Dit jaar begin ik met een herinneringsfoto aan mijn zwager A.H. Themmen, die vele jaren een Architectenburo in Terborg heeft gehad. Anko was was een broer van mijn lieve Anneke en zij, Anko en Els, woonden dichtbij.
Een bijzonderheid van hem was, dat hij vaak bij kwam aanwippen om weer eens te relaxen en dan kon hij ongestoord al zijn ideeën uitwerken en zijn hoofd weer leeg maken.
Helaas is hij veel te vroeg overleden ( juni 2010 ) en we missen hem nog altijd, mede door de goede band die we samen hadden, net zoals met Henk en Henny Themmen- van Rosmalen, inmiddels zijn beide overleden.
Ons Tuinhuisje midden 90 er jaren
In dit tuinhuisje, ofwel "In 't Kleine Goor"hebben we samen met Anko en Els veel gezellige uren doorgebracht en op warme zomer avonden onder het genot van een Warsteiner.
Eèn van zijn hobby's was ook in zijn vrije motor rijden op een ontspannende manier voor hem.
Anko met Moto Guzzi in 1992
Dat ik lang wat gedaan met mijn weblog van dit jaar komt omdat ik een serie gemaakt heb over de geschiedenis van de Welskerbos, waar bijna 100 jaar de Beerninks ongeveer 1 1/2 ha in bezit hebben gehad, van begin 1913 tot begin 2013.
Zal deze hier nog eens in mijn blogs van 2018 zetten.
Omdat ik in 1943 geboren ben in de huidige Welskerbos, in die tijd werd het = In de Bos = genoemd heb ik getracht de geschiedenis in kaart te brengen.
De kadastrale Atlas van Dinxperlo is van 1832, echter de geschiedenis is veel ouder, gelet op de geschiedenis van "De Welsker" zoals te zien op onderstaande foto.
De Hof te Welschelo, wordt al in 1370 genoemd en is dan eigendom van de Heer van Anholt.
Bron ADW 1979 R. Wartena
Zoals uit het bovenstaande blijkt dat een 3 tal branden, waaronder die ( afbranden) van de Welskerbos, in 1911 de aanleiding om een Brandweer in Suderwick op te richten.
Inderdaad was wereldwijd het een heel droog jaar, ook in Amerika/Canada. Dit laatste heb gelezen in boek "Naar Amerika" door E.J.G. Bloemendaal. Uitgegeven in 1911.
Hij beschrijft in zijn boek een periode van ca. 40 jaar, dat hele boek heb ik gekopieerd, en zal nu het laatste hoofdstuk hier opnemen.
Een aardig verhaal is ook nog, dat J.D. Beernink (Oom Bruur), Dr. I. de Keijzer en J Keuper in 1911 geboren zijn, wanneer ze weer eens bij elkaar dan zeiden altijd:
"Wi 'j bunt van dat dreuge Jaor 1911"
Nu gaan we verder met de verkoopadvertenties van het "Heurnerbosch-Welscherbosch" zoals het omschreven wordt in de eerste verkoopadvertentie.
In deze verkoopadvertentie van 28 maart 1913, wordt vermeld:
Heurnerbosch groot 36,2 ha - Welscherbos groot 17,37 ha en 3 hofsteden, een prijs opgaaf moest voor 8 april binnen zijn.
Waarschijnlijk was op 8 april 1913 het "Welscherbosch" groot 17.37 ha, al in zijn geheel verkocht.
Onderstaande advertentie stond in de Dinxperlosche Courant op woensdag 16 april 1913
Blijkbaar waren de hofsteden moeilijk te verkopen, mede omdat ze al verpacht waren?
Bij de 1ste verkoopadvertentie hebben diverse personen, o.a. Herman Rensink - Hendrik Jan Beernink - zijn broer Derk Beernink - Meester Koerselman - A.J. Krajenbrink ( ofwel Aornt Jan ) Fam. Veerbeek-Lammers diverse percelen gekocht en misschien nog wel meerdere personen uit De De Heurne.
Uit mijn jeugdtijd kan ik me herinneren dat D. Nijeber - G Kolenbrander (Tibbe) - R D H Ruesink ( Bakhuus) - A.J.D. Beijer er ook ook gronden hadden.
Waarschijnlijk is dit gebeurd in één koop, een koopakte is mij niet bekend. Na het overlijden van mijn Grootvader H.J. Beernink op 15 december 1916, heeft i.v.m. boedelscheiding notaris Gordon een afschrift van de koopakte opgevraagd bij het kadaster in Zutphen, gedateerd 27 januari 1917.
Nadat in 't voorjaar van 1913 het "Heurnerbosch en Welscherbosch" door de Fürst von Salm - Salm is verkocht, is het door de Heidemaatschappij 't bos gerooid en omgeploegd/omgezet t.b.v. Landbouw en veeteelt.
Alleen 't perceel, gekocht door mijn grootvader H.J. Beernink - directeur v.d. Zuivelfabriek - is in zijn opdracht ontgonnen door Willem Bussink, hij was de grootvader van Bertie Bussink, Bertie's vader was Johan Bussink, dus broers, woonachtig aan de Marmelhorstweg in Breedenbroek.
Deze Willem Bussink deed met meerdere personen wel vaker grondstukken ontginnen i.o.v.
nu H.J. Beernink, grond ontginnen of omzetten, bomen kappen, de stronken er uit halen, zijn zoon Willem, was toen 22 jaar en heeft hem daarbij wel eens geholpen. Hij vertelde aan mijn Oom Johan (Bruur) Beernink
Hij heeft de betrokkenen opgedragen om het perceel 2 spit diep om te zetten, dat betekent eigenlijk ongeveer 50/60 cm diep omzetten ofwel naar boven halen, zodat de slechte bovenlaag er diep onderin komt.
Een bijzondere wetenswaardig is het volgende:
Mijn grootvader heeft nadat het ontgonnen was in de herfst van 1913 het perceel ingezaaid met roggezaad, in het jaar daarop was bij het oogsten de kwaliteit van graan van zeer goede kwaliteit dat het weer gebruikt is als zaai rogge voor het oogstjaar 1915.
bronnen: H. Westendorp, die dit verteld heeft aan J.D. Beernink ( Oom Bruur ),
opgeschreven door mij in plakboek van mijn ouders in januari 1991.
H.J. Beernink 2.11.1873 / 15.12.1916
Er ging ontroering door onze Gemeente, toen Vrijdagmorgen
de mare van zijn dood zich verspreidde. Zijn tallooze vrienden
hadden gehoopt en gevreesd, vele dagen lang. Totdat, onverwacht
nog’ de verbijsterende tijding kwam: Beernink is overleden.
Het was eerst, alsof we nauwelijks konden geloven: hem te moeten
missen, die ons onmisbaar scheen. Maar Gods gedachten zijn niet
onze gedachten. En nu is hij niet meer. Maar wat hij geweest is
voor onze gemeente, zal nimmer vergeten worden.
Beernink was een man met zeldzame gaven van hoofd en hart.
zonder zich ooit op de voorgrond te stellen, was hij steeds de ziel
van alles, waarvoor hij zich gaf. Zonder ooit zich zelf te zoeken,
stond hij gereed iedereen met raad en daad bij te staan, en
weinigen zullen er zijn in onze gemeente, die hiervan niet bij
ervaring kunnen getuigen.
