ONZE 3e U.S.A. in 2004 ( Familiereis ) 28.08 - 14.9 2004

Van 28 augustus tot en met 14 sept 2004 hebben wij onze 3e U S A reis gemaakt, deze keer samen met onze dochter Martine, die ook met haar vriend naar de U S A gingen om in het zuiden en rondreis te maken.

Op 28 augustus zijn we met ons 4 en naar Chicago gevlogen en daar de huur auto op gepikt. Hier onder een foto met ons beiden dat we op O'Hare zijn aangekomen, deze had ik de miniscooter meegenomen.

 

 

Was eigenlijk een beetje te groot voor een mini scooter, maar ik er wel een aantal jaren veel plezier van gehad.

 

Op de 29e  hebben we ook de Sears Tower ( nu Willis Tower ) bezocht, hier enkele foto's die genomen zijn vanaf het promenade dek op ca. 442 m hoogte

Zomaar eens dit overzicht gelezen in een krant met de hoogste gebouwen in die tijd.

 

 Mooie vergezichten vanaf het observatiedek

 

Chicago ligt aan Lake Michigan 

 

                                                    Dit zijn leuke herinneringen
De 30e  augustus hebben we Mr. Roy Beernink opgezocht in zijn appartement "Clemont Manor" in Milwaukee.

Roy - Anneke - Martine - Ben

 

Op verzoek van Mr. Roy Beernink zijn we op maandag ( de 31e )nog naar Cedar Grove geweest en hebben daar Ivan & Edith bezocht, hij ( Roy )wou ze nog graag één keer ontmoeten.

 

                                                  

                                                Ivan     -       Roy        -          Ben    ( 3x Beernink )

                                                  80                98                      61

                                         Cedar Grove  Milwaukee      De Heurne

 

Op 1 september 2014 zijn we ons 4 en op weg gegaan naar Madison in Indiana, we hadden onderweg nog graag even Walter & Nancy bezocht, helaas kon dat wegens familie omstandigheden. Later zijn we er achter gekomen dat hun schoonzoon, bij een ernstig ongeval om het leven is gekomen.

                                                     

 

We waren op 3 september aangekomen bij Bill & Cindy Ruesink, die woonden in een monumentaal Italiaanse woning.

 

 

Hier staan we 5 en op de foto, voordat Martine en haar vriend weer verder zouden gaan naar het zuiden.

 

 

Hier staan we het Lanier House

 

In dit huis woonde begin1800 een Familie James F.D. Lanier

Deze straat werd, volgens Bill Ruesink, wel vaak voor de gein de "Broadway van Madison genoemd, stelde niets voor".

Dit was er nog over van de spoorverbindingen die er eens waren in Madison en is nu het bezoekers centrum van Madison en omgeving

 

Hier onder de Ohio Rivier

 

Langs de Ohio Rivier was een strook van 1 km breed en 8 km waar veel oorlogs materieel , zoals tanks met afweer geschut gemaakt voor de W O II,. Deze werden er ook getest, daar was in 2004 nog een heel groot oppervlakte wat nog schoongemaakt moest worden van munitie die er nog in de grond, zat. Men was er wel mee begonnen, maar zou nog jaren duren, voordat alles weer schoon was  

 

 

Toen wij in Madison ( Indiana ) waren was het er nog behoorlijk warm, boven de 25°.

 

Al het oorlogsmaterieel dat in Madison en omgeving gemaakt werd, ging over de Ohio rivier naar Detroit, vanwaar het verscheept werd naar Europa.

 

 

Hier zijn in het Hannover College, waar Bill Ruesink af en toe nog wel gast college gaf over Biologie.

 

We staan voor de kast met alle oudheden die hier in het verleden gevonden zijn in de omgeving.

.

 

Dit is een meer dan 150 jaar oud houten weefgetouw, gevonden in the Middle of Nowhere in Indiana, het hout was bij de vondst nog gaaf, en het werkte ook nog. Alleen zijn enkele metalen onderdelen vervangen.

