976 waren er ook zeer warme periodes, weet nog zeker in de helft van juli 1976, toen onze dochter Martine is geboren, Je hoeft dit niet aan Anneke te vragen, zij lag toen in het ziekenhuis in Doetinchem, Nu Slingeland, en ze dreef haast het bed van de hitte. Denk dat het toen wel 30° zal zijn geweest.

Nu is het hier ook weer een aantal zeer warme dagen, gisteren was ca. 26-27°, nu is het al om 14.45 u 30° (bron Buienradar), waarschijnlijk op dakgoothoogte nog warmer.

Nog een mooie foto van moeder, uit die tijd, zaten toen ook al onder de grote notenboom.

Het Oelengoor in de 70 er jaren.

 29 augustus

Gistermiddag een mooie tocht gemaakt voor een deel langs de Keizersbeek, daar naar toe via Könninkspad, Luimesweg, dan via de 4 Kempe naar de Keizersbeeken zo weer naar de Iemenhorst ( theepauze bij ’t Luesken, een heerlijke rustplaats)  via Hondeklinke en Haozenpad weer op Dnxpr aan, een mooi ontspannen tochtje met de pauzen van 1 u 23 min en 15 km gefietst. En dat allemaal bij een aangename temperatuur, een heerlijke rustig tochtje kwamen weinig fietsers tegen. Wil nog proberen deze een keer met foto’s interessanter te maken.

                                                       4  september

Enkele wetenswaardigheden over de "Bos" zoals dat tot met begin 50 er jaren genoemd werd. Toen kregen de wegen namen en werd het "Welskerbos" - Kerkpad tot de Aaltenseweg in Dinxperlo en dat is nog voor 85% zo.Hier onder een kranten artikel van 19 maart 1934 over een cycloon, die waarschijnlijk begon bij nu Welskerbos 1.

                                          dank aan F. ter Horst H'veen

Heb deze middag 5 september gesproken met buurman Gerrit Rensink over dit bericht, hij was in 1934 bijna 10 jaar ( 28.05.1924 ). Maar hij kon het zich niet herinneren en had er ook nooit iets over gehoord van zijn vader.

Hier boven zie je een kadastraal overzicht van de gronden van mijn ouders tot 31.12.1985. Langs hert perceel zie je nog een strook van 7m breed, dat vroeger de uitweg van de Welskerbos, een deel is nog in gebruik geweest tot halverwege de 50 er jaren. De reden was dat ze anders niet bij hun perceel landbouwgrond konden komen.

Tot slot nog enkele foto's over de wervelstorm in langs kwam om ca 2.30 u. in de nacht 20-21 september 1987. En weer bij Rensink een aantal op verschillende manieren ontwortelde. En daar waarschijnlijk ook ophield.

De bomen werden a.h.w. omgedraaid en ook gespleten of met wortel en al uit de grond getrokken 

Een mooie luchtfoto van de Welskerbos omstreeks 1994

10 september 

Momenteel ben ik bezig om onze 3e U S A reis in 2004 te beschrijven, dat meer een relax reis is geweest en oude kennissen hebben opgezocht. Het was ook tevens onze laatste reis daar naar toe, omdat we wisten dat we het lichamelijk niet meer zouden kunnen doen

  

 Aankomst op vliegveld "O'"Hare"in Chicago

11 september 

Een heel mooi kado van de dochters en hun vrienden

Hier een mooie overzichts foto van de aanwezigen

  16 september 2016

Op 15 september zijn wij samen met Christien en Maaike naar het paleis "Het Loo" in Apeldoorn geweest, waar we een aantal gezellige uren hebben doorgebracht. Daarna  zijn we nog even op de Postbank geweest op het hoogste punt om na te genieten van de mooie vergezichten.

De Zonnebloem die in Arnhem staat

Deze auto kun je huren voor € 40 per dag met 100 vrije km en daarna wel weer aftanken.

Klaar om te gaan rijden

 Paleis "Het Loo" in Apeldoorn is beslist een bezoekje waard,

Vanaf 6 oktober a.s. is er een tentoonstelling over Anna Paulowna de Russische echtgenote van Willem II



 lunchen i.d. garage van Prins Hendrik

                                                Koninklijk lunchen, dat kost wat.

Hier onder zie je de bedkamer van Prins Hendrik

Het was een kamer met veel rood, eigenlijk om indruk te maken op de gasten, omdat in zijn tijd rode stoffen erg duur waren.

Een mooi overzicht van de tuinen, vanaf de 2e verdieping

Met ons allen op weg naar het Paleis

Als afsluiting Koninklijk thee drinken in de Balzaal van de Oranjes, gelukkig was het schitterend weer om op het terras te zitten.

Op de terug weg zijn we even naar het hoogste punt van de Postbank geweest om te genieten van de uitzichten, helaas was de heide praktisch uitgebloeid.

Het was een prachtige dag voor ons 4 en.

 Mooie overzichtsfoto vanaf de Postbank

Dank aan Christien voor de mooie foto's


Een hele reportage van de route die we gevolgd hebben staat op: www.flickr.com/photos/oelengoor

                                                                             21 september

Ben momenteel bezig om de foto's uit t zoeken van de tocht die we gemaakt  hebben met het Rode Kruis te Dinxperlo op  genoemde datum, foto's komen t.z.t. op de site.

Na een leuke rit door de omgeving een koffie/theepauze bij Het Onland.

Allemaal aan de koffie met gebak en men ko n gezellig babbelen

Daarna via Gaanderen - Etten/Ulft - Megchelen naar Voorst.

                                              De Voorster Mölle bij van Hal

Deze moelen is weer fraai gerestaureerd en draait weer als vanouds, een juweel in het Achterhoeks Landschap

 Een heel leuke verrassing van het Rode Kruis voor onze trouwdag, was ook op de 21e september.

Nu was het schitterend weer tijdens deze plezierige tocht.

Op 21.09.1973 was het meteen op de 1ste herfstdag zeer slecht weer. De hele dag regen en wind en 's avonds was stormachtig.




Een mooi boeket

Op 25 september j.l. hebben we nog een fietstochtje gemaakt van ca. 15 km onder een stralend zonnetje met een beetje wind bij een temperatuur van 25°, bijzonder hoog voor de tijd van het jaar.

Zomaar een bijzondere boerderij

We gingen over fraaie fietspaden

Net alsof je onder een natuurlijke groene boog door fietst.

Het schitterend gelegen Keizersbeek fietspad

En natuurlijk gingen we onderweg even een kleine pauze houden onder het genot van een kop koffie en thee.

Deze plek is beslist 'angaon weerd'

Zoals je kunt zien het ligt in een geweldige omgeving, we kunnen alleen maar zeggen, wat wonen we toch in een schitterende omgeving, maar ja voor ons zo gewoon.

weer op de terug weg

Later op de terug weg naar huis is ons dit ook nog opgevallen.

 fraaie ligging, gezien vanaf het Billenpad.

28 september

Op deze dag was er weer een gezellige ouderen middag in het vernieuwde Kerkelijk Centrum. Het was weer zoals vanouds een gezellige middag, waarin Anke Gussinklo heel leuke voordrachten heeft gedaan.

Bij de koffie of thee was er ditmaal t.g.v. de 1ste oudermiddag in het K.C. heerlijk appelcake gebak.

een klein overzicht van de vele aanwezigen

4 oktober

Een kleìne indruk van de gezellige 1ste morgen van het Inloophuis, dat al jaren een  groot succes is, in het vernieuwde K.C.  Het was weer een alsof we altijd al geweest waren.

Hier onder een aantal foto's van deze morgen.

natuurlijk werd er als vanouds aan een 6 tal tafels weer driftig rummykup gespeeld en aan een 2 tal ook nog Skipbo gespeeld, dat hebben wij al geleerd in 1995 tijdens onze 2e U.S.A. van Nancy Scott- Beernink 

Volgens een schatting waren er wel in totaal 50 aanwezigen, en wat ook belangrijk is, iedereen is van harte welkom.

7 oktober

Vandaag keek weer eens op de barometer om te zien of deze al was gezakt door de temperatuurdaling, vorige week nog vaak 20-22° en op 2 oktober zelfs nog 25°.

Tot mijn grote verbazing was deze de afgelopen tijd zelfs nog opgelopen tot "droog" zoals men op onderstaande foto kan zien.

Inderdaad het is de laatste maanden hier zeer droog geweest.

Dit heb ik sinds de tijd dat ik in het Dorp woon, zoals wij in de De Heurne altijd zeiden en dat is vanaf half december 2012 nog niet eerder gezien.

10 oktober

Hier onder een indruk van "De Taveerne op de brug"

 Hier boven een leuke foto met onze  vrienden de Ruesink Familie uit de U.S.A. voor een kopkoffie/thee met enkele goede kennissen, op een zondagmiddag in 2013

15.10

Vanmorgen met ons beiden een lekkere appeltaart gebakken, deze keer echte boter en boven op chocolade schaafsel gestrooid, deze is uitstekend gelukt en de smaakt was voortreffelijk. Natuurlijk de rozijnen geweld in rum.

Een heerlijke punt

Daarna zag ik dat de Barometer weer een stuk was gezakt, maar geeft nog steeds - Mooi weer - aan.

Ga dit nu als  bijzonderheid deze af en toe vermelden.

Later op de middag nog even naar Harm Takke geweest om de accu lader weer op te halen, en voor me zelf even de bril laten bijstellen, moet af en toe gebeuren.

Was toch in de buurt van Groen - Rijk, maar eventjes gekeken voor een klein maar aardig bloemmetje voor mijn lieve schat.

16.10

Vandaag nog een scooter tocht gemaakt in de omgeving, wou dit samen doen met Anneke, maar haar accu was niet opgeladen, terwijl de lader zaterdag nog was bekeken door Fa. Takke, wegens een slechte aansluiting. 's Maandags bleek dat accu ook kapot was. Inmiddels is een nieuwe geplaatst.

Dus heb alleen maar een leuk tochtje gemaakt en ook de tijd genomen om aardige foto's te maken zoals hier onder kunt

Zo te zien het was een zonnige zondagmiddag

Allemaal rustende, herkauwende koeien in de wei, genieten van een zonnetje

als je zoiets ziet, dan word je daar blij van

Heel fraaie en mooie oude bouwstijl

Slecht uitgevoerd onderhoud van een zeer oud fietspad "Geersweg/pad"

Hier boven "Het Ovink" ook een 100jaar oud fietspad met nog een karrespoor, van vroeger.

Deze paden werden in mijn jeugdtijd, net als De Welskerbos en het Kerkpad onderhouden door de Vriga , later werd  dat R A L ( enkele van deze stenen staan nog aan het Ovinkveld)

 Wordt nu onderhouden door de Gemeente Aalten, maar zij hebben er nu een puinhoop van gemaakt. Ze zijn zeer onprofessioneel bezig geweest. De hele bovenlaag een aantal jaren geleden aangebracht door de Gemeente Aalten is totaal vernield.

 Aan het eind van het tochtje, maar even de temperatuur vastgelegd, was toen 18° eigenlijk al in de schaduw

Zo maar een opmerking tussen door een rake opmerking, die ik gelezen heb  op de site, een dagelijkse gedachte 

Het is gemakkelijk de fouten van anderen te zien, maar moeilijk de eigen fouten te erkennen.

Dit is voor iedereen een goede  door of na denker, ook omdat er veel gekletst wordt, dat kant nog wal raakt.



                                                        29 oktober

Vandaag weer de barometerstand opgenomen, was t.o.v. van 14 oktober weer flink gestegen, zoals men kan zien

                                              hier boven de stand op 14e oktober

                                              op nu op de 29e oktober


Momenteel ben ik ook bezig om een reportage te maken over het Grenslandmuseum. Dat deel ik in 2 en omdat er ook een expositie was over Dr. H. Jenny, in het verleden huisarts in Dinxperlo.

Nnu als bijzonderheid een kaart over Dinxperlo.

                                                              30 oktober

Vanmiddag nog even een Speedy tochtje gemaakt van 11km in de omgeving, via Dinxperlo Oost naar De Heurne en via Welskerveen en Kerkpad weer terug en bij Sloetjes nog even de temperatuur en tijd opgenomen.

Hier onder een aantal aardigheden die tegen kwam onder, echter weinig fietsers tegen gekomen, denk ca. 12 - 15.

Ligt mooi in het groen, nu fraaie herfstkleuren

Zo maar gezien onderweg, begint al heel licht te verkleuren

Fraaie bomenrij langs een fietspad

Een prachtig gezicht deze 2 pony's voor een leuke wagen, gestuurd door een jonge dame, schitterend om te zien

Zo maar ergens onderweg



Hoge Heurnseweg

 Deze temperaturen zijn eigenlijk abnormaal hoog voor deze tijd van het jaar

Dit was ook wel de laatste grotere Speedy of Scooter tocht van dit jaar.

5 november

De afgelopen maand heb ik me, op verzoek,  bezig gehouden over wetenswaardig heden over de "M.D." zoals wij als medewerkers de Metaalgaasweverij "Dinxperlo" altijd noemden.

Hier onder komen een paar reklame activiteiten van eind 20 - 30 e jaren, en één van de 80 er jaren.

Hiervan is nog een exemplaar in mijn bezit.

Hier boven één op een dekzeil van ons transport bedrijf O G E B in de 80 er jaren

Dit bedrijf is later opgegaan in een transportbedrijf uit Eerbeek, deze naam weet ik niet meer

5 november

De barometer is nu al weer flink omlaag gegaan. De hoogste stand is geweest 79.

  

 11 november

Hier onder kun je zien dat deze weer is gestegen omdat het nu rustig herfst weer is, het heeft nu eigen voor 1ste keer echt enkele ° gevroren, 3-4°, de daken waren wat witjes.

Hieronder nog een foto, waarop al weer goed te zien dat de zon al weer laag staat, tegen 12.00u was het zonniger.

Verder heb ik vandaag weer een stel foto's van on 3e U S A reis op facebook gezet voor vrienden in de U.S.A.

 Op de mini scooter in New Harmony bij een zeer aangenaam temperatuurtje van 23°

24 - 25 en 26 november

Zo maar een aardigheidje tussen door, Ma oudejaarsdag, dus olie bol

De buurvrouwen uit de Welskerbos en Vriendinnen zijn op koffievisite

Hier boven de eigen gemaakte appeltaart en het bezoek dat was gekomen voor haar verjaardag

29 november 2016 

Op 29 november 2016 melde het Nosjournaal 's avonds om 20.oo u dat het de koudste novembernacht was geweest in 20 jaar, min 8°

Nu op 3 december staat de barometer nog steeds erg hoog, de vooruitzichten zijn goed. Droog en zonnig overdag en 's nachts lichte vorst.

                                                                  4 december

Op deze zondag hebben we een gezellige Sint Nicolaas middag gehad met onze dochters en aanhang en natuurlijk met onze kleinzoon Jona. Doordat de dochters niet dichtbij wonen is het altijd gezellig wanneer ze met hun 3 en komen.

      Jona met de zak die Sint Nicolaas even daarvoor gebracht heeft

 

   Dankzij Christien zie je hier een mooi overzicht van de gezellige middag en natuurlijk hoorde er een gedicht bij en dat werd onder veel hilariteit voorgelezen.

                                                                         6 december

Op deze dag zijn we met de Zonnebloem afd. "Dinxperlo-Breedenbroek" naar Duiven geweest.
Bij Intratuin  was de  "Christmas World 2016" te zien. Onderstaand een kleine indruk van wat er allemaal te zien was.

                                                       vertrek uit Dinxperlo 



                                                             Nog een kerstbakje

                                                              Een welkom

Nu enkele foto's van wat er allemaal te zien was, je zag door de bomen het bos niet meer

Zie voor een totaal overzicht mijn fotosite www.flickr.com/photos/oelengoor



                          

Dit blog publiceer ik omdat twee personen, die verschrikkelijk veel boter op hun hoofd hebben,  weer achter mijn rug om over mij meenden te moeten roddelen, en voor mij zelf als EMDR therapie, zie onder aan dit blog.

                                              Samenvatting onnodig misbruik 1986-2016

Eigenlijk is alle ellende pas goed begonnen toen Gerhard Veerbeek in 1988 de nieuwe aanliggende eigenaar werd. Hij was een persoon waarover mijn moeder altijd, vanaf 1933, zij heeft hem zien opgroeien, gezegd heeft. “Hou hem op een afstand en niet inlaten met hem”.

“Wanneer hij je nodig heeft ben je zijn grootste vriend, maar o wee als hem aan kunt dan ben je zijn grootste vijand”.