Wat hij is geweest voor Boterfabriek, Handelsvereeniging en
Geldersch-Overijsselsche, is moeilijk te schatten. Als raadslid
Heeft hij steeds eerlijk en ernstig en met kennis van zaken,
als weinigen, de belangen der gemeente behartigd. En wat hij
geweest is in meer beperkten kring, op allerlei terrein van
van Christelijken arbeid, dat weten slechts zij, die het voorrecht
gehad hebben, meet intiem met hem te mogen omgaan. Dien
arbeid had de liefde van zijn hart. Want Beernink was voor alles
Christen, in woord en daad, eenvoudig en beslist, een man van
Beginsel, en daarvan getuigend, waar het noodig was. Onze
Zendingsfeesten waren zijn werk. Kiesvereeniging, Werklieden-
vereeniging, “Ons Huis” vonden in hem den hechtsten steun,
van velerlei andere werkzaamheden was hij steeds de stille kracht.
En nu is hij heengegaan. “Gods wil geschiede!” zoo sprak hij op
Zijn ziekbed. En zijn wil is geschied. En daarom zwijgen wij en
Aanbidden Gods weg. Maar met een traan in het oog en met
rouw in het hart. Want het gemis blijft, en zijn verlies is
onherstelbaar, Voor zijn gezin allereerst, maar ook voor zijn
vrienden, voor velerlei arbeid, voor de heele Gemeente.
Maar zijn taak was volbracht. En al is zijn dag kort geweest, hij
heeft gedaan het volle werk van een langen dag en meer dan dat.
Zijn plaats is ledig. Maar in de harten van allen, wien hij een
Trouwe, onvergetelijke vriend was, zal hij zijn plaats behouden,
en steeds zullen wij ons met groote dankbaarheid herinneren,
wat God ons in Beernink eenmaal gegeven heeft.
Bovenstaand memoriam heeft gestaan in een Regionaal dag-
blad, De Graafschapbode? na zijn overlijden op 15 december
1916, een kopie is in mijn bezit.
Mijn grootmoeder B.W. Beernink-Westendorp heeft het in gebruik gehad tot begin 1933, denk dat ze tot die ook een boerderij er deed naast de winkel en het pension. Er moest brood op de plank komen een pensioen of aow was er toen nog niet.
Oom Bruur ( Johna ) heeft vaak genoeg verteld dat ze 's morgens voor kerktijd de koeien moesten in "de Bos"voordat ze naar de kerk in het Dorp gingen.
1933
Mijn vader B.M. Beernink, de 2e zoon van mijn grootmoeder B.W. Beernink-Westendorp heeft het grondstuk overgekocht op 8 mei 1933, volgens onderstaande akte.
Hij heeft 1000 gulden meteen aan betaald en de rest voldaan op: 4 augustus 1941.
Hier onder de Gemeentelijke bouw vergunning.
Hier onder een foto van het huis dat mijn ouders hebben laten bouwen.
1970
De totale bouwsom van het huis met boerderij gedeelte was ca 3.000,- gulden. En de regenput kostte 85 gulden. was extra werk.
Natuurlijk hoorde bij een meiboom een gedicht van de buren, hieronder zie je het meiboom gedicht, waarschijnlijk gemaakt door D.H. Keuper.
Melding ondertrouw 4-08-1933 Bron F. ter H.
Mijn ouders zijn op 17 augustus 1933 in het huwelijk getreden en hun bruiloft was over 2 dagen verdeeld.
Daarnaast heeft had hij als hobby een 3 tal koeien, in mijn jeugdtijd waren er ook nog varkens en een 100 tal kippen, doch dat was in de 60 er al mee gestopt.
Bovenstaande is van begin 70 er jaren, richting D.A. Berendsen
De rechtse foto is ook van begin 70 er jaren, toen waren er nog 2 koeien in de weide.
Zij aanzicht na de verbouwing i.d. richting
v.d. "Hietpas"
voorjaar 1974
Mijn ouders hebben hier gewoond tot begin januari 1983, toen zijn ze naar een verzorgingstehuis gegaan in Doetinchem.
Nu zomaar enkele wetenswaardigheden door de jaren heen.
De Winter van 1978 - 1979
De ruilverkaveling is achter de rug en de eikenbomen zijn geplant
De Welskerbos, winter januari 1985
De eikenbomen zijn allemaal al weer wat groter geworden, vanaf Jansen richting de Keizerweg zijn Lindebomen geplant.Wanneer ze goed in bloei staan voer voor bijenhoning.
Nu zien we de korte van heftige wervelwind? in de nacht van 20 op 21 september 1987 om 's nachts half 3, iedereen die dit leest zal zich afvragen hoe weet je het tijdstip zo uit je hoofd, wat er net even uit geweest. Toen ik een geweldig gesuis hoorde, deed alsof een geweldige mensenmassa voorbij stoof in amper 2/3 minuten?. Zo iets vergeet je nooit.
2
1
3
"de Bos" na de korte maar heftige windvlaag
Zo zag het eruit op die zondagmorgen na de storm, aan het spieker hingen enkele pannen scheef en verder was daar geen schade aan.
Onderstaand een overzicht vanuit de lucht over de "Welskerbos" midden 90 er jaren.
Hier begin ik met het memoriam van onze oudste dochter Reina, *21.06.1974 - † 01.04.1976.
In de wieg
Links Oma Beernink met kleindochter Reina
Zomaar enkele foto's van Reina met Pa - in de box en op de bank
Fijn aan het spelen in het grote op een mooie zomerdag
Lopen met met mijn moeder
Lijkt net alsof ze ( Reina ) op stap wil naar de buren en stapt er stevig op los.
Reina en het paard van buurman Berendsen
Op de achtergrond zie je nog " De Welsker"
Reina is begraven op de oude Begraafplaats in Dinxperlo, dicht bij het familiegraf van mijn Grootvader en Grootmoeder.
H.J. Beernink 1873-1916 en B.W. Westendorp 1882-1954
In dit Familiegraf is ook mijn jongste zusje DINI 04.04 - 12.08 1948 begraven.
Aan haar heb ik ook nog herinneringen, al zijn deze minimaal.
Als afsluiting een heel mooie zwart-wit foto, dankzij Fotostudio Garretsen in Aalten, over een leven van onze oudste dochter Reina, dat zo abrupt werd afgebroken, zij zal altijd in onze herinneringen blijven.
02.04
Gisteren zijn we met ons allen naar boerderij-restaurant "Op de Brusse"in De Heurne waar we een heel gezellige " High Tea " hebben gehad en ook weer eens gezellige hebben bij gekletst, ja dat krijg je wanneer de dochters niet in de buurt wonen. Je gaat niet zo maar eventjes naar Arnhem of Amersfoort om een kopje koffie te drinken.
Hier onder een foto van het huis dat mijn ouders hebben laten bouwen.
De totale bouwsom van het huis met boerderij gedeelte was ca 3.000,- gulden. En de regenput kostte 85 gulden. was extra werk.
Natuurlijk hoorde bij een meiboom een gedicht van de buren, hieronder zie je het meiboom gedicht, waarschijnlijk gemaakt door D.H. Keuper.
Wat een geheisa en geschoor
In dat olde Oelengoor!
Woar de kikvörschte en pädden
Vrogger op een riethalm redden.
Woar et wild den jager fopten,
In de zompen zich verstopten.
Woar de oelenschreeuw bi’j nacht
Völle angst hef an e’jacht.
Woar uut ’t olde Welskerbosch
Drinken kwam de das en vos.
Woar al ’t olde is verdwenen
Kwammen auto’s vol met steenen.
En zoals dan rechtevoorts
’t Bosch vergeet, as had et koorts.
Wat ons al zoo vaak verrasten
’t Was, of ’t uutde grond kwam basten.
Joa, now is ’t um et gemak
Op een hoar noa onder dak.
En now mot noa olden plicht
Ook een meiboom worden opericht.
Doarbi’j komt dan onze wenschen
Veur ’t verloofde jong paar menschen,
Dat et huus hopt te betrekken
En wi’j wilt er niet met gekken.
De Keerl mot moar niet meerder etten
Da’w straks de dörpels uut mot zetten
De Vrouw mot ’t lengen moar staken
Of mo’w de zolder hooger maken?
Och, misschien hebt de slechte tieden
Ook hier nog eure goeie zieden.
Wi’j wenscht eur wieter in et huus
Moar volle zegen, weinig kruus.
Den Vader, den hier is weg’enommen
En hier de ongrond hef ontgonnen
Herdenke wi’j ok nog met eene
Den helpt ow hier nog op de beene.
Ook allen, die ow ’t noaste stoan
Wi’j wünscht eur, dat ’t hier good mag goan.
Doar is owleu alles an gelêgen
Wi’j wünscht doarum Gods besten zegen!
Hier onder nog een foto van mijn ouderlijk huis in de 70 er jaren.
De geschiedenis van onze Uil
Deze naam werd voor het eerste genoemd in het meiboom gedicht en inderdaad zaten er toen wij ( Anneke en ik ) regelmatig kleine kerk uiltjes. Het is me slechts één gelukt om deze op de foto te krijgen, was bij toeval op een koude winterdag. heb er verschillende kunnen maken doch onderstaande is de mooiste ooit.
Hier onder nog een foto van mijn ouderlijk huis in de 70 er jaren.
De geschiedenis van onze Uil
Mijn ouders zijn op 17 augustus 1933 in het huwelijk getreden en hun bruiloft was over 2 dagen verdeeld.
Een gedicht voorgedragen tijden het Huwelijk van B.M. Beernink en C.B. ter Horst
Op 17 augustus 1933 door de jonge Naobers
Now is dan oe jongelêven,
Bruud en Brugem, an et end.
Bruud en Brugem, an et end.
Wat ow huwelijk ow zal brenge
Is ons, menschen, niet bekend;
Daorum wûnsche wi’j
Dat ow God zien zêgen gef;
Eenheid, veurspoed en gezondheid,
Dat weinig tegenspoed ow tref?
Een lange vrouw, un leere in huus.
Mèk ok zien kapotte sökke
En in de bokse un ni‘j kruus.
En as hie wat völle môt bukken.
Heb toch spiet met zien postuur.
Mandsluu good ter hande goane,
Och, dat wint ’t toch op den duur.
Brugem, i ‘j môt ow bedenken
De vrouw die is et zwakke geslacht
Kiek niet enkel noa de lengte.
Dach i’j, dat ’t um daor in zat?
Nem et wark eur uut de hande.
Woar’j helpen könt, pak an.
Hang niet op un stoel te lungelen.
As zi’j nog niet rösten kan.
Maak veural ôk saam geen ruzie!
Licht slao’j dan un boel kapot!
Zorg dat wi’j nooit, as jonge naobers,
Tusschen beide kommen mot!
Wij nemen aan dat ook hier Jan Willem uut Goor ( D.H. keuper) ook de hand in heeft gehad.
Over dit krantenbericht heb ik navraag gedaan bij de oudste bewoner in de Bos, G.J. Rensink en hij had nooit iets over gehoord van zijn ouders en zelf kon hij het niet herinneren.
Hier komt een aardig lied dat ik vond tussen alle paperassen die mijn moeder altijd bewaard heeft.
Het is een vers gezongen tijdens het |Huwelijk van B. te Beest en J. Keuper 2e helft 30 er jaren, wanneer? dat was heb ik niet kunnen vinden. In het wordt genoemd dat achter het "OldeWelscherbosch" op 't Vorster woonden.
De Welskerbos was tot 1976 een echte zandweg, en is toen verhard i.v.m. de ruilverkaveling die omstreeks die tijd zijn begonnen. helaas zijn er van de zandweg weinig foto's gemaakt. Onderstaande is van midden 60 er jaren.
Op deze foto zie een indruk dat het een zandweg was, waarvan de bovenlaag zwarte grond was en dus bij regenachtig weer zeer modderig, in de winterdag was het vaak buikschuiven om er door te komen.
Mijn vader heeft bijna 50 jaar gewerkt op de Zuivelfabriek in Dinxperlo, echter met een onderbreking van 10 jaar bij de Aaltense zuivelfabriek, 1945 - 1955. Hieronder een foto van de vooroorlogse fabriek in de 30 er jaren?
de 6e persoon van links is mijn vader
Daarnaast heeft had hij als hobby een 3 tal koeien, in mijn jeugdtijd waren er ook nog varkens en een 100 tal kippen, doch dat was in de 60 er al mee gestopt.
De rechtse foto is ook van begin 70 er jaren, toen waren er nog 2 koeien in de weide.
Zog het het huis er uit, voor de verbouwing, wanneer je richting Rensink keek
In 1973 heb ik het huis van mijn ouders ouders overgenomen en is in twee woon gedeelten gesplitst. Onderstaand zie je het na de verbouwing.
Hier hebben wij tot eind 2012 met veel plezier gewoond.
Zij aanzicht na de verbouwing i.d. richting
v.d. "Hietpas"
voorjaar 1974
de voorkant met zicht op Berendsen
Ik ben geboren en getogen in dit huis en heb er bijna 70 jaar gewoond en het grondstuk waar het opgebouwd door mijn vader, heeft mijn grootvader H.J. Beernink in 1913 gekocht tijdens de verkoop van het toenmalige Welscherbosch. Ofwel het is bijna 100 jaar in bezit geweest van een Beernink.
Nu zomaar enkele wetenswaardigheden door de jaren heen.
De Winter van 1978 - 1979
De ruilverkaveling is achter de rug en de eikenbomen zijn geplant
De eikenbomen zijn allemaal al weer wat groter geworden, vanaf Jansen richting de Keizerweg zijn Lindebomen geplant.Wanneer ze goed in bloei staan voer voor bijenhoning.
Nu zien we de korte van heftige wervelwind? in de nacht van 20 op 21 september 1987 om 's nachts half 3, iedereen die dit leest zal zich afvragen hoe weet je het tijdstip zo uit je hoofd, wat er net even uit geweest. Toen ik een geweldig gesuis hoorde, deed alsof een geweldige mensenmassa voorbij stoof in amper 2/3 minuten?. Zo iets vergeet je nooit.
Zo zag het eruit op die zondagmorgen na de storm, aan het spieker hingen enkele pannen scheef en verder was daar geen schade aan.
Onderstaand een overzicht vanuit de lucht over de "Welskerbos" midden 90 er jaren.
Het "Oelengoor" 2004
Hieronder herfstkleuren in de "Welskerbos"in november 2009
Zomer 2010
Aan het wordt de "Welskerbos"nog een voor een klein stukje "karrespoor" van vroeger, ofwel over het "Loblik" zoals wij dat wel noemden. Wanneer je er voor staat, zie je niet de overkant en of er een fietser aankomt. Wanneer je boven staat kun je in principe redelijk ver om je heen kijken.
Aan de overkant begint het 100 jarige "Kerkpad"naar het dorp, zoals wij dat in De Heurne noemden.
Hieronder nog een foto van het 1ste deel v.d. Welskerbos. Vanaf de Spekkendijk tot huis nr. 5 staan Lindebomen en vanaf daar tot tot huis nr 1 Eikenbomen.
De fraaie Lindelaan (zomer 2010)
Momenteel ben ik begonnen aan een memoriam van onze oudste dochter Reina Carolien Adriane Beernink 21.06.1974 - 01.04.1976. Zij zal altijd in herinnering in ons gezin, al hebben de 3 zusjes, Martine - Maaike en Christien, haar nooit gekend, is wel erg jammer, helaas heeft het leven soms onaangename verrassingen. Daarom maak ik nu een herinnering aan haar.
In de wieg
Ma doet haar een luier om
Ben ik al niet stoer
Met Ma en tante Els in de buitenlucht, dat is gezond voor mij.
Op 22 september 1974 is Reina gedoopt in de Heurnse Kerk, zie mededeling.
Links Oma Beernink met kleindochter Reina
Deze kaart is geschreven door Mevr. Blok uit Dinxperlo
Zomaar enkele foto's van Reina met Pa - in de box en op de bank
Kerst 1974
Reina in haar wipstoeltje voor de kerstboom ( 1974 )
Hier onder enkele heel mooie opnames gemaakt door neef D. Beernink in begin 1975.
Een schitterende foto van Anneke met dochter Reina
Reina met haar guitige ogen
Zomer 1975
Ben ik al niet flink en stoer
Een heerlijk bad is altijd fijn
Fijn aan het spelen in het grote op een mooie zomerdag
In een kinderzitje achter op de fiets bij mijn moeder, een flinke meid
Kerstmis 1975
Moeder Anneke met Reina
Winter in 1976
Het is erg koud ( februari 1976) ?
Lijkt net alsof ze ( Reina ) op stap wil naar de buren en stapt er stevig op los.
Reina en het paard van buurman Berendsen
Op de achtergrond zie je nog " De Welsker"
Bovenstaande foto's zijn in maart 1976
Door een noodlottig en tragisch ongeval is zij op 1 april 1976 overleden, het was was de eerste fraaie en warmere dag na een flinke winterse periode.
Haar memoriam in Kerkleven
Reina is begraven op de oude Begraafplaats in Dinxperlo, dicht bij het familiegraf van mijn Grootvader en Grootmoeder.
H.J. Beernink 1873-1916 en B.W. Westendorp 1882-1954
In dit Familiegraf is ook mijn jongste zusje DINI 04.04 - 12.08 1948 begraven.
Aan haar heb ik ook nog herinneringen, al zijn deze minimaal.
Familiegraf H.J. Beernink 1976
Hier is goed de binding te zien (april 1976)
Het woordenboekje van dochter Reina op 1 1/2 jarige leeftijd.
Hier boven haar woordenschat op 1 1/2 leeftijd, opgeschreven door Anneke.
10 maart 2018
Nu ga ik beginnen aan een overzicht van een Historisch Kerkpad, dat liep van: Nu de Nijmansdijk langs de De Kijzer , door de Bos, zoals dat genoemd werd door mijn oom "Bruur" Johan Beernink - naar Dinxperlo.
Nu officieel Keizerweg - Welskerbos - Kerkpad, nu met een onderbreking, tot aan de Aaltenseweg.
Maar het wel een tijdje duren voordat deze in concept gereed is, probeer het zo goed mogelijk te brengen. Deze geschieden, waarover ik veel gehoord van mijn Ooms en Tantes Beernink, die er aan woonden vanaf 1918, toen hun moeder, mijn Oma Beernink-Westendorp. En zelfs vanuit de Agter-Heurne kwamen lopen.
17 maart 2018
Blanko
stemmen betekent: je bent voor democratie, maar je kunt je niet vinden in: De
houding van bestuurders-raadsleden. Zomaar een voorbeeld.
Zou ook
kunnen het volgende kunnen zijn:
Men moet handelen vanuit de nieuwe Gemeente Aalten,
als belangen behartiger van/voor:
Stadje Bredevoort - dorpen Aalten-Dinxperlo – 5 tal
Buurtschappen en 2 gebiedsaanduidingen.
Dat hebben ze in mijn ogen niet goed gedaan kan ook
zeggen nagelaten of men wil het niet.
In mijn ogen en principe is de Nieuwe gemeente Aalten alleen
een naam op papier, omdat je ook een dorp Aalten hebt. ( Zie Wikipedia )
1 13 jaar geleden zijn er
op nogal twijfelachtige wijze enkele leden van de Provincie
onder druk gezet om tegen de
zelfstandigheid van Dinxperlo te
stemmen.
De raadsleden van
het toenmalige Aalten waren doodsbenauwd dat ze hun
zelfstandigheid zouden verliezen, hadden ze niets meer te vertellen.
2 Bij de naamskeuze heeft men vanuit de
voormalige gemeente Aalten duidelijk
laten
merken we hebben lak aan Dinxperlo, netjes gezegd, men
was niet neutraal.
3 Al 13 jaar nagelaten om het dorp Aalten, op
de borden de juiste naam aan te
brengen.
Of deze:
4
Waar zijn de frictiegelden van ca. € 2.500.00
gebleven? Daar hoor je niemand over.
5 De grond affaire inzake industriegronden
aankopen, die niet nodig waren
omdat er in de Gemeente Aalten nog voldoende aanwezig was. Zijn terug-
gefloten door de provincie, weer een
onnodige kosten van 800.000, à 900.000
Euro’s.
6 Men heeft geen idee of wil: “Hoe kunnen we
in zijn “totaliteit” onze
Regio” als eenheid op de kaart te zetten
en ook onderscheiden t.o.v. de
omliggende Gemeenten: Winterswijk –
Oost-Gelre en Oude IJsselstreek.
7 De redenen waaraan de voormalige gemeente
Aalten ten onder is gegaan, is
ook
de redenen dat de nieuwe Gemeente nooit
een positieve uitstraling zal krijgen.
Dit
zijn zomaar enkele voorbeelden die genoemd worden.
Naar
aanleiding van een leuke opmerking op Facebook door een leeftijd genoot wil ik
op mijn eigen pagina zo maar wat schrijven waar men over kan nadenken en
misschien wel handelen.
Zou zeggen
aan Dinxperloërs, die gaan stemmen: stem op Dinxperlose kandidaten, ga er van
uit dat je daar een goed gevoel bij
hebt, en die ook hun nek durven uit te steken, voor mij zijn dat nr. 6 –
nr. 10 en nr.
14, voor mij zelf kan ik met deze
goed praten over………… dat mag iedereen voor zich invullen, dus mijn gevoel is bij
deze personen wel goed, welke partij dat is laat ik in het midden.
Het zou een
stunt zijn wanneer deze of meerdere Dinxperlose kandidaten met voorkeurs stemmen in de raad zouden komen, dan is dat voor de komende jaren een
wijze les voor de nieuwe Gemeente Aalten.
Het beste is
onze stem te laten horen het moet niet meer zo zijn Aalten 1st en Dinxperlo 2nd.
Wil ik één opmerking plaatsen, gelezen in de Gelderlander van donderdag 1 maart
j.l. waarin R. ter Haar uit Atn zegt:
“Timmer het beleid niet vast” Daar staat een goede
na denker, draai het woord eens om. Welk woord krijg je dan! een nadenkertje.
Wanneer ik
terug kijk op de afgelopen 13 jaar kan ik alleen maar zeggen dat mijn
grootvader *1873 – †1916, in zijn tijd vooruitstrevender was dan wat ik gezien
heb van, de raadsleden met hun wethouders, in de afgelopen 13 jaar.
Hij zou zeggen: Ons is
wat opgedrongen zowel Aalten als Dinxperlo, waar we niet op zaten te wachten,
maar wat kunnen we er samen van maken. En beslist niet zoals het tot nu toe
gegaan is.
Naar
aanleiding van opmerkingen op Facebook over het juiste Gemeente wapen zie ik
somber in, omdat er teveel weerstand komt van de raadsleden dorp Aalten.
Ik mis hier
vanaf het begin het vernieuwende en vooruitstrevende denken
Zeker nadat
ik in februari een opmerking heb gehoord van een partijlid, waarvoor Dinxperlo
maar bijzaak, Van degene tegen wie hij dat zei, kreeg hij wel te horen - Dat
zou ik maar niet doen – (veelzeggend)
bron is mij bekend.
Wat je ook doet: Ga stemmen – blanko
– voorkeur of ongeldig, dan kan men er niets mee doen, dat is ook belangrijk.
02.04
Gisteren zijn we met ons allen naar boerderij-restaurant "Op de Brusse"in De Heurne waar we een heel gezellige " High Tea " hebben gehad en ook weer eens gezellige hebben bij gekletst, ja dat krijg je wanneer de dochters niet in de buurt wonen. Je gaat niet zo maar eventjes naar Arnhem of Amersfoort om een kopje koffie te drinken.
Een mooie samenvatting gemaakt door Christien
Een viertal verrassende hartige hapjes, die uitstekend maakten
Een High Tea bij Boerderij Restaurant "Op de Brusse" is heel verrassend, en het is best wel leuk om af en toe eens verrast te worden met bijzondere gerechtjes.
05-04
Nu probeer ik de geschiedenis van het 100 jaar oude Kerkpad van De Heurne - Dinxperlo, kunt ook zeggen Dinxperlo - De Heurne, dat maakt eigenlijk niet zoveel uit. Doch er in mijn jongere jaren wel een gezegd: De afstand Dinxperlo - De Heurne was langer dan De Heurne - Dinxperlo. De Heurnsen gingen veel makkelijker en meer over het pad naar het dorp, zoals wij dat toen zeiden, dan andersom.
Ik begin vanaf de Aaltenseweg, waar het begon en nu heet nog het 1ste deel kerkpad, door uitbreiding van ons dorp, is er onderbreking, dankzij een achternicht heb ik nog een foto zoals ik het mij herinneren kan uit mijn jeugdtijd.
Her eerste deel tot aan deze splisting ( nu Spoorstraat ) laat ik maar achterwege, dat deel was begin 50 er jaren wel verhard, maar toen nog niet geasfalteerd
Dit was het begin en lag aan de rand van het dorp richting het Bruggeksken over de Aaldersbèke, zoals dat toen gezegd werd.
Er ligt nog een altijd een oud stukje van deze bèke, de doorgaande loop is verlegd.
Zo was het in mijn jeugd jaren, links zie je nog heel iets v.d. afslag richting Geref. Kerk en rechts de afslag van het paadje dat liep langs het huis v.d. Fam. Bussink. ( nu verdwenen) naar de Aaltenseweg toe.
Het huis van "ter Horst v.h. Brugeksken" zoals dat in mijn jeugdtijd werd
gezegd, je kunt al de 1ste bungalows a.d. Groothuizerlaan zien ca. 1973/74, de weg links toen nog een zandweg, nu een verhard fietspad geworden.
Hieronder nog een foto van het pad en je ziet hoe slecht het kon in een natte zomer, heb dit zelf vaak mee gemaakt en ook bij " 't Maotjen" daar kon het ook heel modderig zijn en ook bij "Kûper" waar het ook smal was in de 60 er jaren, onderstaande foto gemaakt is weet ik niet.
hier onder een mooie foto van het kerkpad langs "Smitshuus"i.d. richting van "Wevershuus" a.d. Kalverweidendijk.|
Hier onder een foto waar je ook op "Wevershuus" kijkt, maar dan gaat het pad links om.
Hier boven de huidige situatie in 2017
gezien op een mooie zomerdag, in de verte zie de oversteek bij de Stegerdijk
Een eindje hier kan men over particulier verhard pad al naar De Brink en Stegerdijk
particulier aangelegd pad, ziet er keurig onderhouden uit.
Hier onder komt langs het bosje hoe het het de de Welskerbos gaat. En ook een foto zoals het vroeger uitzag.
Hier zie je het i.d. richting van het "Loblik", waar vroeger "de Bos" begon, rechts zie je i.d. verte de "Küper"liggen. Hier bij de "Nellisstraat" hield de "Voorheurne"op, vlgs kaart Kad. Atlas Dinxperlo 1832"
Hier kun je nog duidelijk zien hoe het vroeger helemaal zo is geweest tot aan Spekkendijk en dan verder tot aan de " Massop " Het laatste deel kreeg begin 50 er de naam "Keizerweg" maar ook tot begin 50 er een zeer slechte zandweg geweest.
Wanneer je hier staat, kun je niet zien dat er vanuit de Welskerbos ook iemand komt aan fietsen.
Na ca. 18 jaar lobbyen door het "Heurns Belang" is het Kerkpad verhard, hier onder zie je feestelijke heropening.
Hier onder het artikel over het kerkpad geschreven in "De Band "van 21.07.1993
Bovenstaand artikel in de Gelderland van 9 januari 2018
Ben benieuwd of ze onderstaande dure woorden kunnen waar maken, tot nu toe in mijn ogen duidelijk van niet.
Kan rustig zeggen van een "100 jaar oud Historisch Kerkpad" in Dinxperlo, hebben een groot gedeelte al 13 jaar verwaarloosd. Dan denk ik wel hoe kun kun je zoiets schrijven. Iets wat van grote Cultuurhistorische waarde is, zoals het kerkpad De Heurne - Dinxperlo, vanwege de historische verbondenheid en nu zeker veiligheid voor niet alleen de fietsers, maar ook de scootmobielers, omdat men in 1993 al schreef over de steeds drukker worden Lage Heurnseweg en dan zullen we het maar niet hebben over de Hoge Heurnseweg, laten ze verwaarlozen.
Deze begonnen er toen langzamerhand steeds meer te komen, ik hoor ook tot de 1ste generatie scootmobielers vanaf 1993, en heb inmiddels veel ervaringen opgedaan. Ga nu het Kerkpad min of meer noodgedwongen steeds meer mijden.
Wanneer gaan ze in de Gemeente Aalten begrijpen, wanneer je bovenstaande schrijft, Gelderlander 9 januari 2018, dan moet je dat ook waar maken. Het is voor hun ook een taak om over zoiets dergelijks eens na te denken in de geest van: Hoe kunnen we dit oplossen, daarvoor zullen best wel mogelijkheden te vinden zijn, maar men moet dit ook willen.
Kan eigenlijk wel stellen dat de Gemeente Aalten zeer onvriendelijk voor scootmobielen is, bovenstaande is nog maar één voorbeeld, zo zijn er meerdere, b.v. de fietsstraat en de Terborgseweg.
Dinxperlo, 30 maart 2018.
Vaak de verhalen gehoord van mijn vader en zijn broers en zusters ( Ooms en Tantes) voor mij.
Dat ze zelfs vanuit de Agter-Heurne, langs het oude huis van bode Bulsink ( nu Caspersstraat 8 ) liepen over een heggepaadje naar de Massop en zover verder door "de Bos"en Kerkpad naar Dinxperlo, waar ze dan de Kerkdienst bijwoonden. Dit heeft zich allemaal voor de oorlog in de 30 er jaren afgespeeld. Dan te bedenken dat het allemaal nog vanaf de Massop een zeer slechte zandweg was.
Hier onder een schrijven van ons beiden dat gepubliceerd is Dinxpers Nieuws.
Fietspaden in De Heurne en Dinxperlo.
Wij fietsen regelmatig door de Heurnse dreven en maken samen wel tochtjes van 13 – 17 km en zien ook dat sommige fietspaden er weer slecht bijliggen, ondanks dat enkele paden verleden jaar groot onderhoud hebben gehad, de kanten zijn weer flink aangegroeid en de ondergrond is soms zeer hobbelig, maar nog erger is het klein gebroken puin, i.p.v. fijn grind op de Geersweg, dat is aangebracht en het gaat zo tussen gleuven v.d. banden zitten, kom je dan weer op een asfaltweg, dan hoor ik steeds weer een hinderlijk tikken, kan ik er zelf slecht uit krijgen. De laatste tijd gaan wij/ik deze paden mijden, onze voorkeur heeft meer de paden die in Breedenbroek en Sinderen liggen, deze zijn aanmerkelijk breder en veel aangenamer om met een redelijk gangetje er over te fietsen, en dan praat ik wel over tochtjes van ca 25 km, die ik alleen doe, maar dan geen Ovinkveld of Geersweg meer. Over het Heidermansdiekske wil ik het helemaal niet hebben, het laatste deel is totaal ongeschikt voor ons. Maar wel een route over het Bleikertpad en af en toe ‘t Dieksken, al is het niet vaak over de laatst genoemde, moet net zo uitkomen, deze worden prima onderhouden.
Voor mij is het onbegrijpelijk dat fietspaden i.d. Gemeente Oude IJsselstreek er veel beter bijliggen en het is een genot om er te fietsen. Mijn gevoel zegt dat ze daar met veel vrijwilligers werken, die omarmen en misschien financieel motiveren, om dit werk te blijven doen. Misschien wordt dit voor een deel wel gedaan stichting door ’t Olde Karrespoor”, dan hebben ze dat goed bekeken. Kan rustig zeggen de fietspaden in Breedenbroek en op Sinderen zijn een visite kaartje voor de Gem. “Oude IJsselstreek”.
Waarom kan zoiets niet gedaan worden in De Heurne en Dinxperlo? En over het meer dan 100 jaar oude kerkpad wil ik het helemaal niet hebben, mijden wij ook voor een groot gedeelte, omdat het te smal is geworden door de hoge graskanten en erg afbrokkelt aan de zijkanten, teveel om op te noemen, levert voor ouderen gevaarlijke situaties op met passeren, al helemaal voor de easyriders en scootmobielen.
Ben ervan overtuigd wanneer de Gem. Aalten ook eens zou gaan werken met vrijwilligers, die in deze werkzaamheden plezier hebben, ze extra motiveren, er veel meer mogelijk is en de zorgen dat de paden er verwaarloosd uitzien voorbij zijn, er mooier bij blijven liggen. Fietspaden moeten helaas jaarlijks onderhouden worden, zouden dat vrijwilligers doen, dan kan door de Gem. Aalten veel extra werkzaamheden bespaard worden. En het is een mooi visitekaartje aan de fietsclubs en de vele vakantiegangers.
In mijn ogen is de Gemeente Aalten de belangenbehartiger van/voor, net hoe je het mioene wilt noemen.
Bredevoort - Aalten - Dinxperlo en 5 Buurtschappen, Barlo - De Heurne - Haart - Lintelo - IJzerlo en 2 gebiedsaanduidingen Dale, 't Romienendal en Heurne, de Heurnsentref.
06.04
Voor de verandering weer eens een beetje spelen met de barometerstanden, is wel weer behoorlijk opgelopen en reageert vrij vlug op de weer veranderingen.
vanmorgen ca. 9.45 u opgenomen
Hier boven de stand op 02.04.
07.04
| |||||||||||||||||
19.04
Een leuk fietstochtje gemaakt, je kunt wel zien waar geweest, het is één van ontspannende tochtje, waar we het gemuudluk aan doen, van ca. 8 km.
29 °
Hier onder zie je over de Strangwal de Duitse hoogspanningsleiding lopen.
Een kastanjeboom in volle bloei
Onderhoud aan het Keizersbeekpad, zodat aangroei bijna onmogelijk is
Hier onder de barometerstand op 30 april j.l.
4 mei
Het was een druk bezochte en mooie herdenking van alle slachtoffers van geweld.
6 mei
16 mei
Op deze dag hebben we het jaarlijkse Zonnebloem tocht gemaakt van Dinxperlo-Breedenbroek. Ditmaal naar het Spoormuseum in Utrecht, waar we uitstekende koffie hebben gedronken en natuurlijk met iets lekkers erbij. en later een goed verzorgde lunch.
Tussentijds kon men rond kijken over de ontwikkeling van diverse treinen uit diverse periodes.
De lunch met een groentesoep als vooraf
Een broodje kroket is een traditie
Helaas is dit verleden tijd, van Gend & Loos was een onderdeel van de Ned. Spoorwegen
Ook gezien, leuke bouwstijl van vroeger
26 mei
Op deze zeer zonnige zaterdag heb een ik een ontspannend scootmobiel tochtje gemaakt van 13 km, en onze buurman Gerrit Rensink een bezoekje gebracht, hij werd op 28 mei 94 jaar.
Hier onder zie je enkele foto's waar ik zo ongeveer geweest ben.
Hier zie je de 30°
29 mei
Gelezen in de Telegraaf van 29 mei 2018
30 mei
Tijderns het jaarlijkse uitstapje van het Rode Kruis, is een bezoek gebracht aan een witlof kwekerij in Tollebeek N.O. Polder.
Dus werd er witlof gekocht, in dit geval eens rode witlof, kleurrijker dan de gele witlof
Een leuke boottocht op het IJsselmeer
31 mei
De barometerstand per 31 mei vergeleken met die de stand van 12 mei.
Van hieruit kon je zien dat mei een mooie, vrije droge en zonnige maand is geweest voor onze omgeving met eigenlijk vrij weinig zwaar onweer met regen
1 juni
Volgens huizensite Funda.nl, is de "Welsker " verkocht onder voorbehoud. Gezien op 31 mei j.l.
2 juni
Afgelopen voorjaar is er een expositie geweest over de voormalige Deventer Tapijtfabriek v.h. Maurits Prins afkomstig uit Deventer, zij zijn eind 1800 verhuist van Deventer naar Dinxperlo, na wereldoorlog II heette het de Veneta Tapijtfabriek.
Er werden van reststukken geweven tapijt vaak boodschaptassen gemaakt door diverse werknemers.
Onderstaande tas is gemaakt door een neef van mijn moeder. Johan W ter Horst 1931 - 2010, zij heeft er ooit 2 van hem gekregen, deze ene die er, na bijna 60 geleden gemaakt te zijn, nog steeds is, nu bij onze dochter Maaike in Arnhem en wordt nog gebruikt als opslag voor pompoenen die zij wel af en toe koopt.
Ze zijn aan beide kanten gefotografeerd en zien er nog redelijk uit, doch de tand des tijds heeft wel toegeslagen. Weet eigenlijk niet of er nog meer van deze tassen zijn in Dinxperlo.
Eigenlijk is een echt museumstuk geworden voor het Grensland museum.
14 juni
Op 7 juni j.l. was er weer de traditionele jaarafsluiting van het ouderen middagen seizoen van de PKN kerk in Dinxperlo.
Dee keer begonnen we met gezellig bijkletsen onder het genot van een kop koffie of thee met iets lekkers erbij.
Daarna gingen we met de bus een tour door onze mooie "Grensland"omgeving, zoals ik het maar omschrijf.
Een heerlijke rustpauze bij "De Neeth"in Barlo, waar we heerlijk op het terras en enkele drankjes en een pannenkoek hebben genuttigd.
Tot nog enkele oude gereedschappen, die nu niet meer worden gebruikt.
' Gezien op de terug naar Dinxperlo
Om 19.00 u was het nog 30° bij Sloetjes.
15 juni
Hier onder een herinnering uit mijne jonge jaren, de glorietijd van SV Dinxperlo een boekwerk door FJS uit Dinxperlo. Met als de hoogte punt de wedstrijden tegen WAVV uit Wageningen.
Met dank aan FJS Dinxperlo
5 juli
Zeer oude maar wel wel fraaie schuurstijl
De "Welsker" is verkocht, en nu maar hopen dat de nieuwe eigenaar er iets moois van gaat maken.
Nog een heel fraaie oude foto van 49 jaar geleden, de zijkant waar de ladder hangt was eens vlechtwerk en met leem afgewerkt. Toen Stichting "Bewaar 't Olde" deze wou herstellen zodat het in oude staat staat bewaard zou blijven, heeft "Bennie v.d. Welsker" deze gauw laten vervangen door planken, jammer, jammer. Hij was nu éénmaal een zeer eigengereid persoon.
Hier onder zomaar enkele plaatjes van wat me tijdens een scootmobiel ritje door de omgeving is oipgevallen
11 juli
Op 5 juli in de vooravond een leuk rije gemaakt in de omgeving, men kan wel zien waar ik over al geweest ben.
Aardappelen en nog eens aardappelen
14 juli
In het afgelopen voorjaar was de in Dinxperlo geboren en getogen Arthur Spanjar weer eens in zijn geboorteplaats, dat was iets dat hij de laatste jaren wel vaker deed.
Hier een 2 tal foto's van zijn bezoek op "De Wieken"
Helaas kreeg ik afgelopen woensdag via FB een berichtje van Theo Heesen, dat hij na zeer zware hersenbloeding is overleden in zijn woonplaats Stoughton Wi U.S.A. Hij was in zijn 82ste levensjaar en zou op 28 september 82 jaar zijn geworden.
Een heel mooie foto van de Arthur en Candy Spanjaar voor zijn geboortehuis in Dinxperlo
Als prettige herinneringen van onze bezoeken aan in Arthur en Candy in 1992 en 1995 in Stoughton komen hier nog enkele foto's van onze reizen in 1992 en 1995.
1992
Hier staan we voor zijn huis, zomer 1992
zijn visitekaart in 1992
2e ontmoeting in Stoughton 1995
Zijn broer Koert Spanjar 1933 - 2016 hebben we ook 2x bezocht in 1992 en 1995. Hieronder zie je onze 1ste ontmoeting op werk in Milwaukee.
Hier onder zie je zijn nummerbord van zijn motor, In Amerika mochten er toen 5 letters opstaan. Hij had gekozen voor DNXPR.
Heb gezien dat op Youtube een leuk film staat waarin Koert zijn levensverhaal vertelt, dat opgenomen is door zijn zoon Mike.
Memoriam Arthur Spanjar
Door Mike Spanjar
Meet my extraordinary uncle, who unexpectedly passed away on Tuesday. My
late father's only sibling (except for a sister who lived 3 days). A Holocaust
survivor. A lifelong bicycling enthusiast, and the reason I gravitated to the
sport. He spent his adult life as an antiques dealer and was sought after by
collectors and dealers alike for his unique gift of storytelling through a
heavy Dutch accent he refused to dilute. We'll miss you, Uncle Arthur.
Aan mijn buitengewone oom, die onverwacht
overleed op dinsdag (10 juli) wijlen mijn vader 's enige broer en zus (behalve
voor een zuster die leefde maar 3 dagen). Een overlevende van de Holocaust. Een
leven lang fiets liefhebber, en de reden dat ik aangetrokken naar de sport. Hij
bracht zijn volwassen leven als een antiek handelaar en werd gezocht door
verzamelaars en handelaren, zowel voor zijn unieke gave van het vertellen van
verhalen door middel van een zwaar Nederlands ( en dialect ? ) accent, dat hij weigerde om aan te passen. We zullen je missen, Oom
Arthur.
16 juli
Deze foto van de Welskerbos in 1977 is in spiegelschrift ( bron Ecal.nu- F. terH ) Eigenlijk een heel bijzondere foto, wanneer je van de "Küper af komt houdt bij de inrit van huis nr 5 de verharding op. dan ons huis huis nr 3. zie hieronder.
Ons huis in 1973
En dan schuin tegenover Jansen a.d. rechterkant huis nr 5.
En links kijk je op het achterhuis en Spieker met de overdekte mestvaalt van de Fam. W. Jansen Sr. Het Spieker met de overdekte mestvaalt is later verbouwd tot een woonhuis.
05 augustus
Op 29 juli j.l. hebben we samen met Christien en Pietyer een leuke tocht gemaakt via de Strang wal naar de groene grens bij Anholt en zo via de Breedenbroekseweg en Tulenstraat richting Könninks- en Kezersbeekpad richting de Iemenhorst, waar we bij 't Leuskllen een koffie/thee pauze gemaakt hebben en zp via de Hondeklinke en Ha-Bi pas weer naar Dnxpr.
Hier onder enkele mooie foto's gemaakt door Christien en Pieter.
Door een mooie omgeving langs de grens, maar wel in de Achterhoek
Een schitterende plek om even een rustpauze te houden voor een kop koffie of Thee, met een Achterhoeks lang beschuutjen.
Onderstaande foto kreeg ik van vanochtend toe gestuurd van dochter Christien in Arnhem.
Heerlijke zon gerijpte Hollandse tomaten
08.08
Een leuk ingericht rustpunt
Mooi aangegeven verwijzig
Een leuk ingericht rustpunt aan de Nellisstraat bij de "Kûper"
Helaas ontbreekt eigenlijk een grote parasol en een tafeltje met enkele stoelen, dat zou het compleet maken.
Gisteren gezien tijdens een scootertochtje door de zeer droge omgeving en heb dit vastgelegd, zodat het blijft voor degenen, die het niet hebben meegemaakt
Bovenstaande foto's geven het tochtje weer dat ik gistermorgen gemaakt heb van ca. 11 km door de omgeving, het was nog goed te doen dankzij een zeer aangenaam briesje,
Velen zullen wel kunnen waar ik over geweest ben, het is maar een kleine indruk van de grote droogte van 2018.
Bij thuiskomst zag ik nog het onderstaande op "De Wieken"
26-8
Heb onderstaande foto weer terug gespiegeld en nu zie je ons huis wanneer je van het dorp richting De Heurne, je ziet nog een deel van het oude Kerkpad voor de verharding.
15 september
Op 21 augustus j.l. hebben, Arie, Bernard en Gert en ik samen nog éénmaal de route gereden volgens weg aanduidingen naar Neuenrade, het was een was van mijn "Bucket list" en met dank aan Frank te Grotenhuis.
Hier onder een 3 tal foto's van - op weg naar Plettenberg -
Zicht op op "Gut Berentrop"
24 september
De eerste grote wijzing in de barometer stand sinds 6 mei j.l. vanmiddag om ca. 14.30 u zag ik deze enorme sprong omhoog.
10 oktober 2018
Op 16 september heb ik nog een leuk tochtje gedaan en heb onderweg zomaar wat plaatjes geschoten, wat wel leuk zou zijn om niet verloren te laten, het was een heel ontspannen en gemoedelijk tochtje bij een temp. van ca. 24°
Zomaar maar wat opnames die ik gedaan heb tijdens mijn ontspannen ritjes onder aangename temperaturen door de omgeving.
De barometerstand op 28 september j.l., nog altijd vrij hoog
Hier onder zie je de barometer op 4 oktober om 16.20 u
Hier boven de barometerstand van 6 oktober om 9.45 u 's morgen
31 oktober
Olde Achterhoekse zei-sprökke
- "Riegt ow!" zei de boer in de stal tegen zienen enen koe.