 

 

Op 6 september zijn we naar Salem geweest met Bill & Cindy, omdat zij daar een cursus gaf over hand weven voor een aantal Dames. Wij hebben in die tijd een oudheidkundig museum bezocht waar van alles te zien was het leven in begin 1900 tot 1930/40. Er lag ook een heel groot boek met mooie foto's over diverse hulpmiddelen voor de boeren

 

 

Kan rustig zeggen al die apperatuur kwamen hier pas na de oorlog, dankzij de Marshall hulp.

Zoals een vorkjesschudder en om hooi aan een kidde te maken, zelfs de 1ste en daarna al een verbeterde versie. En natuurlijk de tractoren.  Heb daar zelfs een graskantenknipper gezien, waarbij je al de kanten kon knippen zonder te bukken.. 

 

De grote hobby van Cindy Ruesink, de computer heeft hier ook al zijn intrede gedaan

 Al is het inmiddels niet meer 100% handweef techniek, electrische ondersteuning is ook welkom

een mini handweef getouw, gemaakt voor de gein

 

Op 8 september hebben we  maar aan sightseeing gedaan 

 

Hier staan we op hoog punt in Madison, een paar achter ons ging het een flink stuk naar beneden

Vanaf het zelfde punt zie je in de verte aan Ohio rivier de pijpen van een kolenkrachtcentrale staan

 

Hier zie op de achtergrond weer de Ohio Rivier

 

De brug over de Ohio Rivier naar
de staat Kentucky, kolossale stalen brug

 

 In Indiana zie nog heel kalkzandsteen rotsen

 

Op 11 - 12 september zijn we naar New Harmonie geweest, een oud plaatsje dat je kunt vergelijken met Orvelte in Drente.

 

Er is ook een plaats met de naam Harmony, omdat er problemen waren in de kerk, is in het verleden deel weggetrokken naar een ander deel van Indiana en hebben een nieuwe plaats gesticht  die "New Harmony" werd genoemd

 

Er staat daar een enorme kerk, ook wel genoemd "Chruch without a Roof" ofwel een Kerk zonder Dak.

 

 

 De Kerk zonder Dak

 

Toen wij er waren was een verschrikkelijk herrie gaande, ofwel der Cicades, die éénmaal per 17 jaar te voorschijn komen waren een verschrikkelijk geluid aan het produceren. Jammer dat ik het toen nog niet opnemen, mijn camera had toen nog geen mogelijkheid om korte video's te maken.

 

De Cicades zaten allemaal in deze grote boom

 

De Cicade is een extreem grote krekel, die ook in Europa voorkomt en volgens Bill Ruesink, slechts 1x in de 17 jaar te voorschijn komt.

 

                       Hier zie je nog een echte blokhut, zoals de pioniers ze hebben gemaakt

Een stenen woning van eind 1800?

 

Wel een heel bijzondere bouwstijl, zeker voor die tijd, misschien wel met 4 verdiepingen!?

 

 

We hebben we met onze vrienden hier mijn verjaardag gevierd met een heerlijk etentje, voor  de U S A was het heel vooruitstrevend en ook keurig verzorgd.

 

 

Onderstaand hebben we allemaal gezien op de terugweg van New Harmony naar Madison

 

                                                De Saint Meinrad Archabby
                               

 

Waarschijnlijk is dit allemaal gesticht door Duits immigranten, die streken veel vroeger neer in de staat Indiana, hier stonden eens ook enkele autofabrieken

Mijn parkeerkaart nuttig besteed tijdens een lunchstop op de terug weg naar Madison

 

13 september

 

Toen hebben we afscheid genomen van de omgeving van Madison

 

 De omgeving van Madison was erg bosrijk de kalk zandsteenrosten waren flink begroeid met bomen en struiken

 

Deze pijpen waren wel beeldbepalend voor Madison, mede omdat Madison wat heuvelachtig is.

 

 

De Hoofdstraat van Madison, links zie een deel van de oude gebouwen zoals ze gebouwd zijn 19e eeuw

 

Toen wij weer vertrokken, zou daar een jaarlijks terugkerend festival beginnen met dans, muziek en theaterachtige voorstellingen.

 

 

14 september

 

Vandaag heeft Bill Ruesink ons Indianapolis gebracht, vanwaar we met een korte lijnvlucht naar Chicago gevlogen zijn. Deze vliegtijd kunnen je vergelijken met de afstand Amsterdam- Londen.Stijgen - 10 minuten vliegen en weer dalen.

 

 

     inchecken voor de lijnvlucht

                                                            klaar voor vertrek
                                                   

Natuurlijk overal zie je Starbucks koffie shops

 

 

 

Dit zie je wanneer je met de auto aankomt op het vliegveld in Chicago

 

 

Nu was het vliegensvlug van de ene gate naar de andere, dat kun je daar perfect regelen en de  service  was ook uitstekend.

 

Een opmerking tussen door, daar ga je zo  van gate 6 naar gate 31, waar je dan moet zijn voor de vlucht naar Amsterdam. Chicago is dan ook het 2e grootste vliegveld van de U.S.A.

 

In Chicago zijn 's middags om half 5 vertrokken voor de vlucht naar Amsterdam, waar we 's morgens om half weer op schiphol aankwamen en waar het toen koud was 

 

In de periode dat wij Madison waren heerste daar een heerlijke temperatuur van 25°

 

 

 Dit was dan verslag van onze derde en laatste U S A reis.

 

Dat we met ons beiden een 3 tal leuke reizen hebben kunnen maken hebben te danken aan

Mr. Roy Beernink en zijn dochter Nancy Scott-Beernink

 

Dankzij collega Karel Baaijens hebben we een onvergetelijk weekend kunnen doorbrengen in New York.

 

 Daarom nog éénmaal de "Twins" waar we - open air - hebben gestaan, helaas vernietigd op 11 september 2001.

 

 

 

 

Zoiets vergeet je nooit in je leven.

 

 

Voor onze laatste reis zijn we veel dank verschuldigd aan Martine en haar toenmalige vriend Erik en de familie Bill & Cindy Ruesink.

 

 

 

 



Dinxperlo 1 november 2016

ONZE 2e U.S.A. reis VAN 8 - 23 SEPTEMBER 1995

In 1995 hebben onze 2e U.S.A. reis gemaakt om twee reden. De 1ste was even weg uit de omgeving en de 2e was dat we  samen met onze vrienden Nancy en Walter Scott - Beernink het plan hadden op gevat om Mr. Roy Beernink, die op 16 september 1995 90 jaar zou worden, te verrassen met een bezoek. Dit hebben we dankzij zijn dochter en haar echtgenoot kunnen waarmaken.

De 2e reis was voor ons weer een heerlijke en is een fantastische reis geworden, waar we ook met vel plezier aan terug denken. Hier onder volgt een reis verslag.

Op de 8e vertrokken we om 7 uur uit De Heurne naar Schiphol, collega Ben Lichtenberg was weer zo vriendelijk om ons weer daar heen te brengen, net als in 1992.

 

We zijn op schiphol om ca 8.45 uur, hebben onderweg weinig op onthoud gehad, was nog de tijd dat ruim een uur voor de vertrektijd aanwezig moesten zijn, waren ruimschoot bij de douane. Hadden nog tijd om koffie te drinken en tijdschriften te kopen.

 

 

 

Alles was weer perfect geregeld op de luchthaven en waren overal op[ tijd.

 

 

 

Om 11.45 waren we in de lucht met de Boeing 747-300 combi, d.w.z. 297 passagiers en ook nog vracht aan boord. Deze keer waren we ondanks tegenwind exact de geplande tijd op O'Hare in Chicago.

 

   


   Hier is Anneke met de bagage op weg naar de uitgang waar Nancy en Walter ons al stonden op te wachten.





We hadden er nu weer 8 u vliegen op zitten.

 

 

O'Hare is een groot International vliegveld de 2e grootste van de U.S.A.

 

 

De Sky Line van Chicago

 

 

We zijn aangekomen in Urbana

 

 

Zulke borden zie je meestal wanneer je in een andere staat komt.  Doch hier is het een plaatsaanduiding.

