B.W. Beernink
I. de Keijzerstraat 20
7091
GX Dinxperlo Dinxperlo 1 mei 2024 B.D.
Open brief aan Gerrit en Gerda van
‘t Vorster
Het is me wel
opgevallen dat jullie naar mij toe, nooit gehoord hebben van:
1 Algemeen geldende Normen en Waarden
als je zelf behandelt
wilt worden
Al
het genoemde geldt voor iedereen, zijn een vorm van gedragscodes
Helaas hebben jullie door grootheidswaan en gebrek aan zelfkritiek verschrikkelijk veel boter op je hoofd geladen en jezelf verlaagd tot de grootste in levende zijnde lafaards van De Heurne. Wanneer jullie het hiermee niet eens zijn, heb dan ook eens het fatsoen, lef en moed om me dit persoonlijk te vertellen, zelfs dat vinden jullie niet nodig. Blijkbaar komt het niet ook bij jullie op om eens in je eigen spiegel te kijkenen aan zelf kritiek doen.
Jullie weten drommels/. . . . . . . goed,
wanneer jullie het genoemde, van wat jullie mij geflikt hebben, bij ieder ander
persoon zou hebben gedaan, dan hadden ze jullie meteen figuurlijk fysiek,
misschien wel letterlijk enkele fikse dreunen verkocht.
Zelf gebruik ik liever het woord de falderappes(en) 1)
van De Heurne, omdat jullie niet het
fatsoen, lef en moed hebben om mij persoonlijk te vertellen, dat ik jullie
beledigd zou hebben, zie 4e gezegde
Dit woord was 3 eeuwen geleden, ofwel
begin 1701 al bekend bij bepaalde bevolkingsroepen.
Dankzij jullie houding heb ik veel
trammelant gehad met mijn eigen broers en dat was totaal onnodig geweest,
wanneer jullie de gedragscodes hadden gevolgd.
Dinxperlo 3 juni 2024 E.D.
Zij moeten eens goed beseffen dat ik met
99.99% zeker weet, wanneer ik geen handicap zo hebben gehad al 80 jaar lang in
het grote familie graf van H.J.Beernink en B.W. Westendorp had gelegen, daar
liggen nu 3 zusjes en een broertje te rusten.
op de linker plaat zie je nog de naam van mijn zusje DINI 4 april - 12 aug. 1948, ik heb haar nog in herinnering.
Dankzij mijn Tante Mina, een zuster van mijn moeder, weet ik sinds 1961 waarom ik deze handicap heb en dat is in 2011 nog bevestigd door nicht D. Boland-Westendorp en in 2013 nog eens door nicht R. Smalen-Veldhorst, zij wisten het ook.
Daarom weet ik ook voor 99.99% zeker dat
ik ben blijven leven na de mijn geboorte, dankzij een injectie, die mijn moeder
kreeg tijdens de zwangerschap, van onze huisarts. Helaas zat daar een
nevenwerking aan, verkrampte spieren en dat is het nu nog altijd zo. Maar heb
nu wel 80 jarig leven achter de rug, dat allemaal dankzij wilskracht en hulp
van veel leeftijd- genoten.
Maar wat 6 personen, na het overlijden van
mijn ouders, mij hebben geflikt, zo noem ik het maar,, totaal
onnodig, gaat nooit meer weg.
Kan zeggen dat je met onderstaande tekst
wel aan het denken wordt gezet en zo voel ik het ook.
Wat je diep treft, doet eeuwig pijn. Het mag
nog zo lang geleden zijn. Een kwetsend woord, een stil verdriet. Wat je diep
kwetst, vergeet je niet.
B.W. Beernink 3 juni 2024 13.15 u
Was dit te voorkomen geweest!! Ja.
Voor mij alleen maar, wanneer ik geen verminderde validiteit zou hebben gehad, dat weten zij donders/...... goed, dan had ik mijn fysiek en kracht laten zien.
Een houding aannemen van:
Wat wil je eigenlijk, en in welke hoek van "De Bos" wil je liggen, zeg het maar, kan ook alle 4.
Als extra kun je nog enkele dreunen krijgen, bv 6 weken met een blauw oog lopen.
Had alle trammelant in de kiem kunnen smoren.
Onderstaande beschrijving moet zij ook maar eens lezen en er over nadenken.
B.W. Beernink,
I.
de Keijzerstraat 20,
7091GX
Dinxperlo
3 juni 2024
Zij, moeten eens goed beseffen dat ik met
99.99% zekerheid weet, wanneer ik geen handicap zo hebben gehad al 80 jaar lang
in het grote familie graf van H.J.Beernink en B.W. Westendorp had gelegen, daar
liggen nu 3 zusjes en een broertje te rusten.
Zo is er ook nog een foto van het zusje
geboren in 1938 of 1941.
Dankzij mijn Tante Mina, een zuster van
mijn moeder, weet ik sinds 1961 waarom ik deze handicap heb en dat is in 2011
nog bevestigd door nicht D. Boland-Westendorp en in 2013 nog eens door nicht R.
Smalen-Veldhorst, zij wisten het ook.
Daarom weet ik ook voor 99.99% zeker dat
ik ben blijven leven na de mijn geboorte, dankzij een injectie, die mijn moeder
kreeg tijdens de zwangerschap, van onze huisarts. Helaas zat daar een
nevenwerking aan, verkrampte spieren en dat is het nu nog altijd zo. Maar heb
nu wel 80 jarig leven achter de rug, dat allemaal dankzij wilskracht en hulp
van veel leeftijd genoten.
Denk dat zij niet begrijpen, wanneer van
de 4 kinderen, 3 zusjes en een broertje, één zusje was blijven leven, mijn
moeder wou graag een dochter, gezegd zouden hebben, nou is ons gezin compleet,
ik er helemaal niet zou zijn geweest.
Ben er nu van overtuigd, dat zusje DINI
geboren 4 april – 12 aug 1948 ook nog in leven had kunnen zijn. Maar de
huisarts durfde toen niet aan om moeder weer een injectie te geven, welke nevenwerking
had dan aan deze gezeten.
Maar wat 6 personen, na het overlijden van
mijn ouders, mij hebben geflikt, zo noem ik het maar, volkomen onnodig, gaat
nooit meer weg.
Kan zeggen dat je met onderstaande tekst
wel aan het denken wordt gezet en zo voel ik het ook.
Wat je diep treft, doet eeuwig pijn. Het mag
nog zo lang geleden zijn. Een kwetsend woord, een stil verdriet. Wat je diep
kwetst, vergeet je niet.
B.W.
Beernink 3 juni 2024 13.15 u
Geen opmerkingen:
Een reactie posten