De 2e reis was voor ons weer een heerlijke en is een fantastische reis geworden, waar we ook met vel plezier aan terug denken. Hier onder volgt een reis verslag.
Op de 8e vertrokken we om 7 uur uit De Heurne naar Schiphol, collega Ben Lichtenberg was weer zo vriendelijk om ons weer daar heen te brengen, net als in 1992.
We zijn op schiphol om ca 8.45 uur, hebben onderweg weinig op onthoud gehad, was nog de tijd dat ruim een uur voor de vertrektijd aanwezig moesten zijn, waren ruimschoot bij de douane. Hadden nog tijd om koffie te drinken en tijdschriften te kopen.
Alles was weer perfect geregeld op de luchthaven en waren overal op[ tijd.
Om 11.45 waren we in de lucht met de Boeing 747-300 combi, d.w.z. 297 passagiers en ook nog vracht aan boord. Deze keer waren we ondanks tegenwind exact de geplande tijd op O'Hare in Chicago.
Hier is Anneke met de bagage op weg naar de uitgang waar Nancy en Walter ons al stonden op te wachten.
We hadden er nu weer 8 u vliegen op zitten.
O'Hare is een groot International vliegveld de 2e grootste van de U.S.A.
De Sky Line van Chicago
We zijn aangekomen in Urbana
Zulke borden zie je meestal wanneer je in een andere staat komt. Doch hier is het een plaatsaanduiding.
Het is eigenlijk een dubbelstad: CHAMPAIGN-URBANA
Zaterdag 9 september
Deze gietmachines waren door hemzelf ontworpen, in een trechter gingen allemaal plastickorrels, die verwarmd werden zodat het vloeibaar werd. Dat liep dan naar de 2 mallen, Er kwamen elke 48 sec 2 flossiez uit de machine rollen, volgens onderstaand model, deze hebben we gekregen in 1992 met een handleiding in NL.
Bovenstaand model kun je nog kopen
10 september
Hier hebben we voor de 2e keer Bill & Cindy Ruesink ontmoet, hij moest wel weer denken, wie we waren en de relatie tot de Ruesinks via mijn Grootmoeder B.W. Beernink - Westendorp
In de namiddag hebben we gezellig een heerlijk diner gehad met Walter - Nancy - Bill - Cindy en buren Don en Donna Mason.
We hadden fotoboeken meegenomen en moesten natuurlijk uitleggen wat onze relatie was tot Walter en Nancy Scott - Beernink.
Het was een gezellig samen zijn voor iedereen, zelfs op onze laatste zijn Don en Donna Mason nog even langs geweest om afscheid te nemen.
11 september
Vandaag hebben Nancy en Walter ons mee genomen naar lunchroom, waar een jarige wordt verrast met een attentie, wanner ze weten dat er jarige in hun ,midden is.
In namiddag gingen we naar Mahomet, waar de familie Ruesink woonde, we werden met plezier ontvangen.
Het woonhuis van de fam. Ruesink
voor het huis met o.a.
Nancy en Walter Scott-Beernink - zoon en dochter Cindy en Bill
Hier nog even een gezellige babbel met Bill & Walter voordat de dames het diner gereed hadden.
Na afloop had \Cindy nog een onverwachte verrassing voor mij, mocht een verjaardag taart aansnijden omdat ik jarig was.
Het was een overheerlijke appeltaart, dit zijn echt leuke herinneringen.
Na afloop hebben we de verzameling kalebassen van Bill gezien die hij elk jaar kweekt.
Walter heeft een echte knoepert in handen.
Kalebassen in alle soorten en maten
Hier onder zie je de hobby van Cindy, handweven op de ouderwetse manier, waar ze inmiddels op veel plaatsen cursussen geeft, is nog altijd actief bezig. Hier onder krijgt Anneke tekst en uitleg.