 

Het is eigenlijk een dubbelstad:  CHAMPAIGN-URBANA

 

Zaterdag 9 september

 

Deze gietmachines waren door hemzelf ontworpen, in een trechter gingen allemaal plastickorrels, die verwarmd werden zodat het vloeibaar werd. Dat liep dan naar de 2 mallen, Er kwamen elke 48 sec 2 flossiez uit de machine rollen, volgens onderstaand model, deze hebben we gekregen in 1992 met een handleiding in NL.

 

Bovenstaand model kun je nog kopen

 

10 september

 

 

 

 

 Hier hebben we voor de 2e keer Bill & Cindy Ruesink ontmoet, hij moest wel weer denken, wie we waren en de relatie tot de Ruesinks via mijn Grootmoeder B.W. Beernink - Westendorp

 

 

 

In de namiddag hebben we gezellig een heerlijk diner gehad met  Walter - Nancy - Bill - Cindy en buren Don en Donna Mason.

We hadden fotoboeken meegenomen en moesten natuurlijk uitleggen wat onze relatie was tot Walter en Nancy Scott - Beernink.

 

Het was een gezellig samen zijn voor iedereen, zelfs op onze laatste zijn Don en Donna Mason nog even langs geweest om afscheid te nemen.

 

11 september

 

 

 

Vanmorgen samen met Walter naar UPS Urbana geweest, want hij moest 500 flossiez versturen naar een klant in Japan.

 

Vandaag hebben Nancy en Walter ons mee genomen naar lunchroom, waar een jarige wordt verrast met een attentie, wanner ze weten dat er jarige in hun ,midden is. 

 

                                  Op weg naar Mahomet, waar Bill & Cindy toen woonden

In namiddag gingen we naar Mahomet, waar de familie Ruesink woonde, we werden met plezier ontvangen.

                                             Het woonhuis van de fam. Ruesink

 

 

                                                                 voor het huis met o.a.

                          Nancy  en Walter Scott-Beernink - zoon en dochter Cindy en Bill

 

Hier nog even een gezellige babbel met Bill & Walter voordat de dames het diner gereed hadden.

Na afloop had \Cindy nog een onverwachte verrassing voor mij, mocht een verjaardag taart aansnijden omdat ik jarig was.

                      Het was een overheerlijke appeltaart, dit zijn echt leuke herinneringen.

Na afloop hebben we de verzameling kalebassen van Bill gezien die hij elk jaar kweekt.
 

Walter heeft een echte knoepert in handen.

 

                                                 Kalebassen in alle soorten en maten

Hier onder zie je de hobby van Cindy, handweven op de ouderwetse manier, waar ze inmiddels op veel plaatsen cursussen geeft, is nog altijd actief bezig. Hier onder krijgt Anneke tekst en uitleg.

 Cindy - Nancy en Anneke

 

                                                                        12 september

 

Op deze universiteit gaf toen Bill Ruesink, biologielessen, hier kunnen alle studies gevolgd worden het is ontzettend groot en zelf voorzienend. Ook zijn er grote proefvelden met mais en sojabonen.

hier zijn visitekaart van 1992

                                                                  12 september  1995

 

In Illnois heb je  "Corn canyon", dit betekent aan beide zijden van de weg en dat kilometers lang alleen maar mais- of sojavelden

 

 

Op deze dag hebben we een lunchconcert bezocht van een Chinese Dames die daar speelde op een  Erhu, dit is een  2 snarig instrument.
 

                       Onbegrijpelijk voor ons dat je hier muziek mee kunt maken

Op de terug weg zijn we weer lang het universiteitsterrein gereden, wat een onzettend complex is, en diverse foto's gemaakt zoals van de mais en sojavelden.

                                                                    13 september 1995

Na een heerlijk ontbijt zijn we de koffer gaan pakken voor de reis naar en het verblijf in Greenfield ( Milwaukee)



 

 
We vertrokken omstreeks 11.30 u richting Chicago via Highway 55, en na de lunch ging het via gewone wegen naar Milwaukee waar we om ca. half 5 aankwamen bij het appartementencomplex "Clement Manor"

Clement Manor is een groot verzorgingstehuis, waar we nog veel nederlandse achternamen tegen kwamen en enkelen kunnen nog een beetje Nederlands praten.

's Avonds heb ik Arthur Spanjar gebeld, dat we weer in Milwaukee waren en gevraagd of het vrijdag uitkwam of we even zouden aankomen voor een praatje.

                                                    Vrijdag  15 september

Vrijdagmiddag de op weg naar Stouhton, waar ze wonen, in een fraaie bungalow met één ha. grond er om heen, in middels is dat al weer 3 ha. geworden.

 

 

 

We zijn bij hun voor de 2e keer op bezoek geweest.

 

 

Walter Scott bekijkt naar al zijn miniaturen, die hij toen al had, zullen er al wel weer veel meer zijn

 

 

Hier staan we met ons beiden  bij een electrische auto van 1917. Merk Rauch en Lang, deze had geen stuurwiel, maar een handel om mee te sturen.

 

 

 

 

Hier staat Anneke bij een Bugatti van 1911

 

 

Deze trekker had hij laten opknappen en had deze aan de weg staan om te verkopen, dat deed hij wel vaker.

 

                                                                Zaterdag 16 september 1995

Op deze dag was er de "Big Party of Mr. Roy Beernink 90 ste verjaardag" met Familie en vrienden.

 

De 90 jarige Roy 's morgens aan het ontbijt.

 

 

Omstreeks 10 uur in de morgen belde De Heurne, ( Fam. Hans Beernink v.d. "Keizershörste" op om hem te feliciteren met zijn verjaardag en wenste hem veel gezondheid en al het goede toe.

 

Toen omstreeks die tijd de telefoon ging, wist ik eigenlijk vanzelf dat hij dit moest, omdat Roy nog met iets bezig was met iets, nam ik de telefoon op en zei Beernink speaking, hij wist meteen dat ik het was.

 

Onderstaande foto's zijn van de "Party" die 's middags in de recreatie ruimte van "Clemont Manor" werd gehouden.

 

Zo zagen toen de taarten er uit.

 

 

Don en June uit Omaha, die we ook in 1992 ontmoet hebben waren ook van de party, hun roots liggen in De Heurne

 

Anneke is hier in gesprek met de 85 jarige Esther, waar we in 1992 ook al even zijn geweest, zij is een zuster van Roy. Zij was er met haar dochter en schoonzoon.

 

Roy met een van zijn kleinkinderen

Nog een met meerdere kleinkinderen, in totaal had hij 24 kleinkinderen

 

 

Drie  Beernink lijnen met allemaal roots in Varsseveld op de Rentinckskamp

 

 

De Heurne - Milwaukee - Omaha

 

Hier nog eren mooie foto van de dochters van Walter en Nancy Scott-Beernink

 

Zaterdagavond 16 september 1995

 

Na afloop van de Big Party hebben we met ons allen Pizza gegeten in "Organ Piper"restaurant. Dat was een erg gezellig samen zijn met onze vrienden, die we in 1992 ook al ontmoet hadden en nog steeds contacten hebben.

 

 

Pizza eten onder het genot van een muziekje met de hele club Beernink's was toen een plezierige aangelegenheid, heb nog gevraagd of hij ook "Tulpen uit Amsterdam" kon spelen. Dat kon wel, mits hij de muziek had, wanneer ik deze bij me  zou hebben gehad, zou hij wel een poging gewaagd hebben. 

 

Als toetje, lekker ijs eten met de Brill Family uit Oostburg Wi.

 

 

Op deze foto staan:

 

Roy - Ivan-Edith - Don-June - Ben-Anneke  zittend Mary-Mark Brill

 

Tot slot nog een foto waar we samen met Julie Brill op staan, zij is in 1994 in De Heurne geweest.

 

 

Zijn woont met haar echtgenoot in Mequon, onderdeel van Milwaukee. We hebben nog altijd kontakt met haar.