- "Ik straffe mien vrouw met goeie weurde!" zei de kaerl en toen smet hie eur met de biebel an de kop.
- "Dat is t’r ene zonder steen!" zei de proemendief en toen at hie een slekke op.
- "Van de boekweite bu’j niet eerder zeker dan a’j ze in de mage hebt!" zei de boer en toen viel um de pannekoeke in ’t vuur.
- "A’k ow niet hadde en wi-j hadden gin brood," zei de boer, "dan mosten wi-j van armoed wel stoete aeten."
- "Gelieke luu" zei de schaopenscheerder en toen trok hie zelf ook de jas uut.
- "Ik hebbe wel ’s veur heitere vuren estaon" zei de bakker en toen ging um d’n aoven uut.
- "Alle begin is zwaor" zei d’n gauwdief en toen stal e bi-j de smid een aambeeld.
- "Trek!" zei de smid tegen de blaosbalg en toen ging um de knecht lopen.
- "Zo kump ’t luie zweit nog ‘s los," zei de knecht en toen sloeg um ’t peerd op hol.
- "Dat is t’r naost!" zei de timmerman en toen sloeg hie zich op d’n doem.
- "An dat been he’k ’t niet," zei de boer toen d’n dokter um de pols vulen.
- "Dat gef ook nog weurde!" zei de köster en toen krop de pastoor op d’n praekstoel.
- "Dat gef ook nog wind!" zei de boer en toen waejen um de schossteen van ’t dak.
- "Ik vule nattegheid," zei de schipper en toen viel e in de Rien.
- "A’j mi-j niks doet, za’k ow ook niks doen," zei de kikvors tegen de stork.
- "Dat is ook toevalleg!" zei de vrouw en toen viel eur een zoerkoolsteen op de tene.
- "Daor wördt ook eklopt," zei d’n doven man en toen viel um ‘t halve huus in mekare.
- "I-j hebt ze!" zei de knecht tegen de dörsers en toen viel e met de letste garve deur ’t balkensgat.
- "Ik straffe mien vrouw met goeie weurde!" zei de kaerl en toen smet hie eur met de biebel an de kop.
- "Dat is t’r ene zonder steen!" zei de proemendief en toen at hie een slekke op.
- "Van de boekweite bu’j niet eerder zeker dan a’j ze in de mage hebt!" zei de boer en toen viel um de pannekoeke in ’t vuur.
- "A’k ow niet hadde en wi-j hadden gin brood," zei de boer, "dan mosten wi-j van armoed wel stoete aeten."
- "Gelieke luu" zei de schaopenscheerder en toen trok hie zelf ook de jas uut.
- "Ik hebbe wel ’s veur heitere vuren estaon" zei de bakker en toen ging um d’n aoven uut.
- "Alle begin is zwaor" zei d’n gauwdief en toen stal e bi-j de smid een aambeeld.
- "Trek!" zei de smid tegen de blaosbalg en toen ging um de knecht lopen.
- "Zo kump ’t luie zweit nog ‘s los," zei de knecht en toen sloeg um ’t peerd op hol.
- "Dat is t’r naost!" zei de timmerman en toen sloeg hie zich op d’n doem.
- "An dat been he’k ’t niet," zei de boer toen d’n dokter um de pols vulen.
- "Dat gef ook nog weurde!" zei de köster en toen krop de pastoor op d’n praekstoel.
- "Dat gef ook nog wind!" zei de boer en toen waejen um de schossteen van ’t dak.
- "Ik vule nattegheid," zei de schipper en toen viel e in de Rien.
- "A’j mi-j niks doet, za’k ow ook niks doen," zei de kikvors tegen de stork.
- "Dat is ook toevalleg!" zei de vrouw en toen viel eur een zoerkoolsteen op de tene.
- "Daor wördt ook eklopt," zei d’n doven man en toen viel um ‘t halve huus in mekare.
- "I-j hebt ze!" zei de knecht tegen de dörsers en toen viel e met de letste garve deur ’t balkensgat.
03 november
Hier komt een jeugd herinnering aan "Buismans" busje, met zo'n bus kon je ook carbid schieten. Mijn moeder heeft dit in mijn jeugdtijd wel enkele keren gedaan. Een beetje Carbid er in en ietsje vocht, een voet er op houden en even een brandende lucifer bij gaatje in de bodem en het dekseltje schoot 3 à 4 mtr. weg. Dat ging best een aantal x goed, of je kon het dekseltje niet terug omdat ze deed in het "twee donker", kon ook zijn dat er een best steekvlammetje naar buiten kwam en dan was de pret voor dat moment over.
Hier sta ik bij de voordeur ( 1961 ) Het bekende "Buismans"
busje
Wanneer er geen wind stond deed ze het op
het iets lagere deel v.d. stoep bij de voordeur.
Nog een andere jeugd herinnering is, dat mijn vriend Gerrit Caspers 1942 - 1989 heel prachtig het eerste versje van: kon zingen.
"In het lommer van het prieeltje"
Hier zie je een foto van hem in mijn ouderlijk huis omstreeks 1965 - 1967?
Hier zijn we volgens mij aan een kaartspel bezig, "Hartenjagen" omdat er het blikje waar de centen in zaten op tafel staat. Kan me nog herinneren dat hier vroeger mosterd in had gezeten.
Onderstaande regels gevonden op het internet
In ‘t lommer van ‘t prieeltje zaten samen hand in hand,
Daar zat Eduard met z’n Lena, sloten daar ‘n huwlijksband,
Daar zat Eduard met z’n Lena, sloten daar ‘n huwlijksband.
Toen sprak Eduard tegen Lena: ‘Neem geen ander aan Uw zij,
Eer die rozen tweemaal bloeien, zal ik weder bij U zijn,
Eer die rozen tweemaal bloeien, zal ik weder bij U zijn.’
En die twee jaar zijn vervlogen, eer de roos haar knoppen brak,
Toen ging Eduard naar ‘t prieeltje, waar hij vaak met Lena zat,
Toen ging Eduard naar ‘t prieeltje, waar hij vaak met Lena zat.
Maar wie vindt hij daar begraven, ach, wat stond er op die steen?
In ‘t marmer stond geschreven: hier rust Lena heel alleen,
In ‘t marmer stond geschreven: hier rust Lena heel alleen.
Toen trad Eduard in ‘t klooster, deed z’n hoed en mantel af,
En hij treurde om z’n Lena tot hij rust bij haar in ‘t graf,
En hij treurde om z’n Lena tot hij rust bij haar in ‘t graf.
4 november
Hieronder een mooie foto van de Keizersbeek, die een eind langs de Kruisdijk loopt in Lintelo, deze foto is gemaakt door Sandra ter Horst op 27 oktober j.l.
Een heel mooie opname ( 2018 )
Af en toe, wanneer ik bij zijn ouderlijk huis "Old te Maotshuus"was en Han van Hein ( Rutgers ) was er ook en hij (Han) speelde op de accordeon, speelde bijna alles uit het hoofd, dan kon Gerrit dit nummer geweldig meezingen.
Mijn moeder kende dit nummer ook, docht alleen de eerste regels.Gerrit deze ook zonder begeleiding zingen. We konden hem alleen zover krijgen, wanneer we samen een paar pilsjes hadden gedronken, mijn moeder hielp hem dan op weg.
4 november
Hieronder een mooie foto van de Keizersbeek, die een eind langs de Kruisdijk loopt in Lintelo, deze foto is gemaakt door Sandra ter Horst op 27 oktober j.l.
10 november
Geen opmerkingen:
Een reactie posten