Op het geen wat hij mij allemaal geflikt heeft heb ik niets op uit gedaan, maar op een gegeven ogenblik meende hij  alles te kunnen veroorloven. Heb hem een koekje van eigen deeg gegeven, maar toen Leiden was in last voor hem, kon hij niet hebben.

Dus spande hij zijn buurman G. Keuper voor zijn karretje, en die heeft zich laten sturen, en  daardoor zich zelf verlaagd tot een zeer bedenkelijk niveau.

Ik wist al dat hij zou komen, had broer Henk gebeld met de mededeling: “Heb een groot probleem” De houtwal bij Bennie moest weg, G.V. had hem opdracht gegeven er voor te zorgen.

Inderdaad hij is naar me toe gekomen, kon niet eens fatsoenlijk er over praten, wist niet hoe het te brengen of zeggen. Dit was voor mij de 1^ste diepe vernedering. Heb gezegd wanneer G.V. problemen heeft, moet hij zelf naar me toe komen, is nooit gebeurd.

 In augustus 1992 kwam broer Henk naar mij toe, mogen we over terrein naar mijn weide toe? Heb gezegd neen, je wist bij eigen grond heb je lusten en lasten. Wat ik te horen kreeg laat ik maar achterwege, G.K. was weer aan het jennen geweest over mij tegen Henk, van ja maar enz. De 2^e vernedering.

En dan half augustus 1992 heeft G.K. zijn minderjarige zoon laten rotzooien op mijn termijn, hier duidelijk laten merken, weet wat ik doe, ben fout, hij was weer verschrikkelijk laf, ewijsmateriaal is aanwezig. De 3^e  vernedering

En in 1993 zou ik hem beledigd hebben, maar helaas kan hij niet tegen de waarheid, ik weet van me zelf dat ik kan cru uit de hoek komen, heb ik niet van een vreemde, kan Karel ook, al wil hij dit niet weten. Wanneer hij vond dat ik hem beledigd zou hebben, had hij een gerechtelijke procedure moeten beginnen tegen mij en mijn broer Karel bellen. Hier heeft G.K. ook weer chantage gepleegd, de 4^e vernedering

Al het genoemde in 1994 besproken met het “Juridisch Loket” hier in Dinxperlo, zij hebben me letterlijk gezegd: “Dit is het smerigste wat we ooit gehoord hebben”.

 Een advocaat uit Terborg heeft tegen mij gezegd: “Het hoort niet en mag niet” Maar ook:

“Je zult nooit een eerlijke kans krijgen”

Toen wist ik al dat ik  over 2 jaar  (1996) nog veel grotere problemen zou krijgen met mijn broers Henk en Karel, in  dat jaar moest het jachtrecht verlengd moest worden.  G.K. was weer zo arrogant en begon al in 1995, maar kwam niet zelf, stuurde iemand anders op me af, zal zijn naam niet noemen, hij kon er niets aan doen, maar wel de 5^e vernedering.

Naar aanleiding van het niet tekenen heb ik een 2 tal verschrikkelijke scheldpartijen van mijn broers gehad in najaar 1995, dat nergens op sloeg. Die van Henk zal ik maar niet beschrijven, het was puur bijna vloekend schelden, zoals p v d je hebt me voor schut gezet bij de collega’s en iedereen spreekt er schande van en nog veel meer, zal maar niet noemen, hebt maar gezwegen, we stonden op het punt om te gaan zwemmen in Ulft, we zijn gegaan, hadden we dat niet gedaan, dan waren we waarschijnlijk nooit meer gaan zwemmen.

Toen kwam een tijd later op een avond broer Karel binnen zetten met een gezicht van:

Van  heb je nou weer gedaan, schoonzus Bep had een heel verhaal, snapte er al niets van en wat hij me toen allemaal toebeet zal ik maar niet veel van herhalen, zoals: Je bent een gezin aan het kapot maken, of ik wel goed spoorde, wees met zijn vinger, had deskundige hulp nodig. Heb alles zeer gedetailleerd beschreven, zoals ik het ervaren  heb, het kwam mij bedreigend over,  beschreven in een memo van 15.02.2010, waar ik volledig achter sta, en  het is ook door mij ondertekend.  Heb mijn armen over elkaar gedaan en met zinnig verstand naar hem gekeken hoe hij zich verder gedroeg ofwel zich opfokte, hij was in mijn ogen knettergek geworden en nog veel meer. Omdat hij inmiddels wel door had, dat ik zou blijven zwijgen, stond hij op en liep weg, maar kon niet na laten me nog een trap na te geven van: “Oom Bruur zei ook al” Toen heb ik gedacht, éénmaal komt de waarheid aan het licht.

Wist toen ook al dat ik kapot gemaakt zou worden door schoonzus Bep, waar broer Karel eieren voor zijn geld koos, ofwel zich heeft laten chanteren door haar, anders zou hij ook kapot gemaakt worden en wist dat  donders goed. Dus werd ik maar de grond ingetrapt door hem. Zijn eigen hachje moest gered worden, ben ook zo’n braaf jongetje.

Ze hebben ons 2 jaar links laten liggen en op 1 januari 1998 stonden  Johanna en Karel op de stoep om 10 voor 10 ’s morgens. Johanna deed het woord en Karel stond bij de ééndeur met een gezicht  van, wat doe ik eigenlijk hier.

Wanneer ik in 1995 of later in 1998 het kontakt met mijn broers verbroken zou hebben, wat ieder ander zeker gedaan zou hebben, dan mij ook de zwarte piet toegespeeld.

Ik weet al jaren wat de mentaliteit van mijn broer Karel is, ben er mee opgegroeid, dat wordt echter door degenen die commentaar leveren vergeten. Karel ontkend toch alles en weet het “zogenaamd niet meer”, of “daar kan ik me niet in herkennen”      ben er mee opgegroeid.  Toen ik hem er op wees dat hij geluk heeft gehad dat er toen nog geen digitale camera’s waren waarmee je ook video kon op nemen, was hij even stil. Echter dat de buurjongen hem eens een verschrikkelijke Duitse titel heeft toebedacht. ( Legertitel uit de oorlog, zal deze niet noemen ), weet hij echter na 38 jaar nog wel. Alleen hierdoor is hij al door de mand gevallen en zijn eigen opmerking van:  ´Jij ook altijd met je ( rake ) opmerkingen, die zijn dan wel binnen komen bij hem” spreekt ook niet voor hem.

 

Waarom hebben ze dit gedaan? Wanneer ze je uitmaken voor van alles en nog wat, dan vergeet zo iets nooit, omdat het je eigen broer is. Jammer voor hem is ook nog dat ik een fotografisch geheugen heb, ontstaan doordat ik in mijn leven teveel heb meegemaakt wat niet normaal is.

Ik weet nu ook wel dat ik ook nu weer de zwarte piet toegespeeld krijg, mensen kletsen nu eenmaal graag.

 Niemand zal kunnen en willen begrijpen waarom zij zich hebben verlaagd tot een zeer bedenkelijk niveau, en nooit gehoord hebben van onderstaande zin

“Nooit bemoeien met andermans zaken en niet laten sturen”. Dan krijg je het eens als een boemerang terug. Een wijze les van mijn ouders.

Op grond van het bovenstaande;

 Gerrit Keuper jij hebt je zelf verlaagd tot de grootste lafaard, leugenaar en loopjongen van De Heurne. Dom, dom, dom.

Karel, niemand zal begrijpen dat jij je hebt laten chanteren door schoonzus Bep, waarvan jij altijd gezegd hebt, hou haar op een afstand en ook net zo goed wist als ik, dat zij een zeer duistere kant had.  Een wijze les die moeder ons al meegaf.

Zijn jullie maar trots op alles wat jullie hebben gedaan, kan alleen maar zeggen flink van jullie beiden. Konden alleen maar op minachtende toon tegen mij praten.

Bedankt voor al de vernederingen van jullie en nu doen alsof we weten het niet meer  en dat achter mijn rug om. Begrijp niet dat het voor jullie acceptabel, christelijk en normaal is om misbruik te maken van iemands situatie waar in hij verkeerd.

 

Denk maar eens na over onderstaande opmerking.

                                  Je wordt alleen

                            maar omlaag gehaald

                            door mensen die denken

                               dat ze altijd boven

                            een ander moeten staan.

 bron: Internet

 Weet van me zelf dat ik,  te eerlijk -  te fatsoenlijk - te netjes en te open ben geweest.

 Deze geschiedenis, samenvatting onnodig misbruik 1986-2016, zal niet verloren gaan en is altijd in te zien zijn of men wil op niet. Alles wat t.o.v. van mij gebeurd is, blijft en is zeer asociaal, dat weten de genoemde betrokkenen donders goed, wanneer ze het er niet mee eens moeten ze maar een gerechtelijke procedure opstarten, want dan krijg ik pas een eerlijke kans om mijn verhaal te vertellen en dan kon nog wel eens veel meer boven water komen. Ik spaar niemand omdat bij normale omgang met mij  het  niet gebeurd zou zijn.

                                 

                                 Fouten maken we allemaal ins ons leven

                                       maar alleen eerlijke mensen

                                       kunnen hun fouten toegeven.

 Bron: Internet

 

Dat het voor mijn broer Karel, acceptabel, christelijk en normaal was om je eigen broer de grond in te trappen en te vernederen, dat allemaal op basis van aantoonbare leugens van de oudste broer en vooral schoonzus Bep. Dat kan en wil ik niet begrijpen.

Daarom zeg ik nu ook, hoe kan hij voor zijn geweten verantwoorden om jaren later een belangrijke functie in de Kerk te vervullen, omdat je dan een voorbeeld functie hebt.

Laat hij mij hier eens een eerlijk antwoord opgeven, zoiets dergelijks zal niemand kunnen opbrengen.

Waarom luister je wel naar 4 lafaards/ leugenaars, en je geeft hun ook nog rugdekking.

Waarom hebt je nooit naar mij willen luisteren? Daardoor heb jij jezelf onnodig in de nesten gewerkt.

 

Aanvulling:

Deze samenvatting heb ik geschreven als EMDR therapie naar aanleiding van een gesprek met broer Karel, op 2 juni 2016, waarbij hij liet merken dat hij zich niet herkende in alles wat ik van me afgeschreven had. Maar ook weer het roddelen over mij, achter de rug om en dat is laf.

Gelezen in Libelle nr 42 blz 71 d.d.  30 sept - 6okt. 2016. Het is een neurobiologisch gegeven dat wanneer we een aangrijpende gebeurtenis ( najaar 1995 ) opdiepen uit ons “lange termijn-geheugen” en tegelijker tijd iets anders doen, in dit geval het weer opnieuw van me afschrijven, ons  natuurlijke verwerkingssysteem wordt gestimuleerd. Dit zorgt er natuurlijk voor dat de herinnering zijn zware lading en emotie verliest.

Ik neem nu maar een houding aan van ”Ach ja, hij voelt zich ook zo’n braaf jongetje”., en wandelt zo probleemloos over zijn eigen blunders en fouten heen. Maar hij weet nu donders goeds dat ik dwars door zijn mentaliteit prik en dat vind hij niet leuk.

Ga nu maar denken dat hij eigenlijk een zielig persoon is, die zich zo belangrijk voelt. Aol valt dat nog altijd mee.

                     Zo maar gezien vanaf ons appartement a.d. I. de Keijzerstraat.
                 

                                    Nadenker voor Johanna Beernink - Navis

Helaas hebben Johanna en Wilbert niet de moed om mij eens te vragen waarom ik zo afstandelijk ben geworden. Het zou hun sieren dat ze dat wel eens zouden doen.

Johanna en de kinderen moeten goed bedenken dat ik mijn broer heel anders ken dan dat zij hem kennen, ik ben er mee opgegroeid en weet veel van hem, ook dankzij mijn moeder, ken al zijn plussen en minnen.

 Zij moeten ook goed beseffen:

Dat ik niet over mij heen laat lopen, en mijn geloofwaardigheid  in twijfel laat trekken en vernederen door hem”.

 

 “Ik prik dwars door zijn mentaliteit heen en dat weet hij ook heel goed, maar probeert het altijd te brengen als = ja maar = daar herken ik me niet in of stelt niets voor, 02.06.2016”

Ik heb mijn biografie geschreven zoals IK alles ervaren heb in mijn leven en dat is niet mis en vertel beslist geen fabeltjes. Je kunt alleen maar schrijven over iets wat je gezien en meegemaakt hebt.

 Heb het onderstaande ervaren:

 Zijn gedrag is onmogelijk – conflicten – onoplosbare problemen, zelfs met familie.

  Bron: internet               

Ik heb op het internet nog veel meer gevonden maar daar wil ik het niet over hebben, maar dat klopt echter wel, aan den lijve ondervonden.

Een stelregel van mijn ouders was: “Nooit bemoeien met andermans zaken en je niet laten sturen”, wanneer Karel zich hier ook aan had gehouden in 1993 en 1995 had ik veel minder problemen gehad.

Hij  weet net zo goed als “Henk en Bep het ook donders goed wisten” weet dat zij dit NIET gedaan zouden wanneer ik goed ter been zou zijn geweest.

 Dan had ik al in 1995 het kontakt met mijn broers definitief verbroken, na de verschrikkelijke scheldpartijen van hun beiden en beschuldigingen die ze niet waar kunnen maken, maar ook omdat alles is gebaseerd op leugens en de mentaliteit van 4 personen.  ( beschreven in een Memo ( Daar mag niet over gesproken worden.van 15.02.2010 ).

 

We hebben het nu alleen maar over de leugens van Henk en Bep in 1995 en 1998.

 Hoe kan Karel zich zo hebben laten chanteren, terwijl hij altijd gezegd heeft en vaak met een lachje, “Je moet Bep op een afstand houden”

 Karel is op 2 juni 2016 keihard door de mand gevallen:

1- Toen ik zei, je hebt geluk gehad dat er in 1995 nog geen digitale camera’s waren

     was hij stil, maar praatte er gauw over heen met de opmerking dat Gerhard
     Veerbeek hem in 1978 “F……..”  1) noemde en dat toen ook rond heeft verteld. Dat  
     weet hij na 38 jaar nog wel, veelzeggend.

2 – En jij ook altijd met je opmerkingen, dus die komen wel binnen bij hem.

3 - Denk hier maar eens over na en daarom nogmaals, speciaal voor:  .....

Fouten maken we

                                                                allemaal in ons leven.
                                                                Maar alleen eerlijke
                                                                  Mensen kunnen
                                                              hun fouten toegeven.

 bron: Internet

Ten koste van alles moet het plaatje van het brave jongetje overeind blijven, terwijl hij helaas ook een donkere kant heeft. Dan heb ik het heel netjes gezegd, zou het nog veel scherper kunnen zeggen.

Eindconclusie:

Karel durft geen eerlijke confrontatie aan met mij  onder toezicht van een neutraal persoon, want dan ik mijn verhaal eens goed vertellen, en hoe ik alles ervaren heb en wat de gevolgen voor geweest zijn.

Eerlijkheid en fatsoen is/was hier ver te zoeken door een 5 tal personen.

Johanna en Wilbert, ik kan en wil niet begrijpen dat het voor broer Karel acceptabel is om je eigen broer de grond in te  trappen en vernederen op basis van leugens die schoonzus Bep verteld heeft.

Al heb je weinig behoefte aan veel contact, hooguit met de verjaardag, prima, maar dan hoef je hem nog niet de grond in te trappen.

Daarom zeg ik nu ook, hoe kan hij nu voor zijn geweten verantwoorden om jaren later een belangrijke functie in de Kerk te vervullen. Omdat je dan een voorbeeld functie heb, b.v. als je wijkouderling bent geworden.

Zoiets dergelijks zou ik niet kunnen opbrengen.

Kan alleen maar zeggen: Mijn broer heeft zich zelf in de nesten gewerkt en moet nu op de blaren zitten.

Johanna, jij moet ons eens vertellen waarom jullie, mij en Anneke, 2 jaar (1996-1997) links hebben laten liggen? Terwijl er geen enkele reden voor was.

                    Hieronder een na denker, die ik ontdekt heb op het Internet

            Eerlijkheid duurt het langst, maar wat is tegenwoordig nog eerlijkheid!
                  

     Een mooi gezegde gevonden op het internet, die hard binnen kan komen, wanneer je veel narigheden heb meegemaakt.        


                              A‘m   old  wôdt

A’m old wôdt, wat krieg men de rugge dan stief!

Wat liekt dan de grond onwies lêge!

Iets oprapen ? Bu’j  ôk zoo mager as brood ,

Toch zit ow de boek in de wêge ,

         A’m old wôdt , wat liekt dan de arme toch kort ,

         A’m nog zonder brille wilt lêzen !

         Men reikt en men rekt, moar et blif te kort bi’j 

         Zoodat  er un brille mot wêzen.

A’m old wôdt, wat vâlt et dan akelig op,

't Ondudelijk proaten van vôlle!

Men kik en men lustert, de hand achter ’t oor,

Heurt niks, as un kleppermölle!

       A’m old wôdt, wat went dan vôl dinger zich an.

       Um ôw in de hand te goan beven,

       Töt lêpel en vörke toe en ’t liekt ôw te gek,

       Anders liet i ‘j ôw ’n släbberken geven.

A’m old wôdt, wat liekt dan de nachten vaak lang,

Die vrogger te gaw ummevlôgen,

Moar umgekeerd vliegt weer de dage en joarn,

Die toe as un släkke bewôgen.

      A’m old wôdt, wat smaakt vôlle zaken niet meer,

      Die vrogger veur lekkerni’j golden

      En umgekeerd doe’j er ow hoofdmoaltied met,

      Woar’j vrogger nooit van hebt eholden.

A’m old wôdt, is men slecht op den tand!

Völ spöane en scheurde en brokken!

De rest is vaak met un knieptange ( of zo ),

Met un touw of deur ’n dokter etrokken.

      A’m old wôdt, dan liekt ons de jonkheid zoo mooi,

      Die’w vrogger vaak slecht estemierden.

      Vergêten is ’t leed en nog frisch heugt de vreugd,

      Van wa’w dei’jen en leer’n en probierden.

A’m old wôdt, den lêeft men die jonge tied

Van dag töt dag weer in gedachten.

Al ’t ni’js, dat ontstoan is, wi ‘j stoat er bi’j stil,

Ni’jsgierig, wat nog is te wachten.

      A’m old wôdt, wat zêgen, schoon alles ôk slit,

      As ’t heufd nog moar helder mag blieven,

      As ’t oldrende hart nog dartel zich vuult.

      Un geluk, met gin pen te beschrieven!

A’m old wôdt, wat zêgen, as ’t geen er ons heugt,

Niet tegen ons geet getugen,

Moar da’w wel bewust van völ zundigs en zwaks,

In deemoed et heufd meugen bugen.

      A’m oldt wôdt, wat zêgen, da’w dankboar en bli’j,

      Veur d’eeuwigheid veilig geborgen,

      Et roer uut de hand geeft, berôstend en stil:

      “Now loat dan un ander moar zôrgen”.

Een mooi gedicht van J W. uut 't Goor ( 4 september 1936 )

                                                    15 december


Op deze avond hebben een aantal bewoners van De Molenwieken weer leuke kerstbakjes gemaakt. Het was weer een gezellige avond voor allen, natuurlijk ontbrak een kop koffie en en een drankje na afloop ook niet. hier onder een indruk van deze avond.

allemaal ijverig aan het werk

                              enkele van de zeer fraai gemaakte kerststukjes

                                                              19 - 20 december

Gisteren in de namiddag-avond zijn we naar de verjaardag van mijn neef Bernard geweest, die 70 jaar is geworden. Het was een gezellige avond met een 3 gangen diner, in buffetvorm. Was fijn om weer oude bekenden terug te zien.

Vanmorgen zijn we naar de kerstinloop geweest, waar al voor de 14e keer een gezellige en sfeervolle bijeenkomt was, die  nu ook weer druk bezocht was, waar wekelijks vele mensen komen op de dinsdag morgen van 9.30 - 11.30 u

Hier onder een korte indruk ervan, hoe het weer uitstekend verzorgd was.

 Zoals je kunt weer vele lekkernijen

    zo maar een overzicht van de vele tafels waar onder een hapje druk gebabbeld werd

Weer alle hulde voor de vele vrijwilligers, die het weer tot een succes gemaakt hebben.

Volgend jaar wordt in de 2e week van november het 15 jarig bestaan gevierd, ofwel al het
 
                                                         3e Lustrum

                                                                 22 december

Dit jaar hebben we meegedaan met de adventskalender, waarbij vanaf de 1ste advent men de mogelijkheid om ergens bij personen, die zich op gegeven hebben 14.30 - 16.00 uuur, een praatje te maken onder het genot van een kop koffie of thee. We waren met ons beiden erbij een gezellig clubje van 8 personen, hier onder een kleine indruk van deze middag.

We waren met ons beiden er over eens om het een andere keer weer mee te doen, misschien wat eerder in december

Een echt leuke kerstattentie ontvangen van de medewerksters van Team Sensire De Heurne-Dinxperlo

                                                  Kerstavond 2016

Zoals nog steeds te zien is, blijft de barometer erg hoog staan.



 Een gezellige kerstavond in Arnhem, bij Christien & Richard samen met Marttine en Maaike

       Hier een heerlijk nagerecht

Lekkere koekjes met een kop koffie en een drankje

                             
                                        28 december

                                    Hier een recept voer bitterkoekjespudding

Bitterkoekjespudding

Onderstaand recept heb ik gekregen van mijn schoonmoeder C.B. Beernink – ter Horst in de 70-er jaren van de vorige eeuw.  Zij heeft het weer van  Mevr. H.J. (Driksken) Beernink, een zuster van haar echtgenoot gekregen, zij maakte dit smakelijk nagerecht vaak wanneer zij op locatie kookte voor trouwerijen in De Heurne en omgeving in de 50/60 er jaren. Het is nog altijd een zeer smakelijk nagerecht dat ik nog regelmatig maak, ook omdat het makkelijk te maken is. Het recept is hier al meer dan 60 jaar bekend.

Onderstaand recept is voor 4 – 5 personen

 Benodigdheden:

1 liter melk

4/5 eetlepels (afgestreken) custardpoeder

2/3 eetlepels suiker

1 ei

1 pakje vanillesuiker

6/7 stuks bitterkoekjes voor de vulling en 5 stuks voor de garnering

Franse cognac, Amaretto kan ook wel

Slagroom voor garnering maakt het extra smakelijk

Tip: Een dag van te voren maken dan kan de cognac er een beetje intrekken,

       dan wordt het nog smakelijker

Bereiding:

Ei en suiker kloppen, wanneer als goed door elkaar geroerd is doe ik de custardpoeder en een beetje melk erbij, zodat het een papje wordt.

Wanneer de rest van de melk kookt giet ik het papje er bij, dan de vlam wat lager zetten zodat  je een goede dikte krijgt. Ofwel er moeten bubbels opkomen.

De bitterkoekjes verkruimelen, er Franse cognac over sprenkelen en de vla er opgieten en omscheppen zodat verkruimelde bitterkoekjes er door heen komen. Als garnering leg je er de 5 hele bitterkoekjes op. Hierop kun je ook nog een druppel cognac op doen ( niet noodzakelijk), maar is wel erg lekker.

Tijdens het serveren kon je er geklopte slagroom bij zetten of uit een spuitbus.

 et ziet er feestelijk uit wanneer je een grote ronde schaal gebruikt.

Hier zie zo maar een voorbeeld hoe het er uit ziet

                  29 december een terugblik over de afgelopen 5 jaar in vogelvlucht.

jaar 2012 was voor mij een zeer dramatisch jaar - 2013 was een moeilijk en zeer zwaar jaar voor mij, hou dit nu maar voor me zelf - 2014 was zeer afwisselend op en neer, maar ook soms niet makkelijk - 2015 Nu leek het alsof het langzaam de goede klant op ging, maar irritatie aan het rechterbeen en veel last van de  warmte, nog nooit eerder gehad. En het eindigde triest door de dramatische val op 15 augustus, in de hersenen even een kortsluiting, zoiets vergeet je nooit.

2016 Gezien alle omstandigheden was voor mij een (redelijk) goed jaar en kan nu zeggen dat het langzaam beter gaat.


                                                      De Barometerstand

Hij barst a.h.w. uit zijn voegen

                                                                30 december

Het is gemakkelijk de fouten van anderen te zien, maar moeilijk de eigen fouten te erkennen.

Hier boven staat een opmerking waar een ieder die dit leest maar eens over moet nadenken, maar dat laatste wil niemand toegeven. Is ook één van de menselijke eigenschappen.


                                                            31 december 2016
\
Ook dit hebben Maaike & Christien samen met ons weer de traditionele "Oma's Salade" gemaakt. De basis is nog altijd het zelfde waar mijn moeder in de 50-er jaren v.d. 20ste eeuw mee is begonnen.

De salade is klaar om versierd te worden,
deze opsiering doet ieder op zijn manier.

Het verfraaien van de salade kan beginnen, daar gaat de meeste tijd in zitten











De basis ingrediënten zijn nog altijd:  "aardappelen - gehakt h.o.h. of runder - doperwten/doppers-wortelen.

De rest kan voor ieder heel verschillend zijn, smaken zijn niet altijd het zelfde.


Gistermiddag zijn we nog een poos na de "Open Kerk " geweest in het K.C. waar onder genot van een kop koffie/thee met een oliebol geluisterd kon worden naar zang en muziek, er was een optreden van Duo "Alles Andès" en later nog een gelegenheidskoortje van 4 personen. Eén optreden heb ik niet gezien, dat van Margot & Carlijn, later op Youtube een filmpje gezien.

Duo "Alles Andès" met diverse leuke liedjes in het dialect

Een leuke gelegenheids kwartet van Ineke - Margot - Dick en Gerard

Dat kwartet stond onder leiding van Wilco en ze zongen a cappella, het was een heel mooie bijdrage aan deze druk bezochte middag,

Aan het eind van een jaar waarvan ik kan zeggen dat het eindelijk opwaarts ging, al waren er nog wel enkele minder leuke zaken, dat zal altijd wel zo blijven.

In een interview van Vrouw, op 17-09-2016, heb ik een mooie opmerking van de geïnterviewde

E,D. geb. 1976 gelezen.

"Ik ben actrice en dit is mijn geweldig glamourleven'  maar dat zou mij als lezer ook niet interesseren. Het leven geeft geluk, maar doet soms ook pijn. Volgens mij zijn we als mens allemaal lotgenoten van elkaar. Iedereen heeft zo zijn eigen strijd te leveren en ik vind het fijn om de mijne te delen".

Hiermee sluit ik het jaar 2016 af

                                                 Samenvatting onnodig misbruik 1986-2016

Eigenlijk is alle ellende pas goed begonnen toen Gerhard Veerbeek in 1988 de nieuwe aanliggende eigenaar werd. Hij was een persoon waarover mijn moeder altijd, vanaf 1933, zij heeft hem zien opgroeien, gezegd heeft. “Hou hem op een afstand en niet inlaten met hem”.

“Wanneer hij je nodig heeft ben je zijn grootste vriend, maar o wee als hem aan kunt dan ben je zijn grootste vijand”.

Op het geen wat hij mij allemaal geflikt heeft heb ik niets op uit gedaan, maar op een gegeven ogenblik meende hij  alles te kunnen veroorloven. Heb hem een koekje van eigen deeg gegeven, maar toen Leiden was in last voor hem, kon hij niet hebben.

Dus spande hij zijn buurman G. Keuper voor zijn karretje, en die heeft zich laten sturen, en  daardoor zich zelf verlaagd tot een zeer bedenkelijk niveau.

Ik wist al dat hij zou komen, had broer Henk gebeld met de mededeling: “Heb een groot probleem” De houtwal bij Bennie moest weg, G.V. had hem opdracht gegeven er voor te zorgen.

Inderdaad hij is naar me toe gekomen, kon niet eens fatsoenlijk er over praten, wist niet hoe het te brengen of zeggen. Dit was voor mij de 1^ste diepe vernedering. Heb gezegd wanneer G.V. problemen heeft, moet hij zelf naar me toe komen, is nooit gebeurd.

 In augustus 1992 kwam broer Henk naar mij toe, mogen we over terrein naar mijn weide toe? Heb gezegd neen, je wist bij eigen grond heb je lusten en lasten. Wat ik te horen kreeg laat ik maar achterwege, G.K. was weer aan het jennen geweest over mij tegen Henk, van ja maar enz. De 2^e vernedering.

En dan half augustus 1992 heeft G.K. zijn minderjarige zoon laten rotzooien op mijn termijn, hier duidelijk laten merken, weet wat ik doe, ben fout, hij was weer verschrikkelijk laf, bewijsmateriaal is aanwezig. De 3^e  vernedering

En in 1993 zou ik hem beledigd hebben, maar helaas kan hij niet tegen de waarheid, ik weet van me zelf dat ik kan cru uit de hoek komen, heb ik niet van een vreemde, kan Karel ook, al wil hij dit niet weten. Wanneer hij vond dat ik hem beledigd zou hebben, had hij een gerechtelijke procedure moeten beginnen tegen mij en mijn broer Karel bellen. Hier heeft G.K. ook weer chantage gepleegd, de 4^e vernedering

Al het genoemde in 1994 besproken met het “Juridisch Loket” hier in Dinxperlo, zij hebben me letterlijk gezegd: “Dit is het smerigste wat we ooit gehoord hebben”.

 Een advocaat uit Terborg heeft tegen mij gezegd: “Het hoort niet en mag niet” Maar ook:

                                     “Je zult nooit een eerlijke kans krijgen”

Toen wist ik al dat ik  over 2 jaar  (1996) nog veel grotere problemen zou krijgen met mijn broers Henk en Karel, in  dat jaar moest het jachtrecht verlengd moest worden.  G.K. was weer zo arrogant en begon al in 1995, maar kwam niet zelf, stuurde iemand anders op me af, zal zijn naam niet noemen, hij kon er niets aan doen, maar wel de 5^e vernedering.

Naar aanleiding van het niet tekenen heb ik een 2 tal verschrikkelijke scheldpartijen van mijn broers gehad in najaar 1995, dat nergens op sloeg. Die van Henk zal ik maar niet beschrijven, het was puur bijna vloekend schelden, zoals p v d je hebt me voor schut gezet bij de collega’s en iedereen spreekt er schande van en nog veel meer, zal maar niet noemen, hebt maar gezwegen, we stonden op het punt om te gaan zwemmen in Ulft, we zijn gegaan, hadden we dat niet gedaan, dan waren we waarschijnlijk nooit meer gaan zwemmen.

Toen kwam een tijd later op een avond broer Karel binnen zetten met een gezicht van:

Van  heb je nou weer gedaan, schoonzus Bep had een heel verhaal, snapte er al niets van en wat hij me toen allemaal toebeet zal ik maar niet veel van herhalen, zoals: Je bent een gezin aan het kapot maken, of ik wel goed spoorde, wees met zijn vinger, had deskundige hulp nodig. Heb alles zeer gedetailleerd beschreven, zoals ik het ervaren  heb, het kwam mij bedreigend over,  beschreven in een memo van 15.02.2010, waar ik volledig achter sta, en  het is ook door mij ondertekend.  Heb mijn armen over elkaar gedaan en met zinnig verstand naar hem gekeken hoe hij zich verder gedroeg ofwel zich opfokte, hij was in mijn ogen knettergek geworden en nog veel meer. Omdat hij inmiddels wel door had, dat ik zou blijven zwijgen, stond hij op en liep weg, maar kon niet na laten me nog een trap na te geven van: “Oom Bruur zei ook al” Toen heb ik gedacht, éénmaal komt de waarheid aan het licht.

Wist toen ook al dat ik kapot gemaakt zou worden door schoonzus Bep, waar broer Karel eieren voor zijn geld koos, ofwel zich heeft laten chanteren door haar, anders zou hij ook kapot gemaakt worden en wist dat  donders goed. Dus werd ik maar de grond ingetrapt door hem. Zijn eigen hachje moest gered worden, ben ook zo’n braaf jongetje.

Ze hebben ons 2 jaar links laten liggen en op 1 januari 1998 stonden  Johanna en Karel op de stoep om 10 voor 10 ’s morgens. Johanna deed het woord en Karel stond bij de ééndeur met een gezicht  van, wat doe ik eigenlijk hier.

Wanneer ik in 1995 of later in 1998 het kontakt met mijn broers verbroken zou hebben, wat ieder ander zeker gedaan zou hebben, dan mij ook de zwarte piet toegespeeld.

Ik weet al jaren wat de mentaliteit van mijn broer Karel is, ben er mee opgegroeid, dat wordt echter door degenen die commentaar leveren vergeten. Karel ontkend toch alles en weet het “zogenaamd niet meer”, of “daar kan ik me niet in herkennen”      ben er mee opgegroeid.  Toen ik hem er op wees dat hij geluk heeft gehad dat er toen nog geen digitale camera’s waren waarmee je ook video kon op nemen, was hij even stil. Echter dat de buurjongen hem eens een verschrikkelijke Duitse titel heeft toebedacht. ( Legertitel uit de oorlog, zal deze niet noemen ), weet hij echter na 38 jaar nog wel. Alleen hierdoor is hij al door de mand gevallen en zijn eigen opmerking van:  ´Jij ook altijd met je ( rake ) opmerkingen, die zijn dan wel binnen komen bij hem” spreekt ook niet voor hem.