Cindy - Nancy en Anneke
Op deze universiteit gaf toen Bill Ruesink, biologielessen, hier kunnen alle studies gevolgd worden het is ontzettend groot en zelf voorzienend. Ook zijn er grote proefvelden met mais en sojabonen.
hier zijn visitekaart van 1992
12 september 1995
In Illnois heb je "Corn canyon", dit betekent aan beide zijden van de weg en dat kilometers lang alleen maar mais- of sojavelden
Op de terug weg zijn we weer lang het universiteitsterrein gereden, wat een onzettend complex is, en diverse foto's gemaakt zoals van de mais en sojavelden.
13 september 1995
Na een heerlijk ontbijt zijn we de koffer gaan pakken voor de reis naar en het verblijf in Greenfield ( Milwaukee)
We vertrokken omstreeks 11.30 u richting Chicago via Highway 55, en na de lunch ging het via gewone wegen naar Milwaukee waar we om ca. half 5 aankwamen bij het appartementencomplex "Clement Manor"
Clement Manor is een groot verzorgingstehuis, waar we nog veel nederlandse achternamen tegen kwamen en enkelen kunnen nog een beetje Nederlands praten.
's Avonds heb ik Arthur Spanjar gebeld, dat we weer in Milwaukee waren en gevraagd of het vrijdag uitkwam of we even zouden aankomen voor een praatje.
Vrijdag 15 september
Vrijdagmiddag de op weg naar Stouhton, waar ze wonen, in een fraaie bungalow met één ha. grond er om heen, in middels is dat al weer 3 ha. geworden.
We zijn bij hun voor de 2e keer op bezoek geweest.
Walter Scott bekijkt naar al zijn miniaturen, die hij toen al had, zullen er al wel weer veel meer zijn
Hier staan we met ons beiden bij een electrische auto van 1917. Merk Rauch en Lang, deze had geen stuurwiel, maar een handel om mee te sturen.
Hier staat Anneke bij een Bugatti van 1911
Deze trekker had hij laten opknappen en had deze aan de weg staan om te verkopen, dat deed hij wel vaker.
Op deze dag was er de "Big Party of Mr. Roy Beernink 90 ste verjaardag" met Familie en vrienden.
De 90 jarige Roy 's morgens aan het ontbijt.
Omstreeks 10 uur in de morgen belde De Heurne, ( Fam. Hans Beernink v.d. "Keizershörste" op om hem te feliciteren met zijn verjaardag en wenste hem veel gezondheid en al het goede toe.
Toen omstreeks die tijd de telefoon ging, wist ik eigenlijk vanzelf dat hij dit moest, omdat Roy nog met iets bezig was met iets, nam ik de telefoon op en zei Beernink speaking, hij wist meteen dat ik het was.
Onderstaande foto's zijn van de "Party" die 's middags in de recreatie ruimte van "Clemont Manor" werd gehouden.
Zo zagen toen de taarten er uit.
Don en June uit Omaha, die we ook in 1992 ontmoet hebben waren ook van de party, hun roots liggen in De Heurne
Anneke is hier in gesprek met de 85 jarige Esther, waar we in 1992 ook al even zijn geweest, zij is een zuster van Roy. Zij was er met haar dochter en schoonzoon.
Roy met een van zijn kleinkinderen
Nog een met meerdere kleinkinderen, in totaal had hij 24 kleinkinderen
Drie Beernink lijnen met allemaal roots in Varsseveld op de Rentinckskamp
De Heurne - Milwaukee - Omaha
Hier nog eren mooie foto van de dochters van Walter en Nancy Scott-Beernink
Zaterdagavond 16 september 1995
Na afloop van de Big Party hebben we met ons allen Pizza gegeten in "Organ Piper"restaurant. Dat was een erg gezellig samen zijn met onze vrienden, die we in 1992 ook al ontmoet hadden en nog steeds contacten hebben.
Pizza eten onder het genot van een muziekje met de hele club Beernink's was toen een plezierige aangelegenheid, heb nog gevraagd of hij ook "Tulpen uit Amsterdam" kon spelen. Dat kon wel, mits hij de muziek had, wanneer ik deze bij me zou hebben gehad, zou hij wel een poging gewaagd hebben.
Als toetje, lekker ijs eten met de Brill Family uit Oostburg Wi.
