Wat kan een
mens mentaal verwerken zonder dat er kortsluiting gaat ontstaan in je hersenen
Alles wat
hieronder beschreven staat is maar een voorbeeld, de aanleidingen kunnen voor
iedereen weer anders zijn, vaak een opstapelingen van trieste gebeurtenissen in
een mensenleven.
Waarom ga
ik dit blog schrijven? In 1989 heeft een vriend van mij het ook zich zelf aangedaan, dat ik toen niet kon of wou begrijpen dat zo iets mogelijk was en wil het nu eigenlijk nog niet begrijpen. Maar ik ga nu wel enigszins snappen, dat hij zo ver kon komen, maar dan nog blijft het in en in triest.
Er zullen altijd personen zijn die het onderstaande, het geen mij is overkomen vanaf 1986 tot 1999, heel moeilijk zouden kunnen verwerken of misschien wel helemaal niet en er mentaal verschrikkelijk moe van worden en hoe ga je daar mee om? Men zou er zomaar een ernstige stoornis of trauma aan kunnen overhouden.
Er zullen altijd personen zijn die het onderstaande, het geen mij is overkomen vanaf 1986 tot 1999, heel moeilijk zouden kunnen verwerken of misschien wel helemaal niet en er mentaal verschrikkelijk moe van worden en hoe ga je daar mee om? Men zou er zomaar een ernstige stoornis of trauma aan kunnen overhouden.
Wanneer je
te maken hebt gehad met de mentaliteit van een aantal personen voor wie het
blijkbaar acceptabel – christelijk en normaal was om bewust en moedwillig
misbruik te maken van iemands handicap of bijzondere omstandigheden.
Men kan zo maar te maken krijgen met leugens en valse beschuldigingen
met pure vernederingenmet zwartmakerij
met ordinaire scheldpartijen
Wat hieronder beschreven staat kan ook meespelen
Dat allen donders goed weten wat ze gedaan hebben, maar willen het niet meer weten, ze gaan hebben en gaan het externaliseren ( ze leggen a.h.w. het buiten zich ) Ze zouden het ook bij niemand
anders hebben gedaan.
Dan wil ik het nog niet hebben wat mij/ons allemaal vanaf 2000 – 2012 is overkomen. Dat valt dan eigenlijk nog in het niet, zoiets wens je ook niemand toe.
Het overkomt je zo maar, echter dat kan ook negatief op je mentale gesteldheid werken,
na alles wat je eerder al hebt meegemaakt.
Elke dag een onaangenaam/onbestendig of onbegrepen gevoel hebben in de benen, dat niet te omschrijven is en daarbij ook nog een vorm van lage rugpijn.
Of nachtmerries, kan ook zo maar gebeuren, hoe kun je deze verwerken? Ze kunnen zeer angstaanjagend en griezelig zijn.
Of nachtmerries, kan ook zo maar gebeuren, hoe kun je deze verwerken? Ze kunnen zeer angstaanjagend en griezelig zijn.
Aan bepaalde gebeurtenissen kan men altijd op een of andere manier dagelijks aan herinnerd worden, het gaat dan als een rode draad meelopen in verdere leven. Al zou je het willen tegenhouden dan lukt dat meestal toch niet.
Dit zal niet makkelijk gebeuren bij een éénmalige ernstige of trieste gebeurtenis, misschien blijft het wel een beetje in je achterhoofd hangen.
Dit blog
heb ik ook geschreven omdat je nooit moet oordelen over iemand, die zichzelf iets
heeft aangedaan, dat zal mij niet overkomen. Je kunt alleen je zelf afvragen hoe is het mogelijk dat hij tot die daad is gekomen. Hoe dat onstaat weet je niet, er kan opeens
in zijn hersenen iets op een verschrikkelijke manier mis zijn gaan. Waarschijnlijk raak je dan in een vlaag van totale onbegrijpelijke verstandsverbijstering, alleen maar
hopen dat het je zelf nooit zal overkomen.
Ooit eens
onderstaande uitspraak gehoord van behandelend arts ( hersenspecialist) in
Zeist in de 60 er jaren van de vorige eeuw.
Een
persoon kan iets ernstig meemaken dan gebeurt er niets in de hersenen. Maar
iets wat voor ons eigenlijk heel normaal is, kan een aanleiding zijn dat het dan wel
totaal misgaat en zoiets is niet te begrijpen en ook niet te verklaren.
Heurnerbosch1832-1913
Geen opmerkingen:
Een reactie posten