 

Zondag 17 september

 

Op deze dag zijn we 's middags met Walter naar Mequon gereden en hebben daar Koert en Deanne Spanjar bezocht, er scheen wel een zonnetje, maar er was nogal behoorlijk wind en dat voel niet aangenaam aan.

op weg naar Mequon

 

 

Greenfield en Mequon war4en ooit eens zelfstandige plaatsen, maar zijn net als meer omliggende plaatsjes, door de jaren heen  opgeslokt door Milwaukee.

 

 

Bij Koert en Deanne aan de thee.

 

Deanne heeft ooit nederlands geleerd, maar het was inmiddels wel weer wat minder omdat je het weinig doet.

We nemen weer afscheid

 

Weer op de terug weg naar Greenfield

 

 

's avonds met ons allen aan het Diner, verzorgd door Kay, Roys special friend.

 

Na het Diner hebben we nog gezellig zitten te kletsen over van alles en nog wat, over de mooie dagen die we weer hebben gehad met onze vrienden in de U.S.A.

 

 

Bij de foto hoort nog een mooie opmerking van Roy Beernink.

 

Ik voel me net een zeventiger, ad rem antwoordde Kay, dan ben je te jong voor mij, zij was toen 76 jaar

 

 

Maandag 18 september

  

 

Voor het ontbijt hebben we voor de laatste keer gezwommen in Milwaukee, dat is en blijft een onvergetelijke ervaring, nu we er weer enkele dagen geweest zijn, er in totaal 2 keer gebruik van gemaakt. Het was niet groot was ideaal met een volautomatische lift, hebt geen hulp nodig.

Dan komt er weer tijd van afscheid nemen en je weet dan niet wanneer je Roy Beer nink nog zult gaan zien. Hier onder de afscheidsfoto's.

Roy - Ben - Anneke - Walter

Ben - Nancy - Roy - Anneke

 

We gaan weer op weg richting Chicago en daarna de autoweg naar Urbana, een rit van ongeveer 3 1/2 uur zonder pauze.

In die tijd mocht je in de U S A niet harder rijden dan 65 Mhp ofwel 105 km per uur en daar werd dan ook niet harder gereden, probeerden wel wat te smokkelen, doch niet meer dan 5Mhp ca. 8km harder.

 

Deze borden zie vaak staan wanneer je weer in een andere staat komt.

 

We zijn 's morgens om 10 uur vertrokken uit Milwaukee en waren om 14.30 uur weer thuis in Campaign-Urbana, met onderweg een pauze in een goed chauffeurs restaurant, dan weet je zeker dat het eten er goed is.

 

 

 

 

Weer bij komen van mooie, maar vermoeiende periode, waarin we veel gedaan hebben.

 

Dinsdag 19 september

 

 Op deze dag hebben we niet veel gedaan, een beetje uitrusten van de vermoeiende dagen die we net achter de rug hadden en al foto's opgehaald, die we hadden laten ontwikkelen, zodat we in Amsterdam al foto's konden laten zien.

Ze hadden een klein Hollands molentje in de tuin staan

 

 

Hier staan we met beiden bij hun voordeur, waar je echt met de deur in het huis valt. Was heel  mooi huis en onder kelderd.

 

's Middags hebben samen met hun geluncht in de tuin.

 

 

Onze vrienden Walter en Nancy.

 

De lunch wordt klaar gemaakt.

 

20 september 1995

 

Op deze zijn hebben we samen met hun een bezoek gebracht aan het 500miles circuit in Indianapolis, waar in het museum veel te zien was.

 

 

Toen we 's morgen vertrokken was het nog maar 17°,  maar ja we zaten in de auto, maar het was de hele dag aan de koude kant.

 

Hier staan we bij een info center, waar men kan zien wat er allemaal in deze staat mogelijk is om te gaan bekijken.

 

Tijdens deze picknick hebben we voor het eerst onze jacks aangehad en dat was wel nodig want de temperatuur was nog niet veel gestegen.

Deze picknick plaatsen zag je daar veel langs de Highway.

 

In Indianapolis hebben de "Motor Speedway bezocht, was de jaarlijkse 400 en 500 mhp races worden gehouden.