Op deze foto staan:
Roy - Ivan-Edith - Don-June - Ben-Anneke zittend Mary-Mark Brill
Tot slot nog een foto waar we samen met Julie Brill op staan, zij is in 1994 in De Heurne geweest.
Zijn woont met haar echtgenoot in Mequon, onderdeel van Milwaukee. We hebben nog altijd kontakt met haar.
Zondag 17 september
Op deze dag zijn we 's middags met Walter naar Mequon gereden en hebben daar Koert en Deanne Spanjar bezocht, er scheen wel een zonnetje, maar er was nogal behoorlijk wind en dat voel niet aangenaam aan.
op weg naar Mequon
Greenfield en Mequon war4en ooit eens zelfstandige plaatsen, maar zijn net als meer omliggende plaatsjes, door de jaren heen opgeslokt door Milwaukee.
Bij Koert en Deanne aan de thee.
Deanne heeft ooit nederlands geleerd, maar het was inmiddels wel weer wat minder omdat je het weinig doet.
We nemen weer afscheid
Weer op de terug weg naar Greenfield
's avonds met ons allen aan het Diner, verzorgd door Kay, Roys special friend.
Na het Diner hebben we nog gezellig zitten te kletsen over van alles en nog wat, over de mooie dagen die we weer hebben gehad met onze vrienden in de U.S.A.
Bij de foto hoort nog een mooie opmerking van Roy Beernink.
Ik voel me net een zeventiger, ad rem antwoordde Kay, dan ben je te jong voor mij, zij was toen 76 jaar
Maandag 18 september
Voor het ontbijt hebben we voor de laatste keer gezwommen in Milwaukee, dat is en blijft een onvergetelijke ervaring, nu we er weer enkele dagen geweest zijn, er in totaal 2 keer gebruik van gemaakt. Het was niet groot was ideaal met een volautomatische lift, hebt geen hulp nodig.
Dan komt er weer tijd van afscheid nemen en je weet dan niet wanneer je Roy Beer nink nog zult gaan zien. Hier onder de afscheidsfoto's.
Roy - Ben - Anneke - Walter
Ben - Nancy - Roy - Anneke
We gaan weer op weg richting Chicago en daarna de autoweg naar Urbana, een rit van ongeveer 3 1/2 uur zonder pauze.
In die tijd mocht je in de U S A niet harder rijden dan 65 Mhp ofwel 105 km per uur en daar werd dan ook niet harder gereden, probeerden wel wat te smokkelen, doch niet meer dan 5Mhp ca. 8km harder.
Deze borden zie vaak staan wanneer je weer in een andere staat komt.
We zijn 's morgens om 10 uur vertrokken uit Milwaukee en waren om 14.30 uur weer thuis in Campaign-Urbana, met onderweg een pauze in een goed chauffeurs restaurant, dan weet je zeker dat het eten er goed is.
Weer bij komen van mooie, maar vermoeiende periode, waarin we veel gedaan hebben.
Dinsdag 19 september
Op deze dag hebben we niet veel gedaan, een beetje uitrusten van de vermoeiende dagen die we net achter de rug hadden en al foto's opgehaald, die we hadden laten ontwikkelen, zodat we in Amsterdam al foto's konden laten zien.
Ze hadden een klein Hollands molentje in de tuin staan
Hier staan we met beiden bij hun voordeur, waar je echt met de deur in het huis valt. Was heel mooi huis en onder kelderd.
's Middags hebben samen met hun geluncht in de tuin.
Onze vrienden Walter en Nancy.
De lunch wordt klaar gemaakt.
20 september 1995
Op deze zijn hebben we samen met hun een bezoek gebracht aan het 500miles circuit in Indianapolis, waar in het museum veel te zien was.
Toen we 's morgen vertrokken was het nog maar 17°, maar ja we zaten in de auto, maar het was de hele dag aan de koude kant.
Hier staan we bij een info center, waar men kan zien wat er allemaal in deze staat mogelijk is om te gaan bekijken.
Tijdens deze picknick hebben we voor het eerst onze jacks aangehad en dat was wel nodig want de temperatuur was nog niet veel gestegen.