Waarom hebben ze dit gedaan? Wanneer ze je uitmaken voor van alles en nog wat, dan vergeet zo iets nooit, omdat het je eigen broer is. Jammer voor hem is ook nog dat ik een fotografisch geheugen heb, ontstaan doordat ik in mijn leven teveel heb meegemaakt wat niet normaal is.

Ik weet nu ook wel dat ik ook nu weer de zwarte piet toegespeeld krijg, mensen kletsen nu eenmaal graag.

 Niemand zal kunnen en willen begrijpen waarom zij zich hebben verlaagd tot een zeer bedenkelijk niveau, en nooit gehoord hebben van onderstaande zin

“Nooit bemoeien met andermans zaken en niet laten sturen”. Dan krijg je het eens als een boemerang terug. Een wijze les van mijn ouders.

Op grond van het bovenstaande;

Gerrit Keuper jij hebt je zelf verlaagd tot de grootste lafaard, leugenaar en loopjongen van De Heurne. Dom, dom, dom.

Karel, niemand zal begrijpen dat jij je hebt laten chanteren door schoonzus Bep, waarvan jij altijd gezegd hebt, hou haar op een afstand en ook net zo goed wist als ik, dat zij een zeer duistere kant had.  Een wijze les die moeder ons al meegaf.

Zijn jullie maar trots op alles wat jullie hebben gedaan, kan alleen maar zeggen flink van jullie beiden. Konden alleen maar op minachtende toon tegen mij praten.

Bedankt voor al de vernederingen van jullie en nu doen alsof we weten het niet meer  en dat achter mijn rug om. Begrijp niet dat het voor jullie acceptabel, christelijk en normaal is om misbruik te maken van iemands situatie waar in hij verkeerd.

Denk maar eens na over onderstaande opmerking.

                                  Je wordt alleen

                            maar omlaag gehaald

                            door mensen die denken

                               dat ze altijd boven

                            een ander moeten staan.

 bron: Internet

 Weet van me zelf dat ik,  te eerlijk -  te fatsoenlijk - te netjes en te open ben geweest.

 Deze geschiedenis, samenvatting onnodig misbruik 1986-2016, zal niet verloren gaan en is altijd in te zien zijn of men wil op niet. Alles wat t.o.v. van mij gebeurd is, blijft en is zeer asociaal, dat weten de genoemde betrokkenen donders goed, wanneer ze het er niet mee eens moeten ze maar een gerechtelijke procedure opstarten, want dan krijg ik pas een eerlijke kans om mijn verhaal te vertellen en dan kon nog wel eens veel meer boven water komen. Ik spaar niemand omdat bij normale omgang met mij  het  niet gebeurd zou zijn.

                                 

                                 Fouten maken we allemaal ins ons leven

                                       maar alleen eerlijke mensen

                                       kunnen hun fouten toegeven.

 Bron: Internet

Dat het voor mijn broer Karel, acceptabel, christelijk en normaal was om je eigen broer de grond in te trappen en te vernederen, dat allemaal op basis van aantoonbare leugens van de oudste broer en vooral schoonzus Bep. Dat kan en wil ik niet begrijpen.

Daarom zeg ik nu ook, hoe kan hij voor zijn geweten verantwoorden om jaren later een belangrijke functie in de Kerk te vervullen, omdat je dan een voorbeeld functie hebt.

Laat hij mij hier eens een eerlijk antwoord opgeven, zoiets dergelijks zal niemand kunnen opbrengen.

Waarom luister je wel naar 4 lafaards/ leugenaars, en je geeft hun ook nog rugdekking.

Waarom hebt je nooit naar mij willen luisteren? Daardoor heb jij jezelf onnodig in de nesten gewerkt.

Aanvulling:

Deze samenvatting heb ik geschreven als EMDR therapie naar aanleiding van een gesprek met broer Karel, op 2 juni 2016, waarbij hij liet merken dat hij zich niet herkende in alles wat ik van me afgeschreven had. Maar ook weer het roddelen over mij, achter de rug om en dat is laf.

Gelezen in Libelle nr 42 blz 71 d.d.  30 sept - 6okt. 2016. Het is een neurobiologisch “lange termijn-geheugen” en tegelijker tijd iets anders doen, in dit geval het weer opnieuw van me afschrijven, ons  natuurlijke verwerkingssysteem wordt gestimuleerd. Dit zorgt er natuurlijk voor dat de herinnering zijn zware lading en emotie verliest.

Ik neem nu maar een houding aan van ”Ach ja, hij voelt zich ook zo’n braaf jongetje”., en wandelt zo probleemloos over zijn eigen blunders en fouten heen. Maar hij weet nu donders goeds dat ik dwars door zijn mentaliteit prik en dat vind hij niet leuk.

Ga nu maar denken dat hij eigenlijk een zielig persoon is, die zich zo belangrijk voelt. Al valt dat nog altijd  niet mee.

Men zal zich waarschijnlijk afvragen, waarom plaats je dit. Zelfs nog in 2016

kan alleen maar op minachtende toon tegen mij gepraat worden en weer achter mijn rug om, gelukkig maar door enkele personen.  ( 4 )

Maar ook omdat ik met zinnig verstand naar mijn broer heb gekeken in 1995, hoe hij zich opfokte tot……., totaal onnodig en op basis van leugens.

Maar ook dat de waarheid hier onder tafel moet blijven, want we zijn zulke brave en nette personen.

Men moet bedenken het geheugen slaat alles op wat je meemaakt in je leven, maar zolang er niets ernstig gebeurt in je leven, zal dat daar ook altijd blijven, maar maak je traumatische zaken mee, dan komen/kunnen zulke zaken weer terugkomen, terwijl je niet om vraagt.

Kan ook zeggen dit was toen voor de 1^ste keer dat ik al het gebeurde samenvatte, zeker na het zware jaar 2009, prostaat behandeling, die er niet om loog. Met de kennis van nu was dat eigenlijk al een EMDR therapie voor mij. Maar nog nooit in openbaarheid gebracht.

 B.W. Beernink

 Welskerbos  3

7095 AH De Heurne                                            De Heurne 15.02.2010  B.D.

Daar mag beslist niet over gesproken worden

Na het overlijden van mijn ouders heb ik te maken gekregen met de mentaliteit van:

 “Het is toch maar Ben(nie), hij kan toch niks doen”  Hiermee zijn mijn broers en later ook één schoonzuster begonnen en dat is nog veel erger geworden dankzij een echtpaar G.J. Keuper-Rosegaar uit de buurt, zij zaten vaak te jennen tegen mijn oudste broer in de trant van: Benn(nie) moet je niet dwars zitten en zo meer, rechtstreeks durfden ze het niet zo goed meer, nadat ze  in 1988 na me toekwamen met de mededeling dat wat ik gedaan had mocht eigenlijk niet, had je dat niet anders kunnen doen?, het moest maar verdwijnen omdat een aanliggende eigenaar er last van zou hebben.

 Maar eerst had hij mijn broer Henk gebeld, Ja, Henk ik heb een probleem. “Ik moet zorgen dat die aanplant  bij  Bennie verwijderd word”. wat helemaal niet zo was, want hij liet zich sturen.

 Wat zij, de fam. Keuper gedaan hebben van 1988 – 1994, heb ik in juli 1994 een 3 tal onderstaande zaken besproken met de wetswinkel in Dinxperlo.

 1 - Dat hij mijn oudste broer Henk heeft opgebeld met: “Henk ik heb een probleem” Dat was niet zo.

En dat hij naar mij toekwam en letterlijk tegen mij zei had je dat niet anders kunnen doen

2 - Dat hij zijn minderjarige zoon Manfred in 1972 heeft laten rotzooien op andermans perceel

3 – Dat hij altijd over mij zat te jennen en zeiken tegen mijn oudste broer zoals in 1995 over het jachtrecht

 Zij hebben mij toen letterlijk gezegd:

“Dit is het smerigste wat we ooit gehoord hebben, kunnen niet begrijpen dat zo iets mogelijk is”

Ga hier boven staan en vooral negeren, daar kunnen ze niet tegen. Ik wist toen al dat nog meer problemen zou krijgen, toen ik dat ook nog vertelde wensten ze me veel sterkte. Hij zat altijd tegen mijn broer Henk te jennen en zeiken in de trant van Bennie dit, Bennie dat..

Het dieptepunt kwam in 1995 toen de reeds genoemde persoon weer om mijn jachttoestemming moest vragen, dit was door hem altijd persoonlijk gedaan in 1978 – 1984 – 1990, om de zes jaar, maar nu een jaar eerder. Nu stuurde hij maar gauw een ander omdat hij drommels goed wist dat hij tegenover mij geen zuiver geweten had. Dus heb ik gezegd tegen deze persoon, het is geen tekenjaar en ik zal pas tekenen in 1996 indien de belanghebbende - G.J. Keuper – mij persoonlijk komt vragen. Toen heeft hij weer zitten jennen tegenover mijn broer Henk en mijn broer ging natuurlijk over de rooie, hij heeft mij uitgemaakt voor alles wat mooi en lelijk was, zal ik maar niet noemen. Zoals: “Iedereen sprak er schande van en ik had hem voor schut tegenover zijn medejagers”, niemand van zijn medejagers heeft ooit aan mij gevraagd waarom ik niet meer wou tekenen en dat is veel zeggend voor de heersende mentaliteit.

 Toen heeft Bep, de echtgenote van mijn broer Henk mij later zwart gemaakt tegenover mijn broer Karel, voor wie ik toch al lucht was. Hij is op een avond na me toe gekomen met  steeds meer rood wordend hoofd  en begon te foeteren over van alles en nog wat “Of ik wel wist wat ik aan het doen was, een gezin kapot maken” Toen ik in scherpe bewoording tegen hem zei: “En nu luister jij eens naar mij, als iemand een probleem met mij heeft wens ik dat van hem zelf te horen en niet via jou en je heb er niets mee te maken. Toen begon Karel op zeer onbeschofte toon:” Ik wil niet weten wat je jou allemaal hebben aangedaan, dat interesseert me geen bal”. Hij ging maar door en dan kun je maar één ding doen, zwijgen en alles maar over je heen laten komen, heb hem goed geobserveerd. Hij zat met een gebalde vuist voor me, ik spoorde niet goed, had deskundige hulp nodig, of ik wel wist wat ik aan het doen was een gezin aan het kapot maken, als blikken konden doden, dan was ik er op dat moment niet meer geweest, Hij was knettergek geworden en had een akelige krankzinnige blik in de ogen, dan weg lopen en nog een hatelijke opmerking maken. Gewoonweg maar denken: “Karel je bent krankzinnig geworden omdat hij de zelfde blik in zijn ogen had als mijn/onze vader in oktober 1982”. En dat is heel moeilijk  omdat hij donders goed wist wat hij ( Karel ) aan het doen was, leekt net of de duivel bezit van hem had genomen, ofwel hij was des duivels. Zou iemand hem daarop aanspreken dat zegt hij: “Ik weet niet meer wat ik gedaan heb”. Dan gaat hij het externaliseren, ofwel hij gedraagt zich dan als een externalist.

 Mijn vader kon ik dat niet kwalijk nemen omdat hij dementerend was, nu denk ik maar dat mijn broer Karel een vorm van “narcistische persoonlijkheids -stoornis” heeft, doch wel erg opvallend alleen na mij toe. Zoiets draag je heel je leven mee omdat hij zoiets bij niemand anders gedaan zou hebben want dan was het slecht met hem afgelopen, ofwel hij had dan grote problemen gekregen.

 Mijn broers hebben me toen 2 jaar links laten liggen met de gedachte van (Ben(nie) gaat wel overstag, niet dus” Toen stond opeens op 1 januari 1998  schoonzus Johanna met op een afstand mijn broer Karel voor onze neus met het verzoek om eens een kopje koffie te  komen drinken, Aan zijn houding van Karel kon je zien van, ”wat doe ik eigenlijk hier´. Het initiatief kwam duidelijk van haar kant. Zij weet heel goed dat er een aantal zaken niet kloppen, maar weet ook wel dat Karel een moeilijk om maar niet te zeggen lastig karakter heeft en komt niet van een vreemde.

Maar ook omdat mij daarna  een aantal zaken zijn overkomen waar niemand enig invloed op heeft gehad.  1^ste Zoals in oktober 1997 en heel bijzondere vorm van B.D.E. iets wat misschien 30 – 45 of 60 seconden? geduurd heeft, het was heel beangstigend.

 2^e In april 1998 tijdens een korte vakantie in Hongarije aan het Balatonmeer, kreeg een soort knallende hoofdpijn die steeds erg werd, het leek net alsof er iets werd afgekneld in het lichaam, opeens wist ik het, de trouwring knelde heel erg. Dus deze afgedaan, konden we er met moeite afkrijgen, veel zeep gebruikt en eindelijk gleed de ring van de vinger. Heel, heel langzaam begon daarna de knallende hoofdpijn af te zakken al duurde het wel een dag.

  3^e In augustus 2004 een dag na de 20^ste, toen mij een afscheidsreceptie werd aangeboden door het bedrijf. De volgende morgen werd ik wakker met een knallende hoofdpijn, die pas op maandagmiddag begon af te zakken, ik kon niks met de rechterarm doen, dat kwam pas weer langzaam terug op de maandag en woensdags was de hoofdpijn voor 100% verdwenen. Ik kan rustig zeggen dat ik van al deze bijzonderheden nog altijd de naweeën van  ondervindt. Sinds die tijd heb ik een zeer hoge bloeddruk en dat is begonnen in 1996/97.

Altijd met ’t vingertje wijzen naar anderen, maar zelf niet thuis geven. Dat heb ik aan den lijve ondervonden.

 Hier een keiharde, maar ware opmerking van Rob Mutsearts, hulp bisschop van Den Bosch.:

Misbruik vanuit een “machtspositie” is het laagste van het laagste.

 “Iemand negeren is het ergste wat je hem kunt aandoen. Je zegt daarmee dat je hem niet de moeite waard vindt”

E.D.  6 oktober  2010

Aanvullingen: Dinxperlo 15 januari 2017         

Van mij wordt eigenlijk verwacht dat ik  maar moet doen alsof er niks gebeurd is, terwijl zij het heel gewoon vonden van wat zij allemaal gedaan hebben.

Zoiets kun je lang volhouden, maar dan gebeurd er iets in je leven, wat je weer overkomt, nu weer in 2015 en dan knalt opeens de - kastdeur  waar je het opgeborgen hebt, 20 jaar lang, met stevig slot er op – open en dan wordt het wel heel moeilijk.

  

P.S.

Gerrit Keuper  moet mij eens vertellen hoe hij iemand in de grond heeft kunnen trappen en vernederen, en jaren later probleemloos,  als ouderling  in de kerk, de dominee naar de spreekstoelen kan begeleiden, want dan zit je wel voor aan in de kerkdienst.

 Hoe kan hij dat voor zijn geweten verantwoorden.

 Moet maar doen alsof er iets in zijn ontwikkeling iets is misgegaan, of hij weet niet beter, dat zegt men wel eens, ofwel ze hebben last van “Grootheidswaan”. Hij kan blijkbaar ook voor zijn geweten verantwoorden om leugens over  mij te vertellen. Terwijl je op verschillen terreinen een voorbeeld functie hebt of al hebt gehad.

Nadenker:

“Dit is het smerigste wat we ooit gehoord hebben, kunnen niet begrijpen dat zo iets mogelijk is”  ( Juridisch loket Dinxperlo 19940)

Zo’n uitspraak vergeet je nooit, omdat deze gedaan is door jonge juristen, die  bijna 50% jonger zijn dan je eigen leeftijd.  Zo’n uitspraak blijft altijd hangen.

 Heb wel gemerkt dat hier met alle geweld de waarheid onder de tafel moet blijven, ze wringen zich in allerlei bochten.

Wat mijn eigen broer(s) me geflikt hebben vergeet je nooit en kun je ook niet vergeven, omdat je het geen plek kunt geven.

 Probeer daarom maar zoveel mogelijk te denken dat het eigenlijk zielige personen zijn en dat valt niet mee.

De reden dat ik bovenstaand toch publiceer zijn de artikelen in Margriet 1-8 april 2016 en Libelle nr. 49 18-24 november 2016

 Bij de een knalde  wegens een trieste gebeurtenis, er na 16 jaar de stop van fles, doordat ze alles diep weggestopt had.

Bij de ander ik blijf gaan voor gerechtigheid en genoegdoening.

Deze artikelen zijn in mijn bezit.

6 maart 2017