 

 

 

Hier sta ik voor het museum

 

 

 x

Maar weer even Nederland en De Heurne op de kaart gezet. Een gastenboek tekenen is voor hun heel belangrijk.

 

 



 

 De eerste 500 mijl race werd in 1911gehouden, hier zie je de eerste racewagen die gewonnen heeft. Hij kon toen al 74 mph ofwel ca. 114 km per uur.

 

 

Deze race auto die in 1912 gewonnen heeft.

 

Hier onder zie een deel van het circuit, als bezoeker mag je met eigen auto over het circuit rijden, wij hadden pech dat ze bezig waren om een deel te asfalteren.

 

 

Hier onder een aantal motoren die toen al gebruikt werden.

 

In het museum was van alles te zien en te koop als souvenier

 

 

Arie Luyendijk is de enige Nederlander die ook een 500 mijl race heeft gewonnen.

 

 

De winnaar krijgt deze beker.

 

 

Een heel bijzonder exemplaar

 

 

Hier sluiten we ons bezoek aan Indianapolis af en gaan nog even naar Frankfort waar een dochter van Nancy woont.

 

Staand: Anneke - Nancy - Walter

                                                    Zittend: Kelly - Karen - Ben

 

                                                           21 september 1995 

 

Dit was onze laatste dag in Campaign-Urbana bij Nancy en Walter Scott-Beernink.  deze dag hebben we het maar kalm aan gedaan, mede omdat vrijdag-zaterdag een vermoeiende dag zou worden.

 

Onze koffers maar weer ingepakt en weer een aantal foto's opgehaald, zodat deze meeste foto's die we gemaakt hebben al waren ontwikkeld. Het was daar: op maandag brengen - woensdag klaar 

 De

 Hebben maar een beetje aan reklame gedaan, in dit geval Onnink in Aalten en de Motor Speedway in Indianapolis.

 

 

 

Voor de laatste keer gezellig koffie drinken met Walter & Nancy op hun terras

 

 

's Avonds hebben we met Nancy & Walter onze trouwdag  en afscheid van hun gevierd met een heerlijk diner. 

 

 

Na afloop bij hun thuis onder het genot van een kop koffie nog een aan  denken voor ons bezoek aan Illnois.

 

23 september

 

De dag van onze terugreis naar Chicago en vandaar met een rechtstreekse vlucht naar Amsterdam

 

 

De rolstoel en de koffers worden ingeladen en we kunnen vertrekken naar Chicago

 

Om 12 uur zijn vertrokken vanuit Urbana voor een rit van ruim 2 uur naar Chicago O'Hare. Hier de aankomst op het vliegveld.

 

Zoals je ziet de KLM was goed vertegenwoordigd.

 

 

Het was erg druk aan de KLM balie, echter voor de gehandicapten is daar alles uitstekend geregeld.

 

We vertrokken precies op tijd, om 15.30 uur U.S.A. tijd, doordat we de wind mee hadden tijdens de hele vlucht, was nu de vliegtijd nu veel korter ruim 6 1/2 uur, wanneer alles meezat konden we zaterdagmorgen om 6.15 in Amsterdam zijn. 

 

Inderdaad we waren exact op[deze tijd op Schiphol en verlieten als laatste het vliegtuig, en om 7.15 waren we bij de taxistandplaats, waar we met de taxi naar mijn nicht Diny Radstaak- Veldhorst gingen.

 

 Zij bekijkt de foto's die we al hadden laten ontwikkelen.

 

De rolstoel en de ko0ffers worden in de auto geladen en zijn om 12 uur uit Amsterdam vertrokken naar De Heurne, zoon Johan heeft ons weer netjes en veilig thuis gebracht

 

 

 

 

Om 5 uur hebben we Walter & Nancy gebeld dat we weer veilig thuis waren gekomen. 

 

Het was net weer als de 1ste keer, je maakt probleemloos een dag van 24 uur.

 

 

Dankzij Walter en Nancy Scott - Beernink hebben we een geweldige 2e U.S.A. reis kunnen maken en onze vriend die we in 1992 ontmoet weer kunnen spreken.

 

 

 

Heurnerbosch1832-1913

 

25 mei 2016