Deze picknick plaatsen zag je daar veel langs de Highway.
In Indianapolis hebben de "Motor Speedway bezocht, was de jaarlijkse 400 en 500 mhp races worden gehouden.
Hier sta ik voor het museum
Maar weer even Nederland en De Heurne op de kaart gezet. Een gastenboek tekenen is voor hun heel belangrijk.
De eerste 500 mijl race werd in 1911gehouden, hier zie je de eerste racewagen die gewonnen heeft. Hij kon toen al 74 mph ofwel ca. 114 km per uur.
Deze race auto die in 1912 gewonnen heeft.
Hier onder zie een deel van het circuit, als bezoeker mag je met eigen auto over het circuit rijden, wij hadden pech dat ze bezig waren om een deel te asfalteren.
Hier onder een aantal motoren die toen al gebruikt werden.
In het museum was van alles te zien en te koop als souvenier
Arie Luyendijk is de enige Nederlander die ook een 500 mijl race heeft gewonnen.
De winnaar krijgt deze beker.
Een heel bijzonder exemplaar
Hier sluiten we ons bezoek aan Indianapolis af en gaan nog even naar Frankfort waar een dochter van Nancy woont.
Staand: Anneke - Nancy - Walter
Zittend: Kelly - Karen - Ben
21 september 1995
Dit was onze laatste dag in Campaign-Urbana bij Nancy en Walter Scott-Beernink. deze dag hebben we het maar kalm aan gedaan, mede omdat vrijdag-zaterdag een vermoeiende dag zou worden.
Onze koffers maar weer ingepakt en weer een aantal foto's opgehaald, zodat deze meeste foto's die we gemaakt hebben al waren ontwikkeld. Het was daar: op maandag brengen - woensdag klaar
De
Hebben maar een beetje aan reklame gedaan, in dit geval Onnink in Aalten en de Motor Speedway in Indianapolis.
Voor de laatste keer gezellig koffie drinken met Walter & Nancy op hun terras
's Avonds hebben we met Nancy & Walter onze trouwdag en afscheid van hun gevierd met een heerlijk diner.
Na afloop bij hun thuis onder het genot van een kop koffie nog een aan denken voor ons bezoek aan Illnois.
23 september
De dag van onze terugreis naar Chicago en vandaar met een rechtstreekse vlucht naar Amsterdam
De rolstoel en de koffers worden ingeladen en we kunnen vertrekken naar Chicago
Om 12 uur zijn vertrokken vanuit Urbana voor een rit van ruim 2 uur naar Chicago O'Hare. Hier de aankomst op het vliegveld.
Zoals je ziet de KLM was goed vertegenwoordigd.
Het was erg druk aan de KLM balie, echter voor de gehandicapten is daar alles uitstekend geregeld.
We vertrokken precies op tijd, om 15.30 uur U.S.A. tijd, doordat we de wind mee hadden tijdens de hele vlucht, was nu de vliegtijd nu veel korter ruim 6 1/2 uur, wanneer alles meezat konden we zaterdagmorgen om 6.15 in Amsterdam zijn.
Inderdaad we waren exact op[deze tijd op Schiphol en verlieten als laatste het vliegtuig, en om 7.15 waren we bij de taxistandplaats, waar we met de taxi naar mijn nicht Diny Radstaak- Veldhorst gingen.
Zij bekijkt de foto's die we al hadden laten ontwikkelen.
De rolstoel en de ko0ffers worden in de auto geladen en zijn om 12 uur uit Amsterdam vertrokken naar De Heurne, zoon Johan heeft ons weer netjes en veilig thuis gebracht
Om 5 uur hebben we Walter & Nancy gebeld dat we weer veilig thuis waren gekomen.
Het was net weer als de 1ste keer, je maakt probleemloos een dag van 24 uur.
Dankzij Walter en Nancy Scott - Beernink hebben we een geweldige 2e U.S.A. reis kunnen maken en onze vriend die we in 1992 ontmoet weer kunnen spreken.
Heurnerbosch1832-1913
25 mei 2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten