Op 28 augustus zijn we met ons 4 en naar Chicago gevlogen en daar de huur auto op gepikt. Hier onder een foto met ons beiden dat we op O'Hare zijn aangekomen, deze had ik de miniscooter meegenomen.
Was eigenlijk een beetje te groot voor een mini scooter, maar ik er wel een aantal jaren veel plezier van gehad.
Op de 29e hebben we ook de Sears Tower ( nu Willis Tower ) bezocht, hier enkele foto's die genomen zijn vanaf het promenade dek op ca. 442 m hoogte
Zomaar eens dit overzicht gelezen in een krant met de hoogste gebouwen in die tijd.
Mooie vergezichten vanaf het observatiedek
Chicago ligt aan Lake Michigan
De 30e augustus hebben we Mr. Roy Beernink opgezocht in zijn appartement "Clemont Manor" in Milwaukee.
Roy - Anneke - Martine - Ben
Op verzoek van Mr. Roy Beernink zijn we op maandag ( de 31e )nog naar Cedar Grove geweest en hebben daar Ivan & Edith bezocht, hij ( Roy )wou ze nog graag één keer ontmoeten.
Ivan - Roy - Ben ( 3x Beernink )
80 98 61
Cedar Grove Milwaukee De Heurne
Op 1 september 2014 zijn we ons 4 en op weg gegaan naar Madison in Indiana, we hadden onderweg nog graag even Walter & Nancy bezocht, helaas kon dat wegens familie omstandigheden. Later zijn we er achter gekomen dat hun schoonzoon, bij een ernstig ongeval om het leven is gekomen.
We waren op 3 september aangekomen bij Bill & Cindy Ruesink, die woonden in een monumentaal Italiaanse woning.
Hier staan we 5 en op de foto, voordat Martine en haar vriend weer verder zouden gaan naar het zuiden.
Hier staan we het Lanier House
In dit huis woonde begin1800 een Familie James F.D. Lanier
Deze straat werd, volgens Bill Ruesink, wel vaak voor de gein de "Broadway van Madison genoemd, stelde niets voor".
Dit was er nog over van de spoorverbindingen die er eens waren in Madison en is nu het bezoekers centrum van Madison en omgeving
Hier onder de Ohio Rivier
Langs de Ohio Rivier was een strook van 1 km breed en 8 km waar veel oorlogs materieel , zoals tanks met afweer geschut gemaakt voor de W O II,. Deze werden er ook getest, daar was in 2004 nog een heel groot oppervlakte wat nog schoongemaakt moest worden van munitie die er nog in de grond, zat. Men was er wel mee begonnen, maar zou nog jaren duren, voordat alles weer schoon was
Toen wij in Madison ( Indiana ) waren was het er nog behoorlijk warm, boven de 25°.
Al het oorlogsmaterieel dat in Madison en omgeving gemaakt werd, ging over de Ohio rivier naar Detroit, vanwaar het verscheept werd naar Europa.
Hier zijn in het Hannover College, waar Bill Ruesink af en toe nog wel gast college gaf over Biologie.
We staan voor de kast met alle oudheden die hier in het verleden gevonden zijn in de omgeving.
.
Dit is een meer dan 150 jaar oud houten weefgetouw, gevonden in the Middle of Nowhere in Indiana, het hout was bij de vondst nog gaaf, en het werkte ook nog. Alleen zijn enkele metalen onderdelen vervangen.
Op 6 september zijn we naar Salem geweest met Bill & Cindy, omdat zij daar een cursus gaf over hand weven voor een aantal Dames. Wij hebben in die tijd een oudheidkundig museum bezocht waar van alles te zien was het leven in begin 1900 tot 1930/40. Er lag ook een heel groot boek met mooie foto's over diverse hulpmiddelen voor de boeren
Kan rustig zeggen al die apperatuur kwamen hier pas na de oorlog, dankzij de Marshall hulp.
Zoals een vorkjesschudder en om hooi aan een kidde te maken, zelfs de 1ste en daarna al een verbeterde versie. En natuurlijk de tractoren. Heb daar zelfs een graskantenknipper gezien, waarbij je al de kanten kon knippen zonder te bukken..
De grote hobby van Cindy Ruesink, de computer heeft hier ook al zijn intrede gedaan
Al is het inmiddels niet meer 100% handweef techniek, electrische ondersteuning is ook welkom
een mini handweef getouw, gemaakt voor de gein
Op 8 september hebben we maar aan sightseeing gedaan
Hier staan we op hoog punt in Madison, een paar achter ons ging het een flink stuk naar beneden
Vanaf het zelfde punt zie je in de verte aan Ohio rivier de pijpen van een kolenkrachtcentrale staan
Hier zie op de achtergrond weer de Ohio Rivier
De brug over de Ohio Rivier naar
de staat Kentucky, kolossale stalen brug
In Indiana zie nog heel kalkzandsteen rotsen
Op 11 - 12 september zijn we naar New Harmonie geweest, een oud plaatsje dat je kunt vergelijken met Orvelte in Drente.
Er is ook een plaats met de naam Harmony, omdat er problemen waren in de kerk, is in het verleden deel weggetrokken naar een ander deel van Indiana en hebben een nieuwe plaats gesticht die "New Harmony" werd genoemd
Er staat daar een enorme kerk, ook wel genoemd "Chruch without a Roof" ofwel een Kerk zonder Dak.
De Kerk zonder Dak
Toen wij er waren was een verschrikkelijk herrie gaande, ofwel der Cicades, die éénmaal per 17 jaar te voorschijn komen waren een verschrikkelijk geluid aan het produceren. Jammer dat ik het toen nog niet opnemen, mijn camera had toen nog geen mogelijkheid om korte video's te maken.
De Cicades zaten allemaal in deze grote boom
De Cicade is een extreem grote krekel, die ook in Europa voorkomt en volgens Bill Ruesink, slechts 1x in de 17 jaar te voorschijn komt.
Een stenen woning van eind 1800?
Wel een heel bijzondere bouwstijl, zeker voor die tijd, misschien wel met 4 verdiepingen!?
We hebben we met onze vrienden hier mijn verjaardag gevierd met een heerlijk etentje, voor de U S A was het heel vooruitstrevend en ook keurig verzorgd.
Onderstaand hebben we allemaal gezien op de terugweg van New Harmony naar Madison
De Saint Meinrad Archabby
Waarschijnlijk is dit allemaal gesticht door Duits immigranten, die streken veel vroeger neer in de staat Indiana, hier stonden eens ook enkele autofabrieken
Mijn parkeerkaart nuttig besteed tijdens een lunchstop op de terug weg naar Madison
13 september
Toen hebben we afscheid genomen van de omgeving van Madison
Deze pijpen waren wel beeldbepalend voor Madison, mede omdat Madison wat heuvelachtig is.
De Hoofdstraat van Madison, links zie een deel van de oude gebouwen zoals ze gebouwd zijn 19e eeuw
Toen wij weer vertrokken, zou daar een jaarlijks terugkerend festival beginnen met dans, muziek en theaterachtige voorstellingen.
14 september
Vandaag heeft Bill Ruesink ons Indianapolis gebracht, vanwaar we met een korte lijnvlucht naar Chicago gevlogen zijn. Deze vliegtijd kunnen je vergelijken met de afstand Amsterdam- Londen.Stijgen - 10 minuten vliegen en weer dalen.
klaar voor vertrek
Natuurlijk overal zie je Starbucks koffie shops
Dit zie je wanneer je met de auto aankomt op het vliegveld in Chicago
Nu was het vliegensvlug van de ene gate naar de andere, dat kun je daar perfect regelen en de service was ook uitstekend.
Een opmerking tussen door, daar ga je zo van gate 6 naar gate 31, waar je dan moet zijn voor de vlucht naar Amsterdam. Chicago is dan ook het 2e grootste vliegveld van de U.S.A.
In Chicago zijn 's middags om half 5 vertrokken voor de vlucht naar Amsterdam, waar we 's morgens om half weer op schiphol aankwamen en waar het toen koud was
In de periode dat wij Madison waren heerste daar een heerlijke temperatuur van 25°
Dit was dan verslag van onze derde en laatste U S A reis.
Dat we met ons beiden een 3 tal leuke reizen hebben kunnen maken hebben te danken aan
Mr. Roy Beernink en zijn dochter Nancy Scott-Beernink
Dankzij collega Karel Baaijens hebben we een onvergetelijk weekend kunnen doorbrengen in New York.
Daarom nog éénmaal de "Twins" waar we - open air - hebben gestaan, helaas vernietigd op 11 september 2001.
Zoiets vergeet je nooit in je leven.
Voor onze laatste reis zijn we veel dank verschuldigd aan Martine en haar toenmalige vriend Erik en de familie Bill & Cindy Ruesink.
Dinxperlo 1 november 2016